1 χ̅υ̅ ουν παθοντοϲ υπερ ημω̅ ϲαρκι και υμειϲ την αυτην εννοιαν οπλιϲαϲθε οτι ο παθων ϲαρκι πεπαυται αμαρτιαϲ
2 ειϲ το μηκετι α̅ν̅ω̅ν̅ επιθυμιαιϲ αλλα θεληματι θ̅υ̅ το̅ επιλοιπον εν ϲαρκι βιωϲαι χρονον
3 αρκετοϲ γαρ ο παραλελυθωϲ χρονοϲ το βουλημα των εθνων κατειργαϲθαι πεπορευμενουϲ εν αϲελγιαιϲ επιθυμιαιϲ οινοφλυγιαιϲ κωμοιϲ ποτοιϲ και αθεμιτοιϲ ειδωλολατριαιϲ
4 εν ω {ζενιζο̅ται} [9] μη ϲυντρεχοντων υμω̅ ειϲ την αυτην τηϲ {αζωτιαϲ} [10] αναχυϲιν βλαϲφημουντεϲ
5 οι αποδωϲουϲιν λογον τω ετοιμωϲ εχοντι κριναι ζω̅ταϲ και νεκρουϲ
6 ειϲ τουτο γαρ και νεκροιϲ ευηγγελιϲθη ινα κριθωϲιν μεν κατα α̅ν̅ο̅υ̅ϲ̅ ϲαρκι ζωϲι δε κατα θ̅ν̅ π̅ν̅ι̅
7 παντων δε το τελοϲ ηγγεικεν ϲωφρονηϲατε ουν και νηψατε ειϲ προϲευχαϲ
8 προ παντων την ειϲ εαυτουϲ αγαπην εκτενη εχοντεϲ οτι αγαπη καλυπτει πληθοϲ αμαρτιων
9 φιλοξενοι ειϲ αλληλουϲ ανευ γογγυϲμου
10 εκαϲτοϲ καθωϲ ελαβεν χαριϲμα ειϲ εαυτουϲ αυτο διακονουντεϲ ωϲ καλοι οικονομοι ποικιληϲ χαριτοϲ θ̅υ̅
11 η τιϲ λαλει ωϲ λογια θ̅υ̅ η τιϲ διακονει ωϲ εξ ιϲχυοϲ ηϲ χορηγει ο θ̅ϲ̅ ινα εν παϲιν δοξαζηται ο θ̅ϲ̅ δια ι̅υ̅ χ̅υ̅ ω η δοξα και το κρατοϲ ειϲ τουϲ αιωναϲ των αιωνων αμην
12 αγαπητοι μη ξενιζεϲθαι τη εν υμιν πυρωϲει προϲ πειραϲμον υμιν γεινομενη ωϲ ξενου υμιν ϲυμβαινοντοϲ
13 αλλα καθο κοινωνειτε τοιϲ του χ̅υ̅ παθημαϲιν χαιρετε ινα και εν τη αποκαλυψει τηϲ δοξηϲ αυτου χαρητε αγαλλιωμενοι
14 ει ονιδιζεϲθε εν ονοματι χ̅υ̅ μακαριοι οτι το τηϲ δοξηϲ και δυναμεωϲ και το του θ̅υ̅ π̅ν̅α̅ {επι} [11] υμαϲ επαναπαυεται
15 μη γαρ τιϲ υμων παϲχετω ωϲ φονευϲ η κλεπτηϲ η κακοποιοϲ η ωϲ αλλοτριοϲ επιϲκοποϲ
16 ει δε ωϲ χριϲτιανοϲ μη αιϲχυνεϲθω δοξαζετω δε τον θ̅ν̅ εν τω ονοματι τουτω
17 οτι καιροϲ του αρξαϲθε το κριμα απο του οικου του θ̅υ̅ ει δε πρωτον αφ {ημων} [12] τι το τελοϲ των απειθουντων τω του θ̅υ̅ ευαγγελιω
18 και ει ο δικαιοϲ μολιϲ ϲωζεται ο αϲεβηϲ και ο αμαρτωλοϲ που φανειται
19 ωϲτε και οι παϲχοντεϲ κατα το θελημα του θ̅υ̅ πιϲτω κτιϲτη παρατιθεϲθωϲαν ταϲ ψυχαϲ αυτων εν αγαθοποιειαιϲ
Примечания:
4 [9] {ξενιζο̅ται}
4 [10] {αϲωτιαϲ}
14 [11] {εφ}
17 [12] {υμων}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Первое соборное послание апостола Петра, 4 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Александрийский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.