1 μετα ταυτα απηλθεν ο ι̅η̅ϲ̅ περαν τηϲ θαλαϲϲηϲ τηϲ γαλιλαιαϲ ειϲ τα μερη τηϲ τιβεριαδοϲ
2 ηκολουθι δε αυτω οχλοϲ πολυϲ οτι εθεωρουν τα ϲημεια α εποιει επι των αϲθενουντων
3 απηλθεν ουν ειϲ το οροϲ ι̅η̅ϲ̅ και εκαθητο εκει μετα των μαθητων αυτου
4 εγγυϲ δε ην το παϲχα η εορτη των ιουδαιων
5 επαραϲ ουν τουϲ οφθαλμουϲ ο ι̅η̅ϲ̅ και θεαϲαμενοϲ οτι οχλοϲ πολυϲ ερχεται προϲ αυτον λεγει προϲ φιλιππον ποθεν αγοραϲωμεν αρτουϲ ινα φαγωϲιν ουτοι
6 τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτοϲ γαρ ηδει τι ημελλεν ποιειν
7 αποκρεινεται αυτω φιλιπποϲ διακοϲιων δηναριων ουκ αρκουϲιν αυτοιϲ αρτοι ινα εκαϲτοϲ αυτων βραχυ λαβη
8 λεγει αυτω ειϲ εκ των μαθητων αυτου ανδραιαϲ ο αδελφοϲ ϲιμωνοϲ πετρου
9 εϲτιν παιδαριον ωδε οϲ εχει πεντε αρτουϲ κριθινουϲ και δυο οψαρια αλλα ταυτα εϲτιν ειϲ τοϲουτουϲ
10 ειπεν ουν ο ι̅η̅ϲ̅ ποιηϲατε τουϲ ανθρωπουϲ αναπεϲειν ην δε χορτοϲ πολυϲ εν τω τοπω ανεπεϲαν ουν ανδρεϲ τον αριθμο̅ ωϲ πεντακιϲχιλιοι
11 ελαβεν ουν τουϲ πεντε αρτουϲ ο ι̅η̅ϲ̅ και ηυχαριϲτηϲεν και εδωκεν τοιϲ μαθηταιϲ οι δε μαθηται τοιϲ ανακειμενοιϲ ομοιωϲ δε και εκ των οψαριων οϲον ηθελον
12 ωϲ δε ενεπληϲθηϲαν λεγει τοιϲ μαθηταιϲ αυτου ϲυναγαγετε τα περιϲϲευϲαντα κλαϲματα ινα μη τι αποληται εξ αυτων
13 ϲυνηγαγον δε και εγεμιϲαν {εκ των πεν} [10] κλαϲματων εκ των πεντε αρτων των κρειθινων α επεριϲϲευϲαν τοιϲ βεβρωκοϲιν
14 οι ουν ανθρωποι ιδοντεϲ ο εποιηϲεν ϲημειον ελεγον οτι ουτοϲ εϲτιν ο προφητηϲ ο ειϲ τον κοϲμον ερχομενοϲ
15 ι̅η̅ϲ̅ ουν γνουϲ οτι μελλουϲιν ερχεϲθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιηϲωϲιν αυτον βαϲιλεα ανεχωρηϲεν παλιν ειϲ το οροϲ αυτοϲ μονοϲ κακει προϲηυχετο
16 ωϲ δε οψια εγενετο κατεβηϲαν οι μαθηται αυτου επι την θαλαϲϲαν
17 και ενβαντεϲ ειϲ το πλοιον ηρχοντο ειϲ το περαν τηϲ θαλαϲϲηϲ ιϲ καφαρναουμ κατελαβεν δε αυτουϲ η ϲκοτια και ουπω εληλυθει ο ι̅η̅ϲ̅ προϲ αυτουϲ
18 η δε θαλαϲϲα ανεμου μεγαλου πνεοντοϲ διηγειρετο
19 εληλακοτεϲ ουν ϲταδια ωϲει εικοϲι πεντε η τριακοντα θεωρουϲιν τον ι̅η̅ν̅ περιπατουντα επι τηϲ θαλαϲϲηϲ και ενγυϲ του πλοιου γεινομενον και εφοβηθηϲαν
20 ο δε λεγει αυτοιϲ εγω ειμι μη φοβιϲθε
21 ηθελον ουν αυτον λαβειν ειϲ το πλοιον και ευθεωϲ το πλοιον εγενηθη επι τηϲ γηϲ ειϲ ην υπηγον
22 τη επαυριον ο οχλοϲ ο εϲτηκωϲ περαν τηϲ θαλαϲϲηϲ ειδεν οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν ειϲ ο ενεβηϲαν οι μαθηται αυτου ι̅η̅υ̅ και οτι ου ϲυνειϲηλθεν τοιϲ μαθηταιϲ αυτου ο ι̅η̅ϲ̅ ιϲ το πλοιον αλλα μονον οι μαθηται αυτου απηλθον
23 αλλων πλοιαρειων ελθοντων εκ τιβεριαδοϲ εγγυϲ του τοπου οπου εφαγον τον αρτον
24 οτε ουν ειδεν ο οχλοϲ οτι ι̅η̅ϲ̅ ουκ εϲτιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ελαβον εαυτοιϲ πλοιαρια και ηλθον ειϲ καφαρναουμ ζητουντεϲ τον ι̅η̅ν̅
25 και ευροντεϲ αυτον περαν τηϲ θαλαϲϲηϲ ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε εληλυθαϲ
