1 Быў-жа чалавек з фарызэязў, на імя Мікодым, старшы жыдоўскі.
2 Ён прыйшоў да Езуса ўначы і сказаў яму: Раббі, мы ведаем, што прыйшоў ад Бога вучыцелем, бо ніхто ня можа гэтых знакаў чыніць, якія ты чыніш, калі-б Бог ня быў з ім.
3 Адказаў Езус і сказаў яму: Сапраўды, сапраўды кажу табе, калі хто не адродзіцца нанова, ня можа бачыць каралеўства Божага.
4 Сказаў да яго Мікодым: Як-жа можа чалавек нарадзіцца, будучы старым? Цм-ж можа другі раз увайсьці ў лона маткі сваей і адрадзіцца?
5 Адказаў Езус: Сапраўды, сапраўды кажу табе, калі хто не адродзіцца з вады і Духа сьвятога, ня можа ўвайсьці ў каралеўства Божае.
6 Што нарадзілася з цела, целам ёсьць; а што нарадзілася з духа, духам ёсьць.
7 Ня дзівіся, што я табе сказаў: «Трэба вам нардзіцца ізноў».
8 Вецер вее, дзе хоча, і голас ягоны чуеш, але ня ведаеш, адкуль прыходзіць або куды ідзе. Так ёсьць з кожным, хто нарадзіўся з Духа.
9 Адказаў Мікодым і сказаў яму: Як-жа гэтае можа быць?
10 Адказаў Езус і сказаў яму: Ты ёсьць вучыцелем у Ізраілю і гэтага ня ведаеш?
11 Сапраўды, сапраўды кажу табе, што мы тое, што ведаем, гаорым, і што мы відзелі, сьведчым, а вы сьведчаньня нашага ня прымаеце.
12 Калі я сказаў вам аб зямным і ня верыце, як-жа будзеце верыць, калі вам буду гаварыць аб нябесным?
13 І ніхто ня ўзыйшоў у неба, адно каторы зыйшоў з неба, Сын чалавечы, каторы ёсьць у небе.
14 І як Майсей падняў вужа на пустыні, так трэба, каб быў падняты Сын чалавечы,
15 каб кожны, хто верыць у яго, ня згінуў, але меў жыцьцё вечнае.
16 Бо як Бог узьлюбіў сьвет, што даў Сына свайго адзінароднага, каб кожны, хто верыць у яго, ня згінуў, але меў жыцьцё вечнае.
17 Бо не паслаў Бог Сына свайго на сьвет, каб ён судзіў сьвет, але каб сьвет быў збаўлены праз яго.
18 Хто верыць у яго, той не бывае суджаны; а хто ня верыць, той ужо асуджаны, бо ня верыць у імя адзінароднага Сына Божага.
19 А гэтакі ёсьць суд: што Сьвятло прыйшло на сьвет, а людзі болей узлюбілі цемру, чым сьвятло, бо былі дрэнныя іх учынкі.
20 Бо кожны, хто дрэнна паступае, ненавідзіць сьвятла і ня ідзе да сьвятла, каб ня былі даказаны ягоныя ўчынкі.
21 А хто чыніць праўду, прыходзіць да сьвятла, каб выявіліся ўчынкі яго, бо яны ў Богу ўчынены.
22 Пасьля гэтага прыйшоў Езус і вучні ягоны ў Юдэйскую зямлю і там прабываў з імі і хрысьціў.
23 Быў-жа і Ян хрысьцячы ў Эноне, каля Саліму, бо там было многа вады; і прыходзілі, і хрысьціліся.
24 Бо яшчэ Ян ня быў пасаджаны ў вязьніцу.
25 І паўстала спрэчка ў вучняў Яна з жыдамі аб ачышчэньні.
26 І прыйшлі да Яна і сказалі яму: Раббі, той каторы быў з табою за Ярданам, катораму ты даў пасьведчаньне, вось ён хрысьціць і ўсе ідуць да яго.
