1 και τω αγγελω τηϲ εν ϲαρδεϲιν εκκληϲιαϲ γραψο̅ ταδε λεγει ο εχων τα επτα π̅ν̅α̅ του θ̅υ̅ και τουϲ επτα αϲτεραϲ οιδα ϲου τα εργα οτι ονομα εχειϲ οτι ζηϲ και νεκροϲ ει
2 γινου γρηγορων και ϲτηριϲον τα λοιπα α εμελλον αποθανειν ου γαρ ευρηκα ϲου εργα πεπληρωμενα ενωπιον του θ̅υ̅ μου
3 μνημονευε ου̅ πωϲ ειληφαϲ και ηκουϲαϲ και τηρει και μετανοηϲον {εν} [2] ουν μη γρηγορηϲηϲ ηξω ωϲ κλεπτηϲ και ου μη γνωϲ ποιαν ωραν ηξω επι ϲε
4 αλλα εχειϲ ολιγα ονοματα εν ϲαρδεϲιν α ουκ εμολυναν τα ιματια αυτων και περιπατηϲου μετ εμου εν λευκοιϲ οτι αξιοι ειϲιν
5 ο νικων ουτωϲ περιβαλειτε εν ιματιοιϲ λευκοιϲ και ου μη εξαλειψω το ονομα αυτου εκ τηϲ βιβλου τηϲ ζωηϲ και ομολογηϲω το ονομα αυτου ενωπιον του π̅ρ̅ϲ̅ μου και ενωπιον των αγγελων αυτου
6 ο εχων ουϲ ακουϲατω τι το π̅ν̅α̅ λεγει ταιϲ εκκληϲιαιϲ
7 και τω αγγελω τηϲ εν φιλαδελφιαϲ εκκληϲιαϲ γραψον ταδε λεγει ο αληθεινοϲ ο αγιοϲ ο εχων την κλιν δ̅α̅δ̅ ο ανοιγων και ουδειϲ κλιϲει κλειω̅ και ουδειϲ ανοιγει
8 οιδα ϲου τα εργα ιδου δεδωκα ενωπιον ϲου θυραν ανεωγμενην ην ουδειϲ δυναται κλειϲαι αυτην οτι μικραν εχειϲ δυναμιν και ετηρηϲαϲ μου τον λογον και ουκ ηρνηϲω το ονομα μου
9 ιδου διδω εκ τηϲ ϲυναγωγηϲ του ϲατανα τω̅ λεγοντων εαυτουϲ ιουδαιουϲ ειναι και ουκ ειϲιν αλλα ψευδονται ιδου ποιηϲω αυτουϲ ινα ηξουϲιν και προϲκυνηϲουϲιν ενωπιον των ποδων ϲου και γνωϲιν οτι εγω ηγαπηϲα ϲε
10 και ετηρηϲαϲ τον λογον τηϲ υπομονηϲ μου καγω ϲε τηρηϲω εκ τηϲ ωραϲ του πειραϲμου τηϲ μελλουϲηϲ ερχεϲθαι επι τηϲ οικουμενηϲ οληϲ πειραϲαι τουϲ κατοικουνταϲ επι τηϲ γηϲ
11 ερχομαι ταχυ κρατει ο εχειϲ ινα μηδειϲ λαβη τον ϲτεφανον ϲου
12 ο νικω̅ ποιηϲω αυτον ϲτυλον εν τω ναω του θ̅υ̅ μου και εξω ου μη εξελθη ετι και γραψω επ αυτον το ονομα του θ̅υ̅ μου και το ονομα τηϲ πολεωϲ του θ̅υ̅ μου τηϲ καινηϲ ι̅λ̅η̅μ̅ η καταβαινουϲα εκ του ο̅υ̅ν̅ο̅υ̅ απο του θ̅υ̅ μου και το ονομα μου το καινον
13 ο εχων ουϲ ακουϲατω τι το π̅ν̅α̅ λεγει ταιϲ εκκληϲιαιϲ
14 και τω αγγελω τηϲ εν λαοδικια εκκληϲιαϲ γραψον ταδε λεγει ο αμην ο μαρτυϲ ο πιϲτοϲ και αληθεινοϲ η αρχη τηϲ κτιϲεωϲ του θ̅υ̅
15 οιδα ϲου τα εργα οτι ουτε ψυχροϲ ει ουτε ζεϲτοϲ
16 ουτωϲ οτι χλειαροϲ ει και ουτε ψυχροϲ ουτε ζεϲτοϲ μελλω ϲε εμεϲαι εκ του ϲτοματοϲ μου
17 οτι λεγειϲ οτι πλουϲιοϲ ειμι και πεπλουτηκα και ουδεν χρεια̅ εχω και ουκ οιδαϲ οτι ϲυ ει ο ταλαιπωροϲ και ο ελεινοϲ και πτωχοϲ και τυφλοϲ και γυμνοϲ
18 ϲυμβουλευω ϲοι αγοραϲαι παρ εμου χρυϲιον πεπυρωμενον εκ πυροϲ ινα πλουτηϲηϲ και ιματια λευκα ινα περιβαλη και μη φανερωθη η αιϲχυνη τηϲ γυμνοτητοϲ ϲου και κολλουριον εγχριϲαι τουϲ οφθαλμουϲ ϲου ινα βλεπηϲ
19 εγω οϲουϲ εαν φιλω ελεγχω και παιδευω ζηλευε ου̅ και μετανοηϲον
20 ιδου εϲτηκα επι την θυραν και κρουω εαν τιϲ ακουϲη τηϲ φωνηϲ μου και ανοιξη την θυραν ειϲελευϲομαι προϲ αυτον και διπνηϲω μετ αυτου και αυτοϲ μετ εμου
21 ο νικων δωϲω αυτω καθειϲαι μετ εμου εν τω θρονω μου ωϲ καγω ενικηϲα και εκαθειϲα μετα του π̅ρ̅ϲ̅ μου εν τω θρονω αυτου
22 ο εχων ουϲ ακουϲατω τι το π̅ν̅α̅ λεγει ταιϲ εκκληϲιαιϲ
Примечания:
3 [2] {εαν}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Откровение Иоанна Богослова, 3 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Александрийский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.