1 αγαπητοι μη παντι πνευματι πιϲτευετε αλλα δοκιμαζετε τα πνευματα ει εκ του θ̅υ̅ εϲτι̅ οτι πολλοι ψευδοπροφηται εξεληλυθαϲι̅ ειϲ τον κοϲμον
2 εν τουτω γεινωϲκετε το πνευμα του θ̅υ̅ παν πνευμα ο ομολογει ι̅ν̅ χ̅ν̅ εν ϲαρκι εληλυθεναι εκ του θ̅υ̅ εϲτιν
3 και παν πνευμα ο μη ομολογει τον ι̅ν̅ εκ του θ̅υ̅ ουκ εϲτιν και τουτο εϲτιν το του αντιχρειϲτου ο ακηκοατε οτι ερχεται και νυν εν τω κοϲμω εϲτιν ηδη
4 υμειϲ εκ του θ̅υ̅ εϲτε τεκνια και νενεικηκατε αυτουϲ οτι μειζων εϲτιν ο εν υμιν η ο εν τω κοϲμω
5 αυτοι εκ του κοϲμου ειϲιν δια τουτο εκ του κοϲμου λαλουϲιν και ο κοϲμοϲ αυτω̅ ακουει
6 ημειϲ εκ του θ̅υ̅ εϲμεν ο γεινωϲκω̅ τον θ̅ν̅ ακουει ημων οϲ ουκ εϲτιν εκ του θ̅υ̅ ουκ ακουει ημων εκ τουτου γεινωϲκομεν το πνευμα τηϲ αληθειαϲ και το πνευμα τηϲ πλανηϲ
7 αγαπητοι αγαπωμε̅ αλληλουϲ οτι η αγαπη εκ του θ̅υ̅ εϲτιν και παϲ ο αγαπων εκ του θ̅υ̅ γεγεννηται και γεινωϲκει τον θ̅ν̅
8 ο μη αγαπων ουκ εγνω τον θ̅ν̅ οτι ο θ̅ϲ̅ αγαπη εϲτιν
9 εν τουτω εφανερωθη η αγαπη του θ̅υ̅ εν ημιν οτι τον υιον αυτου τον μονογενη απεϲταλκεν ο θ̅ϲ̅ ειϲ το̅ κοϲμον ινα ζηϲωμε̅ δι αυτου
10 εν τουτω εϲτιν η αγαπη ουχ οτι ημειϲ ηγαπηκαμεν τον θ̅ν̅ αλλ οτι αυτοϲ ηγαπηϲεν ημαϲ και απεϲτειλεν τον υιο̅ αυτου ειλαϲμον περι των αμαρτιων ημω̅
11 αγαπητοι ει ουτωϲ ο θ̅ϲ̅ ηγαπηϲεν ημαϲ και ημειϲ οφειλομεν αλληλουϲ αγαπαν
12 θ̅ν̅ ουδειϲ πωποτε τεθεαται εαν αγαπωμεν αλληλουϲ ο θ̅ϲ̅ εν ημι̅ μενει και η αγαπη αυτου τετελειωμενη εν ημιν εϲτιν
13 εν τουτω γεινωϲκομεν οτι εν αυτω μενομεν και αυτοϲ εν ημιν οτι εκ του πνευματοϲ αυτου δεδωκεν ημιν
14 και ημειϲ τεθεαμεθα και μαρτυρουμεν οτι ο πατηρ απεϲταλκεν το̅ υιον ϲωτηρα του κοϲμου
15 οϲ εαν ομολογηϲη οτι ι̅ϲ̅ χ̅ϲ̅ εϲτιν ο υιοϲ του θ̅υ̅ ο θ̅ϲ̅ εν αυτω μενει και αυτοϲ εν τω θ̅ω̅
16 και ημειϲ εγνωκαμεν και πεπιϲτευκαμεν την αγαπην ην εχει ο θ̅ϲ̅ εν ημιν ο θ̅ϲ̅ αγαπη εϲτιν και ο μενω̅ εν τη αγαπη εν τω θ̅ω̅ μενει και ο θ̅ϲ̅ εν αυτω μενει
17 εν τουτω τετελειωται η αγαπη μεθ ημων ινα παρρηϲιαν εχωμεν εν τη ημερα τηϲ κριϲεωϲ οτι καθωϲ εκεινοϲ εϲτιν και ημειϲ εϲμεν εν τω κοϲμω τουτω
18 φοβοϲ ουκ εϲτιν εν τη αγαπη αλλα η τελεια αγαπη εξω βαλλει τον φοβον οτι ο φοβοϲ κολαϲιν εχει ο δε φοβουμενοϲ ου τετελειωται εν τη αγαπη
19 ημειϲ αγαπωμεν οτι αυτοϲ πρωτοϲ ηγαπηϲεν ημαϲ
20 εαν τιϲ ειπη οτι αγαπω τον θ̅ν̅ και τον αδελφον αυτου μειϲη ψευϲτηϲ εϲτι̅ ο γαρ μη αγαπων τον αδελφον αυτου ον εορακεν τον θ̅ν̅ ον ουχ εορακεν ου δυναται αγαπαν
21 και ταυτην την εντολην εχομε̅ απ αυτου ινα ο αγαπω̅ {} [2] τον αδελφον αυτου
Примечания:
21 [2] {τον θ̅ν̅ αγαπα και}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Первое соборное послание апостола Иоанна, 4 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.