1 ην δε τιϲ αϲθενων λαζαροϲ απο βηθανιαϲ εκ τηϲ κωμηϲ μαριαϲ και μαρθαϲ τηϲ αδελφηϲ αυτηϲ
2 ην δε μαριαμ η αλειψαϲα τον κ̅ν̅ μυρω και εκμαξαϲα τουϲ ποδαϲ αυτου ταιϲ θριξιν αυτηϲ ηϲ ο αδελφοϲ λαζαροϲ ηϲθενει
3 απεϲτειλαν ουν αι αδελφαι προϲ αυτον λεγουϲαι κ̅ε̅ ιδε ον φιλειϲ αϲθενει
4 ακουϲαϲ δε ο ι̅ϲ̅ ειπεν αυτη η αϲθενεια ουκ εϲτιν προϲ θανατον αλλ υπερ τηϲ δοξηϲ του θ̅υ̅ ινα δοξαϲθη ο υιοϲ του θ̅υ̅ δι αυτηϲ
5 ηγαπα δε ο ι̅ϲ̅ την μαρθαν και την αδελφην αυτηϲ και τον λαζαρον
6 ωϲ ουν ηκουϲεν οτι αϲθενει τοτε μεν εμεινε̅ εν ω ην τοπω δυο ημεραϲ
7 επειτα μετα τουτο λεγει τοιϲ μαθηταιϲ αγωμεν ειϲ την ιουδαιαν παλιν
8 λεγουϲι̅ αυτω οι μαθηται ραββει νυν εζητουν ϲε λιθαϲαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγειϲ εκει
9 απεκριθη ι̅ϲ̅ ουχι δωδεκα ωραι ειϲιν τηϲ ημεραϲ εαν τιϲ περιπατη εν τη ημερα ου προϲκοπτει οτι το φωϲ του κοϲμου τουτου βλεπει
10 εαν δε τιϲ περιπατη εν τη νυκτι προϲκοπτει οτι το φωϲ ουκ εϲτιν εν αυτω
11 ταυ ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοιϲ λαζαροϲ ο φιλοϲ ημω̅ κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνιϲω αυτον
12 ειπον ουν οι μαθηται αυτω κ̅ε̅ ει κεκοιμηται ϲωθηϲεται
13 ειρηκει δε ο ι̅ϲ̅ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι τηϲ κοιμηϲεωϲ του υπνου λεγει
14 τοτε ου̅ ειπεν αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅ παρρηϲια λαζαροϲ απεθανεν
15 και χαιρω δι υμαϲ ινα πιϲτευϲητε οτι ουκ ημην εκει αλλ αγωμεν προϲ αυτον
16 ειπε̅ ουν θωμαϲ ο λεγομενοϲ διδυμοϲ τοιϲ ϲυ̅μαθηταιϲ αγωμεν και ημειϲ ινα αποθανωμεν μετ αυτου
17 ελθω̅ ουν ο ι̅ϲ̅ ευρεν αυτον τεϲϲαραϲ ηδη ημεραϲ εχοντα εν τω μνημειω
18 ην δε βηθανια εγγυϲ των ιεροϲολυμων ωϲ απο ϲταδιων δεκαπε̅τε
19 πολλοι δε εκ των ιουδαιων εληλυθειϲα̅ προϲ την μαρθαν και μαριαμ ινα παραμυθηϲωνται αυταϲ περι του αδελφου
20 η ουν μαρθα ωϲ ηκουϲεν οτι ι̅ϲ̅ ερχεται υπηντηϲεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο
21 ειπε̅ ουν η μαρθα προϲ ι̅ν̅ ει ηϲ ωδε ουκ αν απεθανεν ο αδελφοϲ μου
22 και νυν οιδα οτι οϲα αν αιτηϲη τον θ̅ν̅ δωϲει ϲοι ο θ̅ϲ̅
23 λεγει αυτη ο ι̅ϲ̅ αναϲτηϲεται ο αδελφοϲ ϲου
24 λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι αναϲτηϲεται εν τη αναϲτηϲει εν τη εϲχατη ημερα
25 ειπεν αυτη ο ι̅ϲ̅ εγω ειμι η αναϲταϲιϲ και η ζωη ο πιϲτευων ειϲ εμε καν αποθανη ζηϲεται
26 και παϲ ο ζων και πιϲτευων ειϲ εμε ου μη αποθανη ειϲ τον αιωνα πιϲτευειϲ τουτο
27 λεγει αυτω ναι κ̅ε̅ εγω {πιϲτευω} [18] οτι ϲυ ει ο χ̅ϲ̅ ο υιοϲ του θ̅υ̅ ο ειϲ τον κοϲμον ερχομενοϲ
28 και τουτο ειπουϲα απηλθεν και εφωνηϲεν μαριαμ τη̅ αδελφην αυτηϲ λαθρα ειπαϲα ο διδαϲκαλοϲ παρεϲτιν και φωνει ϲε
29 εκεινη δε ωϲ ηκουϲε̅ ηγερθη ταχυ και ηρχετο προϲ αυτον
30 ουπω δε εληλυθει ο ι̅ϲ̅ ειϲ τη̅ κωμην αλλ ην ετι εν τω τοπω οπου υπηντηϲεν αυτω η μαρθα
31 οι ουν ιουδαιοι οι οντεϲ μετ αυτηϲ εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντεϲ την μαριαμ οτι ταχεωϲ ανεϲτη και εξηλθεν ηκολουθηϲαν αυτη δοξαντεϲ οτι υπαγει ειϲ το μνημειον ινα κλαυϲη εκει
32 η ουν μαριαμ ωϲ ηλθεν οπου ην ι̅ϲ̅ ιδουϲα αυτον επεϲεν αυτου προϲ τουϲ ποδαϲ λεγουϲα αυτω κ̅ε̅ ει ηϲ ωδε ουκ αν μου απεθανεν ο αδελφοϲ
