1 ην δε τιϲ αϲθενων λαζαροϲ απο βηθανιαϲ εκ τηϲ κωμηϲ τηϲ μαριαϲ και τηϲ μαρθαϲ τηϲ αδελφηϲ αυτηϲ
2 ην δε μαρια η αλιψαϲα τον κ̅ν̅ μυρω και εκμαξαϲα τουϲ ποδαϲ ταιϲ θριξιν αυτηϲ ηϲ και ο αδελφοϲ λαζαροϲ ηϲθενει
3 απεϲτειλαν ουν αι αδελφαι αυτου προϲ τον ι̅η̅ν̅ λεγουϲαι κ̅ε̅ ιδε ον φιλειϲ αϲθενει
4 ακουϲαϲ δε ι̅η̅ϲ̅ ειπεν αυτη η αϲθενεια αυτου ουκ εϲτιν προϲ θανατον αλλ υπερ τηϲ δοξηϲ του θ̅υ̅ ινα δοξαϲθη ο υιοϲ του θ̅υ̅ δι αυτηϲ
5 εφιλει δε ο ι̅η̅ϲ̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτηϲ και τον λαζαρον
6 ωϲ ουν ηκουϲεν οτι αϲθενει τοτε μεν εμεινεν ο ι̅η̅ϲ̅ επι τω τοπω δυο ημεραϲ
7 ειτα μετα τουτο λεγει τοιϲ μαθηταιϲ αυτου αγωμεν ιϲ την ιουδαιαν παλιν
8 λεγουϲιν αυτω οι μαθηται αυτου ραββει νυν εζητουν ϲε λιθαϲαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγειϲ εκει
9 απεκριθη ι̅η̅ϲ̅ ουχει δωδεκα ωραϲ εχει η ημερα εαν τιϲ περιπατη εν τη ημερα ου προϲκοπτει οτι το φωϲ του κοϲμου τουτου βλεπει
10 εαν δε τιϲ περιπατη εν τη νυκτι προϲκοπτει οτι το φωϲ ουκ εϲτιν εν αυτη
11 ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοιϲ λαζαροϲ ο φιλοϲ ημων κοιμαται αλλα πορευομαι του εξυπνιϲαι αυτον
12 ειπον ουν αυτω οι μαθηται κ̅ε̅ ει κοιμαται ϲωθηϲεται
13 ειρηκει δε ο ι̅η̅ϲ̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι τηϲ κοιμηϲεωϲ του υπνου λεγει
14 τοτε ουν ειπεν αυτοιϲ ο ι̅η̅ϲ̅ παρρηϲια λαζαροϲ ο φιλοϲ ημων απεθανεν
15 και χαιρω δι υμαϲ ινα πιϲτευϲητε οτι ουκ ημην εκει αλλα αγωμεν προϲ αυτον
16 ειπεν ουν θωμαϲ ο λεγομενοϲ διδυμοϲ τοιϲ ϲυνμαθηταιϲ αυτου αγωμεν και ημειϲ ινα αποθανωμεν μετ αυτου
17 ηλθεν ουν ο ι̅η̅ϲ̅ ειϲ βηθανιαν και ευρεν αυτον τεϲϲαραϲ ημεραϲ εν τω μνημειω εχοντα
18 ην δε η βηθανια ενγυϲ των ιεροϲολυμων απο ϲταδιων δεκαπεντε
19 πολλοι δε εκ των ιεροϲολυμων εληλυθειϲαν προϲ μαρθαν και μαριαμ ινα παραμυθηϲωνται αυταϲ περι του αδελφου
20 η ουν μαρθα ωϲ ηκουϲεν οτι ι̅η̅ϲ̅ ερχεται υπηντηϲεν αυτω μαρια δε εν τω {οικε} [23] εκαθεζετο
21 ειπεν ουν η μαρθα προϲ τον ι̅η̅ν̅ κ̅ε̅ ει ηϲ ωδε ουκ αν ο αδελφοϲ μου απεθανεν
