1 ην δε ανθρωποϲ εκ των φαρειϲαιων νικοδημοϲ ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων
2 ουτοϲ ηλθεν προϲ αυτον νυκτοϲ και ειπε̅ αυτω ραββει οιδαμεν οτι απο θ̅υ̅ εληλυθαϲ διδαϲκαλοϲ ουδειϲ γαρ δυναται ταυτα τα ϲημεια ποιειν α ϲυ ποιειϲ εαν μη η ο θ̅ϲ̅ μετ αυτου
3 απεκριθη ι̅ϲ̅ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω ϲοι εαν μη τιϲ γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βαϲιλειαν του θ̅υ̅
4 λεγει προϲ αυτον νεικοδημοϲ πωϲ δυναται ανθρωποϲ γεννηθηναι γερων ων μη δυναται ειϲ την κοιλιαν τηϲ μητροϲ αυτου δευτερον ειϲελθειν και γε̅νηθηναι
5 απεκριθη ο ι̅ϲ̅ αμην αμην λεγω ϲοι εαν μη τιϲ γεννηθη εξ υδατοϲ και πνευματοϲ ου δυναται ειϲελθειν ειϲ την βαϲιλειαν του θ̅υ̅
6 το γεγεννημενον εκ τηϲ ϲαρκοϲ ϲαρξ εϲτι̅ και το γεγεννημενον εκ του πνευματοϲ πνευμα εϲτιν
7 μη θαυμαϲηϲ οτι ειπον ϲοι δει υμαϲ γεννηθηναι ανωθεν
8 το πνευμα οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουειϲ αλλα ουκ οιδαϲ ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτωϲ εϲτιν παϲ ο γεγε̅νημενοϲ εκ του πνευματοϲ
9 απεκριθη νεικοδημοϲ και ειπεν αυτω πωϲ δυναται ταυτα γενεϲθαι
10 απεκριθη ι̅ϲ̅ και ειπεν αυτω ϲυ ει ο διδαϲκαλοϲ του ιϲραηλ και ταυτα ου γεινωϲκειϲ
11 αμην αμην λεγω ϲοι οτι ο οιδαμε̅ λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε
12 ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιϲτευετε πωϲ εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιϲτευϲετε
13 και ουδειϲ αναβεβηκεν ειϲ τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβαϲ ο υιοϲ του ανθρωπου
14 και καθωϲ μωυϲηϲ υψωϲεν τον οφιν εν τη ερημω ουτωϲ υψωθηναι δει τον υιον του ανθρωπου
15 ινα παϲ ο πιϲτευων εν αυτω εχη ζωη̅ αιωνιον
16 ουτωϲ γαρ ηγαπηϲεν ο θ̅ϲ̅ τον κοϲμο̅ ωϲτε τον υιον τον μονογενη εδωκεν ινα παϲ ο πιϲτευων ειϲ αυτον μη αποληται αλλα εχη ζωην αιωνιον
17 ου γαρ απεϲτειλεν ο θ̅ϲ̅ τον υιον ειϲ τον κοϲμο̅ ινα κρεινη τον κοϲμον αλλ ινα ϲωθη ο κοϲμοϲ δι αυτου
18 ο πιϲτευων ειϲ αυτον ου κρεινεται ο μη πιϲτευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιϲτευκεν ειϲ το ονομα του μονογενουϲ υιου του θ̅υ̅
19 αυτη δε εϲτιν η κριϲιϲ οτι το φωϲ εληλυθεν ειϲ τον κοϲμον και ηγαπηϲαν οι ανθρωποι μαλλον το ϲκοτοϲ η το φωϲ ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα
20 παϲ γαρ ο φαυλα πραϲϲων μειϲει το φωϲ και ουκ ερχεται προϲ το φωϲ ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου
21 ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προϲ το φωϲ ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θ̅ω̅ εϲτιν ειργαϲμενα
22 μετα ταυτα ηλθεν ο ι̅ϲ̅ και οι μαθηται αυτου ειϲ την ιουδαιαν γην και εκει διετρειβεν μετ αυτω̅ και εβαπτιζεν
23 ην δε και ο ιωανηϲ βαπτιζων εν αινων εγγυϲ του ϲαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγεινοντο και εβαπτιζοντο
24 ουπω γαρ ην βεβλημενοϲ ειϲ την φυλακην ιωανηϲ
25 εγενετο ουν ζητηϲιϲ εκ των μαθητων τω̅ ιωανου μετα ιουδαιου περι καθαριϲμου
26 και ηλθαν προϲ τον ιωανην και ειπαν αυτω ραββει οϲ ην μετα ϲου περαν του ιορδανου ω ϲυ μεμαρτυρηκαϲ ιδε ουτοϲ βαπτιζει και παντεϲ ερχονται προϲ αυτο̅
27 απεκριθη ιωανηϲ και ειπεν ου δυναται ανθρωποϲ λαμβαινειν ουδε εν αν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου
28 αυτοι υμειϲ μοι μαρτυρειτε οτι ειπον εγω ουκ ειμι εγω ο χ̅ϲ̅ αλλ οτι απεϲταλμενοϲ ειμι εμπροϲθεν εκεινου
29 ο εχων την νυμφην νυμφιοϲ εϲτιν ο δε φιλοϲ του νυμφιου ο εϲτηκωϲ και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται
30 εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουϲθαι
31 ο ανωθεν ερχομενοϲ επανω παντω̅ εϲτιν ο ων εκ τηϲ γηϲ εκ τηϲ γηϲ εϲτιν και εκ τηϲ γηϲ λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενοϲ επανω παντων εϲτιν
32 ο εωρακεν και ηκουϲε̅ τουτο μαρτυρει και τη̅ μαρτυριαν αυτου ουδειϲ λαμβανει
33 ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εϲφραγιϲεν οτι ο θ̅ϲ̅ αληθηϲ εϲτιν
34 ον γαρ απεϲτειλε̅ ο θ̅ϲ̅ τα ρηματα του θ̅υ̅ λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωϲιν {} [4]
35 ο πατηρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου
36 ο πιϲτευων ειϲ τον υιο̅ εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θ̅υ̅ μενει επ αυτο̅
Примечания:
34 [4] {το π̅ν̅α̅}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Иоанна, 3 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.