33 ι̅ϲ̅ ουν ωϲ ειδεν αυτη̅ κλαιουϲαν και τουϲ ϲυνελθονταϲ αυτη ιουδαιουϲ κλαιονταϲ ενεβρειμηϲατο τω πνευματι και εταραξε̅ εαυτον
34 και ειπεν που τεθεικατε αυτον λεγουϲιν αυτω κ̅ε̅ ερχου και ιδε
35 εδακρυϲεν ο ι̅ϲ̅
36 ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πωϲ εφιλει αυτον
37 τινεϲ δε εξ αυτων ειπον ουκ εδυνατο ουτοϲ ο ανοιξαϲ τουϲ οφθαλμουϲ του τυφλου ποιηϲαι ινα και ουτοϲ μη αποθανη
38 ι̅ϲ̅ ουν παλιν ενβρειμωμενοϲ εν εαυτω ερχεται ειϲ το μνημειον ην δε ϲπηλαιον και λιθοϲ επεκειτο επ αυτω
39 λεγει ο ι̅ϲ̅ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τετελευτηκοτοϲ μαρθα κ̅ε̅ ηδη οζει τεταρτεοϲ γαρ εϲτιν
40 λεγει αυτη ο ι̅ϲ̅ ουκ ειπον ϲοι οτι εαν πιϲτευϲηϲ οψη την δοξαν του θ̅υ̅
41 ηραν ουν τον λιθον ο δε ι̅ϲ̅ ηρεν τουϲ οφθαλμουϲ ανω και ειπεν πατερ ευχαριϲτω ϲοι οτι ηκουϲαϲ μου
42 εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουειϲ αλλα δια τον οχλον τον περιεϲτωτα ειπον ινα πιϲτευϲωϲιν οτι ϲυ με απεϲτειλαϲ
43 και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγαϲεν λαζαρε δευρο εξω
44 εξηλθεν ο τεθνηκωϲ δεδεμενοϲ τουϲ ποδαϲ και ταϲ χειραϲ κειριαιϲ και η οψιϲ αυτου ϲουδαριω περιεδεδετο λεγει ι̅ϲ̅ αυτοιϲ λυϲατε αυτον και αφετε αυτο̅ υπαγειν
45 πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντεϲ προϲ την μαριαμ και θεαϲαμενοι ο εποιηϲεν επιϲτευϲαν ειϲ αυτον
46 τινεϲ δε εξ αυτων απηλθο̅ προϲ τουϲ φαρειϲαιουϲ και ειπον αυτοιϲ α εποιηϲεν ι̅ϲ̅
47 ϲυνηγαγο̅ ουν οι αρχιερειϲ και οι φαρειϲαιοι ϲυνεδριο̅ και ελεγον τι ποιουμε̅ οτι ουτοϲ ο ανθρωποϲ πολλα ποιει ϲημεια
48 εαν αφωμεν αυτον ουτωϲ παντεϲ πιϲτευϲουϲιν ειϲ αυτον και ελευϲονται οι ρωμαιοι και αρουϲιν ημων και τον τοπον και το εθνοϲ
49 ειϲ δε τιϲ εξ αυτων καιαφαϲ αρχιερευϲ ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοιϲ υμειϲ ουκ οιδατε ουδεν
50 ουδε λογιζεϲθε οτι ϲυμφερει υμιν ινα ειϲ ανθρωποϲ αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνοϲ αποληται
51 τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευϲ ων του ενιαυτου εκεινου επροφητευϲεν οτι {εμελλεν} [19] ι̅ϲ̅ αποθνηϲκειν υπερ του εθνουϲ
52 και ουχ υπερ του εθνουϲ μονον αλλα ινα και τα τεκνα του θ̅υ̅ τα διεϲκορπιϲμενα ϲυναγαγη ειϲ εν
53 απ εκεινηϲ ουν τηϲ ημεραϲ εβουλευϲαντο ινα αποκτεινωϲι̅ αυτον
54 ο ουν ι̅ϲ̅ ουκετι παρηϲια περιεπατει εν τοιϲ ιουδαιοιϲ αλλα απηλθεν εκειθεν ειϲ την χωραν εγγυϲ τηϲ ερημου ειϲ εφραιμ λεγομενην πολιν κακει εμεινεν μετα τω̅ μαθητων
55 ην δε εγγυϲ το παϲχα των ιουδαιων και ανεβηϲαν πολλοι ειϲ ιεροϲολυμα εκ τηϲ χωραϲ προ του παϲχα ινα αγνιϲωϲι̅ εαυτουϲ
56 εζητουν ου̅ τον ι̅ν̅ και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εϲτηκοτεϲ τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη ειϲ την εορτην
57 δεδωκειϲαν δε οι αρχιερειϲ και οι φαρειϲαιοι εντολαϲ ινα εαν τιϲ γνω που εϲτιν μηνυϲη οπωϲ πιαϲωϲιν αυτο̅
Примечания:
27 [18] {πεπιϲτευκα}
51 [19] {ημελλεν}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Иоанна, 11 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.