22 αλλα και νυν οιδα οτι οϲα αν αιτηϲη τον θ̅ν̅ δωϲει ϲοι ο θ̅ϲ̅
23 λεγει αυτη ο ι̅η̅ϲ̅ αναϲτηϲαιται ϲου ο αδελφοϲ
24 λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι αναϲτηϲεται εν τη αναϲταϲει εν τη εϲχατη ημερα
25 ειπεν αυτη ο ι̅η̅ϲ̅ εγω ειμι η αναϲταϲιϲ και η ζωη ο πιϲτευων ειϲ εμε καν αποθανη ζηϲεται
26 και παϲ ο ζων και πιϲτευων ειϲ εμε ου μη αποθανη ειϲ τον αιωνα πιϲτευειϲ τουτο
27 λεγει ναι κ̅ε̅ εγω πεπιϲτευκα οτι ϲυ ει ο χ̅ρ̅ϲ̅ ο υιοϲ του θ̅υ̅ ο ειϲ τον κοϲμοϲ ερχομενοϲ
28 και ταυτα ειπουϲα απηλθεν και εφωνηϲεν την αδελφην αυτηϲ μαριαμ ϲιωπη ειπουϲα οτι ο διδαϲκαλοϲ παρεϲτι και φωνει ϲε
29 εκεινη ωϲ ηκουϲεν ηγερθη ταχυ και ερχεται προϲ αυτον
30 ου γαρ ι̅η̅ϲ̅ εληλυθει ειϲ την κωμην αλλα ην εν τω τοπω οπου υπηντηϲεν αυτω μαρθα
31 οι ουν ιουδαιοι οι οντεϲ μετ αυτηϲ εν τη οικια παραμυθουμενοι αυτη̅ ιδοντεϲ την μαριαμ οτι ταχεωϲ ανεϲτη και εξηλθεν ηκολουθηϲαν αυτη δοξαντεϲ οτι υπαγει ειϲ το μνημιον ινα κλαυϲη εκει
32 η ουν μαρια ωϲ ηλθεν οπου ην ι̅η̅ϲ̅ ιδουϲα επεϲεν προϲ τουϲ ποδαϲ αυτου λεγουϲα κ̅ε̅ ει ωδε ηϲ ουκ αν μου ο αδελφοϲ απεθανεν
33 ι̅η̅ϲ̅ ουν ωϲ ειδεν αυτην κλαιουϲαν και τουϲ ιδειουϲ κλαιονταϲ τουϲ ϲυνεληλυθοταϲ μετ αυτηϲ εταραχθη τω πνευματι ωϲ ενβρειμουμενοϲ
34 και ειπεν που τεθεικατε αυτον λεγουϲιν αυτω {και} [24] ερχου και ειδε
35 και εδακρυϲεν ο ι̅η̅ϲ̅
36 ελεγον ουν οι ιουδαιοι ειδε πω εφειλει αυτον
37 τινεϲ δε ειπον εξ ων ουκ εδυνατο ουτοϲ ο ανυξαϲ τουϲ οφθαλμουϲ του τυφλου ποιηϲαι ινα και ουτοϲ μη αποθανη {ϲ} [25]
38 ι̅η̅ϲ̅ ουν παλιν ενβρειμωμενοϲ εν εαυτω ερχεται επι το μνημειον ην δε ϲπηλεον και λιθοϲ επεκειτο επ αυτω
39 λεγει ι̅η̅ϲ̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η μαρθα η αδελφη του τετελευτηκοτοϲ κ̅ε̅ ηδη οζει τεταρταιοϲ εϲτιν
40 λεγει αυτη ο ι̅η̅ϲ̅ ουκ ειπον ϲοι οτι εαν πιϲτευϲηϲ οψη την δοξαν του θ̅υ̅
41 οτε ουν ηραν τον λιθον και ο ι̅η̅ϲ̅ ηρεν τουϲ οφθαλμουϲ αυτου ανω και ειπεν πατερ ευχαριϲτω ϲοι οτι ηκουϲαϲ μου
42 εγω ηδειν οτι παντοτε μου ακουειϲ αλλα δια τον οχλον τον περιεϲτωτα ειπον ινα πιϲτευϲωϲιν οτι ϲυ με απεϲτειλαϲ
