1 τεκνια μου ταυτα γραφω υμιν ινα μη αμαρτητε και εαν τιϲ αμαρτη παρακλητον εχομε̅ προϲ τον πατερα ι̅ν̅ χ̅ν̅ δικαιον
2 και αυτοϲ ειλαϲμοϲ εϲτιν περι των αμαρτιων ημω̅ ου περι των ημετερω̅ δε μονων αλλα και περι ολου του κοϲμου
3 και εν τουτω γεινωϲκομεν οτι εγνωκαμεν αυτον εαν ταϲ εντολαϲ αυτου τηρωμεν
4 ο λεγων οτι εγνωκα αυτον και ταϲ εντολαϲ αυτου μη τηρων ψευϲτηϲ εϲτιν και εν τουτω η αληθεια ουκ εϲτιν
5 οϲ δ αν τηρη αυτου τον λογον αληθωϲ εν τουτω η αγαπη του θ̅υ̅ τετελειωται εν τουτω γεινωϲκομεν οτι εν αυτω εϲμεν
6 ο λεγων εν αυτω μενειν οφειλει καθωϲ εκεινοϲ περιεπατηϲεν και αυτοϲ περιπατειν
7 αγαπητοι ουκ εντολην καινην γραφω υμιν αλλ ε̅τολην παλαιαν ην ειχετε απ αρχηϲ η εντολη η παλαια εϲτιν ο λογοϲ ον ηκουϲατε
8 παλιν εντολην καινην γραφω υμιν ο εϲτιν αληθεϲ εν αυτω και εν υμιν οτι η ϲκοτια παραγεται και το φωϲ το αληθεινον ηδη φαινει
9 ο λεγων εν τω φωτι ειναι και τον αδελφον αυτου μειϲων εν τη ϲκοτια εϲτιν εωϲ αρτι
10 ο αγαπων το̅ αδελφον αυτου εν τω φωτι μενει και ϲκανδαλον εν αυτω ουκ εϲτιν
11 ο δε μειϲω̅ τον αδελφον αυτου εν τη ϲκοτια εϲτιν και εν τη ϲκοτια περιπατει και ουκ οιδε που υπαγει οτι η ϲκοτια ετυφλωϲεν τουϲ οφθαλμουϲ αυτου
12 γραφω υμιν τεκνια οτι αφεωνται υμιν αι αμαρτιαι δια το ονομα αυτου
13 γραφω υμιν πατερεϲ οτι εγνωκατε τον απ αρχηϲ γραφω υμι̅ νεανιϲκοι οτι νενεικηκατε τον πονηρο̅
14 εγραψα υμιν παιδια οτι εγνωκατε τον πατερα εγραψα υμιν πατερεϲ οτι εγνωκατε το απ αρχηϲ εγραψα υμιν νεανιϲκοι οτι ιϲχυροι εϲτε και ο λογοϲ εν υμιν μενει και νενεικηκατε τον πονηρον
15 μη αγαπατε τον κοϲμον μηδε τα εν τω κοϲμω εαν τιϲ αγαπα τον κοϲμον ουκ εϲτι̅ η αγαπη του πατροϲ εν αυτω
16 οτι παν το ε̅ τω κοϲμω η επιθυμια τηϲ ϲαρκοϲ και η επιθυμια των οφθαλμω̅ και η {αλαζονια} [1] του βιου ουκ εϲτιν εκ του πατροϲ αλλα εκ του κοϲμου εϲτιν
17 και ο κοϲμοϲ παραγεται και η επιθυμια αυτου ο δε ποιων το θελημα του θ̅υ̅ μενει ειϲ τον αιωνα
18 παιδια εϲχατη ωρα εϲτιν και καθωϲ ηκουϲατε οτι αντιχρειϲτοϲ ερχεται και νυν αντιχρειϲτοι πολλοι γεγοναϲιν οθεν γεινωϲκομεν οτι εϲχατη ωρα εϲτιν
19 εξ ημων εξηλθαν αλλ ουκ ηϲαν εξ ημων ει γαρ εξ ημων ηϲαν μεμενηκειϲαν αν μεθ ημω̅ αλλ ινα φανερωθωϲιν οτι ουκ ειϲιν παντεϲ εξ ημων
20 και υμειϲ χρειϲμα εχετε απο του αγιου οιδατε παντεϲ
21 ουκ εγραψα υμιν οτι ουκ οιδατε την αληθειαν αλλ οτι οιδατε αυτην και οτι παν ψευδοϲ εκ τηϲ αληθειαϲ ουκ εϲτιν
22 τιϲ εϲτιν ο ψευϲτηϲ ει μη ο αρνουμενοϲ οτι ι̅ϲ̅ ουκ εϲτιν ο χ̅ϲ̅ ουτοϲ εϲτιν ο αντιχρειϲτοϲ ο αρνουμενοϲ τον πατερα και τον υιον
23 παϲ ο αρνουμενοϲ το̅ υιον ουδε τον πατερα εχει ο ομολογων το̅ υιον και τον πατερα εχει
24 υμειϲ ο ηκουϲατε απ αρχηϲ εν υμιν μενετω εαν εν υμιν μεινη ο απ αρχηϲ ηκουϲατε και υμειϲ εν τω υιω και τω πατρι μενειτε
25 και αυτη εϲτιν η επαγγελια ην αυτοϲ επηγγειλατο υμιν την ζωην την αιωνιαν
26 ταυτα εγραψα υμιν περι τω̅ πλανωντων υμαϲ
27 και υμειϲ το χαριϲμα ο ελαβατε απ αυτου μενει εν υμιν και ου χρειαν εχετε ινα τιϲ διδαϲκη υμαϲ αλλα το αυτου χρειϲμα διδαϲκει υμαϲ περι παντων και αληθεϲ εϲτιν και ουκ εϲτιν ψευδοϲ και καθωϲ εδιδαξεν υμαϲ μενετε εν αυτω
28 και νυν τεκνια μενετε εν αυτω ινα εαν φανερωθη ϲχωμεν παρρηϲιαν και μη αιϲχυνθωμεν απ αυτου εν τη παρουϲια αυτου
29 εαν ειδητε οτι δικαιοϲ εϲτιν γεινωϲκετε οτι παϲ ο ποιων την δικαιοϲυνην εξ αυτου γεγεννηται
Примечания:
16 [1] {αλαζονεια}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Первое соборное послание апостола Иоанна, 2 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.