1 παϲ ο πιϲτευων οτι ι̅ϲ̅ εϲτιν ο χ̅ϲ̅ εκ του θ̅υ̅ γεγεννηται και παϲ ο αγαπων τον γεννηϲα̅τα αγαπα και τον γεγεννημενον εξ αυτου
2 εν τουτω γινωϲκομεν οτι αγαπωμεν τα τεκνα του θ̅υ̅ οταν τον θ̅ν̅ αγαπωμεν και ταϲ εντολαϲ αυτου τηρωμεν
3 και αι εντολαι αυτου βαριαι ουκ ειϲιν
4 οτι πα̅ το γεγεννημενον εκ του θ̅υ̅ νικα τον κοϲμον και αυτη εϲτιν η νικη η νικηϲαϲα το̅ κοϲμον η πιϲτιϲ ημω̅
5 τιϲ εϲτιν ο νικων τον κοϲμο̅ ει μη ο πιϲτευων οτι ι̅ϲ̅ εϲτι̅ ο υιοϲ του θ̅υ̅
6 ουτοϲ εϲτιν ο ελθων δι υδατοϲ και αιματοϲ και π̅ν̅ϲ̅ ι̅ϲ̅ χ̅ϲ̅ ουκ εν τω υδατι μονον αλλα εν τω υδατι και εν τω π̅ν̅ι̅ και το π̅ν̅α̅ εϲτιν το μαρτυρουν οτι το π̅ν̅α̅ εϲτι̅ η αληθεια
7 οτι τρειϲ ειϲιν οι μαρτυρουντεϲ
8 το π̅ν̅α̅ και το υδωρ και το αιμα και οι τρειϲ ειϲ το εν ειϲιν
9 ει την μαρτυρια̅ των α̅ν̅ω̅ν̅ λαμβανομεν η μαρτυρεια του θ̅υ̅ μειζων εϲτιν οτι αυτη εϲτιν η μαρτυρια του θ̅υ̅ οτι μεμαρτυρηκεν περι του υιου αυτου
10 ο πιϲτευων ειϲ το̅ υιον του θ̅υ̅ εχει την μαρτυρια̅ του θ̅υ̅ εν αυτω ο μη πιϲτευω̅ τω υ̅ω̅ ψευϲτην πεποιηκε̅ αυτον οτι ουκ επιϲτευϲεν ειϲ την μαρτυριαν ην μεμαρτυρηκεν ο θ̅ϲ̅ περι του υιου αυτου
11 και αυτη εϲτιν η μαρτυρια οτι ζωη̅ αιωνιον εδωκεν ημιν ο θ̅ϲ̅ και αυτη εϲτιν η ζωη εν τω υιω αυτου
12 ο εχων τον υιον εχει την ζωην ο μη εχων τον υιο̅ του θ̅υ̅ την ζωην ουχ εχει
13 ταυτα εγραψα υμιν ινα ειδητε οτι ζωην εχετε αιωνιον οι πιϲτευοντεϲ ειϲ το ονομα του υιου του θ̅υ̅
14 και αυτη εϲτιν η παρρηϲια ην εχωμεν προϲ αυτον οτι αν αιτωμεθα κατα το ονομα αυτου ακουει ημων
15 ο αν αιτωμεθα οιδαμεν οτι εχομεν τα αιτηματα α ητηκαμεν παρ αυτου
16 εαν τιϲ ιδη τον αδελφον αυτου αμαρτανοντα αμαρτιαν μη προϲ θανατον αιτηϲει και δωϲει αυτω ζωην τοιϲ μη αμαρτανουϲι̅ αμαρτιαν μη προϲ θανατον εϲτιν αμαρτια προϲ θανατον ου περι εκεινηϲ λεγω ινα ερωτηϲη
17 παϲα αδικια αμαρτια εϲτι̅ και εϲτιν αμαρτια ου προϲ θανατο̅
18 οιδαμεν οτι παϲ ο γεγεννημενοϲ εκ του θ̅υ̅ ουχ αμαρτανει αλλ ο γεννηθειϲ εκ του θ̅υ̅ τηρει {αυτον} [5] και ο πονηροϲ ουχ απτεται αυτου
19 οιδαμεν οτι εκ του θ̅υ̅ εϲμεν και ο κοϲμοϲ ολοϲ εν τω πονηρω κειται
20 και οιδαμεν οτι ο υιοϲ του θ̅υ̅ ηκει και εδωκεν ημιν διανοια̅ ινα γεινωϲκομεν τον αληθεινον θ̅ν̅ και εϲμεν εν τω αληθεινω εν τω υιω αυτου ουτοϲ εϲτιν ο αληθεινοϲ θ̅ϲ̅ και ζωη αιωνιοϲ
21 τεκνια φυλαξατε εαυτουϲ απο των ειδωλω̅
Примечания:
18 [5] {εαυτον}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Первое соборное послание апостола Иоанна, 5 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Александрийский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.