27 Адказаў Ян і сказаў: Ня можа чалавек нічога ўзяць, калі яму ня будзе дадзена з неба.
28 Вы самі для мяне сьведкі, што я сказаў: «Я ня ёсьць Хрыстус, але што я пасланы перад ім».
29 Хто мае заручаную, той жаніх; а прыяцель жаніха, што стаіць і слухае яго, радасьцяй радуецца з голасу жаніха. Дык гэтая радасьць мая споўнілася.
30 Яму трэба расьці, а мне малець.
31 Хто звыш прыходзіць, той над усімі. Хто з зямлі, той з зямлі ёсьць і з зямлі гаворыць. Хто з неба прыходзіць, той над усімі,
32 і што відзеў і чуў, тое сьведчыць, а пасьведчаньня яго ніхто ня прымае.
33 Хто прыняў яго пасьведчаньне, той сьцьвердзіў, што Бог ёсьць праўдзівы.
34 Бо каго паслаў Бог, той гаворыць словы Божыя, бо ня мераю дае Бог духа.
35 Айцец любіць Сына і ўсё аддаў у рукі яго.
36 Хто верыць у Сына, той мае жыцьцё вечнае; а хто ня верыць Сыну, ня ўбачыць жыцьця, але гнеў Божы астаецца над ім.
Зноскі:
1 Мікодым быў сябрам Вялікай Жыдоўскай Рады або Сангэдрыну.
2 Мікодым прыйшоў уначы дзеля страху перад жыдамі.
5 Жыды былі пракананы, што толькі патомкі Абрагама ўвойдуць у валадарства Божае, а Езус кажа, што каб увайсьці ў валадарства Божае, трэба адрадзіцца на душы з вады і Духа сьв.
8 Дух сьв. надзяляе людзей сваей ласкай як хоча і каго хоча. Гэтага дыханьня ласкі чалавек ня бачыць, так як ня бачыць веяньня ветру.
10 Адраджэньне на душы было прадвешчана ўжо ў Ст. Законе і Мікодым павінен быў аб гэтым ведаць.
13 Ніхто не аглядаў у небе тайніцаў Божых, апроч Сына Божага, для каторага адкрыты ўсе тайніцы. Сын Божы, хоць прабывае на зямлі як Сын чалавечы, аднак ён, як Бог, ёсьць і ў небе.
14-15 На жыдоў у пустыні за іх няверу Бог паслаў ядавітых вужоў. Калі Жыды пакаяліся, Бог загадаў Майсею адліць мядзянага вужа і памясьціць на высокім стаўпе. Укушаны чалавек, калі ўзглянуў на таго вужа, быў здаровы. Вуж гэты быў знакам і падабенствам Е. Хрыста, прыбітага да крыжа. Хто з верай глядзіць на ўкрыжаванага Хрыста і спаўняе яго загады, той будзе збаўлены.
16 Вера ў Сына Божага ёсьць пачаткам, асновай і коранем праведнасьці перад Богам.
17 Гэта значыць цяпер ня прыйшоў судзіць.
18 Благія людзі ўжо самі сябе асудзілі, бо ня вераць у Сына Божага.
19 Прычынай асуджэньня благіх людзей будзе тое, што паміма прыходу на сьвет Сьвятла (Хрыста), яны аднак за гэтым сьвятлом не пайшлі з сваей віны.
21 Добрыя людзі не патрабуюць крыцца з сваімі добрымі ўчынкамі.
22 Далей (Ян 4:2) гаворыцца, што Езус ня сам хрысьціў, але вучні ягоны.
25 «Аб ачышчэньні» — тут трэба разумець не аб звычайным абрадавым ачышчэньні, але аб хросьце. Відаць, што жыды хрост вучняў Езуса ставілі вышэй за хрост Яна, затым вучні Яна і з жалем пайшлі да свайго вучыцеля.
Сьвятая Эванэлія Езуса Хрыста паводле Яна, 3 раздзел. Пераклад В. Гадлеўскага.
