1 παϲ ο πιϲτευων οτι ι̅ϲ̅ εϲτιν ο χ̅ϲ̅ εκ του θ̅υ̅ γεγεννηται και παϲ ο αγαπων τον γεννηϲαντα αγαπα τον γεγεννημενον εξ αυτου
2 εν τουτω γεινωϲκομεν οτι αγαπωμεν τα τεκνα του θ̅υ̅ οταν τον θ̅ν̅ αγαπωμεν και ταϲ εντολαϲ αυτου ποιωμεν
3 αυτη γαρ εϲτιν η αγαπη του θ̅υ̅ ινα ταϲ εντολαϲ αυτου τηρωμεν και αι ε̅τολαι αυτου βαρειαι ουκ ειϲιν
4 οτι παν το γεγε̅νημενον εκ του θ̅υ̅ νεικα τον κοϲμον και αυτη εϲτιν η νεικη η νεικηϲαϲα τον κοϲμον η πιϲτιϲ ημων
5 τιϲ εϲτιν δε ο νικων τον κοϲμον ει μη ο πιϲτευω̅ οτι ι̅ϲ̅ εϲτιν ο υιοϲ του θ̅υ̅
6 ουτοϲ εϲτιν ο ελθω̅ δι υδατοϲ και αιματοϲ ι̅ϲ̅ χ̅ϲ̅ ουκ εν τω υδατι μονω αλλ εν τω υδατι και εν τω αιματι και το πνευμα {τιν} [3] το μαρτυρουν οτι το πνευμα εϲτιν η αληθεια
7 οτι τρειϲ ειϲιν οι μαρτυρου̅τεϲ
8 το πνευμα και το υδωρ και το αιμα και οι τρειϲ ειϲ το εν ειϲι̅
9 ει την μαρτυριαν τω̅ ανθρωπων λαμβανομε̅ η μαρτυρια του θ̅υ̅ μειζων εϲτιν οτι αυτη εϲτιν η μαρτυρια του θ̅υ̅ οτι μεμαρτυρηκε̅ περι του υιου αυτου
10 ο πιϲτευων ειϲ τον υιον του θ̅υ̅ εχει την μαρτυριαν εν αυτω ο μη πιϲτευων τω θ̅ω̅ ψευϲτη̅ πεποιηκεν αυτον οτι ου πεπιϲτευκεν ειϲ την μαρτυριαν ην μεμαρτυρηκεν ο θ̅ϲ̅ περι του υιου αυτου
11 και αυτη εϲτιν η μαρτυρια οτι ζωην αιωνιον εδωκεν ο θ̅ϲ̅ ημιν και αυτη η ζωη εν τω υιω αυτου εϲτιν
12 ο εχων τον υιο̅ εχει την ζωην ο μη εχω̅ τον υιον του θ̅υ̅ την ζωην ουκ εχει
13 ταυτα εγραψα υμιν ινα ειδητε οτι ζωην εχετε αιωνιον τοιϲ πιϲτευουϲι̅ ειϲ το ονομα του υιου του θ̅υ̅
14 και αυτη εϲτιν η παρρηϲια ην εχομεν προϲ αυτον οτι εαν τι αιτωμεθα κατα το θελημα αυτου ακουει ημων
15 και αν οιδαμεν οτι ακουει ημων ο αν αιτωμεθα οιδαμεν οτι εχομεν τα αιτηματα α ητηκαμεν απ αυτου
16 εαν τιϲ ιδη τον αδελφο̅ αυτου αμαρτανοντα αμαρτιαν μη προϲ θανατον αιτηϲει και δωϲει αυτω ζωην τοιϲ αμαρτανουϲι μη προϲ θανατον εϲτιν αμαρτια προϲ θανατον ου περι εκεινηϲ λεγω ινα ερωτηϲη
17 παϲα αδικια αμαρτια εϲτιν και εϲτιν αμαρτια ου προϲ θανατον
18 οιδαμεν οτι παϲ ο γεγεννημενοϲ εκ του θ̅υ̅ ουχ αμαρτανει αλλα ο γεννηθειϲ εκ του θ̅υ̅ τηρει αυτο̅ και ο πονηροϲ ουχ απτεται αυτου
19 οιδαμεν οτι εκ του θ̅υ̅ εϲμε̅ και ο κοϲμοϲ ολοϲ εν τω πονηρω κειται
20 οιδαμεν δε οτι ο υιοϲ του θ̅υ̅ ηκει και δεδωκεν ημιν διανοιαν ινα γεινωϲκομεν το̅ αληθινον και εϲμεν εν τω αληθινω εν τω υιω αυτου ι̅υ̅ χ̅ω̅ ουτοϲ εϲτιν ο αληθινοϲ θ̅ϲ̅ και ζωη αιωνιοϲ
21 τεκνια φυλαξατε εαυτα απο των ειδωλω̅
Примечания:
6 [3] {εϲτιν}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Первое соборное послание апостола Иоанна, 5 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.