1 αμην αμην υμιν λεγω ο μη ειϲερχομενοϲ δια τηϲ θυραϲ ειϲ την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθε̅ εκεινοϲ κλεπτηϲ εϲτι̅ και ληϲτηϲ
2 ο δε ειϲερχομενοϲ δια τηϲ θυραϲ ποιμην εϲτιν των προβατων
3 τουτω ο θυρωροϲ ανοιγει και τα προβατα τηϲ φωνηϲ αυτου ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα
4 οτα̅ τα ιδια παντα εκβαλη εμπροϲθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδαϲι την φωνην αυτου
5 αλλοτριω δε ου μη ακολουθηϲουϲιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδαϲι των αλλοτριων την φωνη̅
6 ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅ εκεινοι δε ουκ εγνωϲα̅ τινα ην α ελαλει αυτοιϲ
7 ειπεν ουν παλιν ι̅ϲ̅ αμη̅ αμην υμιν λεγω εγω ειμι η θυρα των προβατων
8 παντεϲ οϲοι ηλθον προ εμου κλεπται ειϲιν και ληϲται αλλ ουκ ηκουϲαν αυτων τα προβατα
9 εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τιϲ ειϲελθη ϲωθηϲεται και ειϲελευϲεται και εξελευϲεται και νομην ευρηϲει
10 ο κλεπτηϲ ουκ ερχεται {ιν} [15] μη ινα κλεψη και θυϲη και απολεϲη εγω ηλθον ινα ζωην εχωϲιν και περιϲϲον εχωϲιν
11 εγω ειμι ο ποιμη̅ ο καλοϲ ο ποιμην ο καλοϲ την ψυχην αυτου τιθηϲιν υπερ των προβατων
12 ο μιϲθωτοϲ και ουκ ων ποιμην ου ουκ εϲτιν τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιηϲι τα προβατα και φευγει και ο λυκοϲ αρπαζει αυτα και ϲκορπιζει
13 οτι μιϲθωτοϲ εϲτιν και ου μελει αυτω περι των προβατων
14 εγω ειμι ο ποιμην ο καλοϲ και γεινωϲκω τα εμα και γεινωϲκουϲι με τα εμα
15 καθωϲ γεινωϲκει με ο πατηρ καγω γεινωϲκω τον πατερα και τη̅ ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
16 και αλλα προβατα εχω α ουκ εϲτι̅ εκ τηϲ αυληϲ ταυτηϲ κακεινα δει με αγαγειν και τηϲ φωνηϲ μου ακουϲουϲιν και γενηϲονται μια ποιμνη ειϲ ποιμην
17 δια τουτο με ο πατηρ αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
18 ουδειϲ ηρεν αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουϲιαν εχω θειναι αυτην και εξουϲιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην εντολην ελαβον παρα του πατροϲ μου
19 ϲχιϲμα παλιν εγενετο εν τοιϲ ιουδαιοιϲ δια τουϲ λογουϲ τουτουϲ
20 ελεγο̅ δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
21 αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εϲτιν δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλω̅ οφθαλμουϲ ανοιξαι
22 εγενετο τοτε τα ενκαινια εν τοιϲ ιεροϲολυμοιϲ χειμων ην
23 και περιεπατει ι̅ϲ̅ εν τω ιερω εν τη ϲτοα του ϲολομωνοϲ
24 εκυκλευϲαν ουν αυτο̅ οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εωϲ ποτε την ψυχην ημων αιρειϲ ει ϲυ ει ο χ̅ϲ̅ ειπε ημιν παρρηϲια
25 απεκριθη αυτοιϲ {} [16] ι̅ϲ̅ ειπον υμιν και ουκ επιϲτευϲατε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πατροϲ μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
26 αλλα υμειϲ ου πιϲτευετε οτι ουκ εϲτε εκ τω̅ προβατων των εμων
27 τα προβατα τα εμα τηϲ φωνηϲ μου ακουουϲι̅ καγω γεινωϲκω αυτα και ακολουθουϲιν μοι
28 καγω διδωμι αυτοιϲ ζωην αιωνιον και ου μη απολωνται ειϲ τον αιωνα και ουχ αρπαϲει τιϲ αυτα εκ τηϲ χειροϲ μου
29 ο πατηρ μου {ο} [17] δεδωκε̅ μοι παντων μειζον εϲτιν και ουδειϲ δυναται αρπαζειν εκ τηϲ χειροϲ του πατροϲ
30 εγω και ο πατηρ εν εϲμεν
31 εβαϲταϲαν παλιν λιθουϲ οι ιουδαιοι ινα λιθαϲωϲιν αυτον
32 απεκριθη αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅ πολλα εργα εδειξα υμιν καλα εκ του πατροϲ δια ποιον αυτων εργον εμε λιθαζετε
33 απεκριθηϲαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν ϲε αλλα περι βλαϲφημιαϲ και οτι ϲυ ανθρωποϲ ων ποιειϲ ϲεαυτον θ̅ν̅
34 απεκριθη αυτοιϲ ι̅ϲ̅ ουκ εϲτιν γεγραμμενον εν τω νομω υμω̅ οτι εγω ειπα θεοι εϲτε
35 ει εκεινουϲ ειπεν θεουϲ προϲ ουϲ ο λογοϲ του θ̅υ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
36 ον ο πατηρ ηγιαϲε̅ και απεϲτειλεν ειϲ το̅ κοϲμον υμειϲ λεγετε οτι βλαϲφημειϲ οτι ειπον υιοϲ του θ̅υ̅ ειμι
37 ει ου ποιω τα εργα του πατροϲ μου μη πιϲτευετε μοι
38 ει δε ποιω καν εμοι μη πιϲτευητε τοιϲ εργοιϲ πιϲτευετε ινα γνωτε και γεινωϲκητε οτι εν εμοι ο πατηρ καγω εν τω πατρι
39 εζητουν παλιν αυτον πιαϲαι και εξηλθεν εκ τηϲ χειροϲ αυτων
40 και απηλθεν παλιν περα̅ του ιορδανου ειϲ τον τοπον οπου ην ιωανηϲ το πρωτον βαπτιζων και εμενεν εκει
41 και πολλοι ηλθον προϲ αυτον και ελεγον οτι ιωανηϲ μεν ϲημειον εποιηϲε̅ ουδεν παντα δε οϲα ειπεν ιωανηϲ περι τουτου αληθη ην
42 και πολλοι επιϲτευϲαν ειϲ αυτον εκει
Примечания:
10 [15] {ει}
25 [16] {ο}
29 [17] {οϲ}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Иоанна, 10 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.