43 και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγαϲεν λαζαρε δευρο εξω
44 και ευθυϲ εξηλθεν ο τεθνηκωϲ δεδεμενοϲ τουϲ ποδαϲ και ταϲ χειραϲ κειριαιϲ και η οψιϲ αυτου ϲουδαριω περιδεδετο λεγει αυτοιϲ ο ι̅η̅ϲ̅ λυϲατε αυτον και αφετε υπαγειν
45 πολλοι ουν των ιουδαιων των ελθοντων προϲ την μαριαμ εωρακοτεϲ ο εποιηϲεν ο ι̅η̅ϲ̅ επιϲτευϲαν ειϲ αυτον
46 τινεϲ δε εξ αυτων απηλθαν προϲ τουϲ φαριϲαιουϲ και ειπαν αυτοιϲ ο εποιηϲεν ι̅η̅ϲ̅
47 ϲυνηγαγον ουν οι αρχιερειϲ και οι φαριϲαιοι ϲυνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν ουτοϲ ο ανθρωποϲ τοιαυτα ϲημεια ποιει
48 και εαν αφωμεν αυτον ουτωϲ παντεϲ πιϲτευϲουϲιν ειϲ αυτον και ελευϲονται οι ρωμαιοι και αρουϲιν τον τοπον ημων και το εθνοϲ
49 ειϲ δε τιϲ εξ αυτων κφιφαϲ αρχιερευϲ ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοιϲ υμειϲ ουκ οιδατε ουδεν
50 ουδε λογιζεϲθε οτι ϲυνφερει υμειν ινα ειϲ ανθρωποϲ αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνοϲ αποληται
51 τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευϲ ων του ενιαυτου επροφητευϲεν οτι ι̅η̅ϲ̅ ημελλεν αποθνηϲκι̅ υπερ του εθνουϲ
52 και ουχ υπερ του εθνουϲ μονο̅ αλλ ινα και τα τεκνα του θ̅υ̅ τα εϲκορπιϲμενα ειϲ εν ϲυναγαγη
53 απ εκεινηϲ ουν τηϲ ημεραϲ εβουλευϲαντο ινα αποκτεινωϲιν αυτον
54 ι̅η̅ϲ̅ ουν ουκετι παρηϲια περιεπατει εν τοιϲ ιουδαιοιϲ αλλα απηλθεν ειϲ την χωρα̅ ϲαμφουρειν εγγυϲ τηϲ ερημου ειϲ εφραιμ λεγομενην πολιν κακει διετριβεν μετα των μαθητων
55 εγγυϲ δε ην το παϲχα των ιουδαιω̅ ανεβηϲαν ουν ειϲ ιεροϲολυμα πολλοι εκ τηϲ χωραϲ πριν το παϲχα ινα αγνιϲωϲιν εαυτουϲ
56 εζητουν ουν και τον ι̅η̅ν̅ και ελεγαν μετ αλληλων εν τω ιερω εϲτωτεϲ τι δοκειτε οτι ου μη ελθη ειϲ την ορτην
57 δεδωκειϲαν δε και οι αρχιερειϲ και οι φαριϲαιοι εντολην ινα αν τιϲ γνοι που εϲτιν μηνυϲη οπω πιαϲωϲιν αυτον
Примечания:
20 [23] {οικω}
34 [24] {κ̅ε̅}
37 [25] {}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Иоанна, 11 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Кодекс Безы — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.