1 αγαπητοι μη παντι πνευματι πιϲτευετε αλλα δοκιμαζετε τα πνευματα ει εκ του θ̅υ̅ εϲτιν οτι πολλοι ψευδοπροφηται εξεληλυθαϲιν ειϲ τον κοϲμον
2 εν τουτω γινωϲκετε το π̅ν̅α̅ του θ̅υ̅ παν π̅ν̅α̅ ο ομολογει ι̅ν̅ χ̅ν̅ εν ϲαρκι εληλυθοτα εκ του θ̅υ̅ εϲτιν
3 και παν πνευμα ο μη ομολογει τον ι̅ν̅ εκ του θ̅υ̅ ουκ εϲτιν και τουτο εϲτι̅ το του αντιχριϲτου ο ακηκοαται οτι ερχεται και νυν ε̅ τω κοϲμω εϲτιν ηδη
4 υμειϲ εκ του θ̅υ̅ εϲται τεκνια και νενικηκατε αυτουϲ οτι μειζων εϲτιν ο εν υμιν η ο εν τω κοϲμω
5 αυτοι εκ του κοϲμου ειϲιν δια τουτο εκ του κοϲμου λαλουϲι̅ και ο κοϲμοϲ αυτων ακουει
6 ημειϲ εκ του θ̅υ̅ εϲμεν ο γινωϲκων τον θ̅ν̅ ακουει ημων εν τουτω γινωϲκομεν το π̅ν̅α̅ τηϲ αληθειαϲ και το π̅ν̅α̅ τηϲ πλανηϲ
7 αγαπητοι αγαπωμεν αλληλουϲ οτι η αγαπη εκ του θ̅υ̅ εϲτιν και παϲ ο αγαπων τον θ̅ν̅ εκ του θ̅υ̅ γεγεννηται και γινωϲκει το̅ θ̅ν̅
8 ο μη αγαπων ου γεινωϲκει τον θ̅ν̅ οτι ο θ̅ϲ̅ αγαπη εϲτιν
9 εν τουτω εφανερωθη η αγαπη του θ̅υ̅ εν ημιν οτι τον υ̅ν̅ αυτου τον μονογενη απεϲταλκεν ο θ̅ϲ̅ ειϲ το̅ κοϲμον ινα ζηϲωμεν δι αυτου
10 εν τουτω εϲτιν η αγαπη ουχ οτι ημειϲ ηγαπηϲαμε̅ τον θ̅ν̅ αλλ οτι εκεινοϲ ηγαπηϲεν ημαϲ και απεϲτειλεν τον υιον αυτου ιλαϲμο̅ περι των αμαρτιων ημω̅
11 αγαπητοι ει ουτωϲ ο θ̅ϲ̅ ηγαπηϲεν ημαϲ και ημειϲ οφιλομεν αλληλουϲ αγαπαν
12 θ̅ν̅ ουδειϲ πωποτε τεθεαται εαν αγαπωμεν αλληλουϲ ο θ̅ϲ̅ εν ημιν μενει και η αγαπη αυτου εν ημιν τετελειωμενη εϲτιν
13 εν τουτω γινωϲκομεν οτι εν αυτω μενομεν και αυτοϲ εν ημιν οτι εκ του π̅ν̅ϲ̅ αυτου εδωκεν ημιν
14 και ημειϲ εθεαϲαμεθα και μαρτυρουμεν οτι ο π̅η̅ρ̅ απεϲταλκε̅ τον υιον ϲωτηρα του κοϲμου
15 οϲ αν ομολογη οτι ι̅ϲ̅ εϲτι̅ ο υιοϲ του θ̅υ̅ ο θ̅ϲ̅ εν αυτω μενει και αυτοϲ εν τω θ̅ω̅
16 και ημειϲ εγνωκαμεν και πιϲτευομεν την αγαπην ην εχει ο θ̅ϲ̅ εν ημιν ο θ̅ϲ̅ αγαπη εϲτιν και ο μενω̅ εν τη αγαπη εν τω θ̅ω̅ μενει και ο θ̅ϲ̅ εν αυτω
17 εν τουτω τετελειωται η αγαπη μεθ ημων ινα παρρηϲιαν εχωμεν εν τη ημερα τηϲ κριϲεωϲ οτι καθωϲ εκεινοϲ εϲτιν και ημειϲ εϲμεν εν τω κοϲμω τουτω
18 φοβοϲ ουκ εϲτι̅ εν τη αγαπη αλλ η τελεια αγαπη εξω βαλλει τον φοβον οτι ο φοβοϲ κολαϲιν εχει ο δε φοβουμενοϲ ου τετελειωται εν τη αγαπη
19 ημειϲ ουν αγαπωμεν οτι ο θ̅ϲ̅ πρωτοϲ ηγαπηϲεν ημαϲ
20 εαν τιϲ ειπη οτι αγαπω τον θ̅ν̅ και τον αδελφον αυτου μειϲη ψευϲτηϲ εϲτι̅ ο γαρ μη αγαπων τον αδελφο̅ αυτου ον εωρακεν τον θ̅ν̅ ον ουχ εωρακεν πωϲ δυναται αγαπαν
21 και ταυτην την εντολην εχομεν απο του θ̅υ̅ ινα ο αγαπων {} [4] το̅ αδελφον αυτου
Примечания:
21 [4] {τον θ̅ν̅ αγαπα και}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Первое соборное послание апостола Иоанна, 4 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Александрийский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.