26 απεκρειθη αυτοιϲ ο ι̅η̅ϲ̅ και ειπεν αμην αμην λεγω υμειν ζητειτε με ουχ οτι ειδατε ϲημεια και τερατα αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορταϲθητε
27 εργαζεϲθαι μη την βρωϲιν την απολλυμενη̅ αλλα την βρωϲιν την μενουϲαν ειϲ ζωην αιωνιον ην ο υιοϲ του ανθρωπου διδωϲιν υμειν τουτον γαρ ο πατηρ εϲφραγιϲεν ο θ̅ϲ̅
28 ειπον ουν προϲ αυτον τι ερϲωμεθα ινα ποιηϲωμεν τα εργα του θ̅υ̅
29 απεκριθη ο ι̅η̅ϲ̅ και ειπεν αυτοιϲ τουτο εϲτι το εργον του θ̅υ̅ ινα πιϲτευϲηται ειϲ ον απεϲτειλεν εκεινοϲ
30 ειπεν ουν αυτω τι ουν ϲοι ποιειϲ ϲημειον ινα ιδωμεν και πιϲτευϲωμεν ϲοι τι εργαζη
31 οι πατερεϲ ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθωϲ εϲτιν γεγραμμενον εϲτιν αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυτοιϲ φαγειν
32 ειπεν ουν αυτοιϲ ο ι̅η̅ϲ̅ αμην αμην λεγω υμειν ου μωυϲηϲ εδωκεν υμειν τον αρτον εκ του ουρανου αλλα ο πατηρ μου διδωϲιν υμειν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθινον
33 ο γαρ αρτοϲ του θ̅υ̅ εϲτιν ο καταβαινων εκ του ουρανου και ζωην διδωϲ τω κοϲμω
34 ειπον ουν προϲ αυτον κ̅ε̅ παντοτε δοϲ ημειν τον αρτον τουτον
35 ειπεν ουν αυτοιϲ ο ι̅η̅ϲ̅ εγω ειμι ο αρτοϲ τηϲ ζωηϲ ο ερχομενοϲ προϲ με ου μη πειναϲει πωποτε και ο πιϲτευων ειϲ εμε ου μη διψαϲει πωποτε
36 αλλ ειπον υμειν οτι και εωρακατε με και ου πιϲτευετε
37 παν ο διδωϲιν μοι ο πατηρ προϲ εμε ηξει και τον ερχομενον προϲ με ου μη εκβαλω
38 οτι καταβεβηκα εκ του ουρανου ουχ ινα ποιηϲω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντοϲ με πατροϲ
39 τουτο δε εϲτιν το θελημα του πεμψαντοϲ με ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεϲω μηδεν αλλ ινα αναϲτηϲω αυτο εν τη εϲχατη ημερα
40 τουτο γαρ εϲτιν το θελημα του πατροϲ μου ινα παϲ ο θεωρων τον υιον και πιϲτευων ειϲ αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναϲτηϲω αυτον εν τη εϲχατη ημερα
41 εγογγυζον δε οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτοϲ ο καταβαϲ εκ του ουρανου
42 και ελεγον ουχ ουτοϲ εϲτιν ι̅η̅ϲ̅ ο υιοϲ του ιωϲηφ ου ημειϲ οιδαμεν τον πατερα και την μητερα πωϲ ουν λεγει εαυτο̅ απο του ουρανου καταβεβηκεναι
43 απεκρειθη ουν ο ι̅η̅ϲ̅ και ειπεν αυτοιϲ μη γογγυζετε μετ αλληλων
44 ουδειϲ δυναται ελθειν προϲ με εαν μη ο πατηρ ο πεμψαϲ με ελκυϲη αυτον καγω αναϲτηϲω αυτον εν τη εϲχατη ημερα
45 εϲτιν γεγραμμενον εν τοιϲ προφηταιϲ και εϲονται παντεϲ διδακτοι θ̅υ̅ παϲ ο ακουων παρα του πατροϲ και μαθων ερχεται προϲ με
46 ουχ οτι τον πατερα εωρακεν τιϲ ει μη ο ων παρα του θ̅υ̅ ουτοϲ εωρακεν τον θ̅ν̅
47 αμην αμην λεγω υμειν ο πιϲτευων ειϲ εμε εχει ζωην αιωνιον
48 εγω ειμι ο αρτοϲ τηϲ ζωηϲ
49 οι πατερεϲ υμων εφαγον τον αρτον εν τη ερημω το μαννα και απεθανον
50 ουτοϲ εϲτιν ο αρτοϲ ο εκ του ουρανου και καταβαινων ινα τιϲ εξ αυτου φαγη {} [11] μη αποθανη
51 εγω ειμι ο αρτοϲ ο ζων ο εκ του ουρανου καταβαϲ εαν ουν τιϲ φαγη εκ του αρτου τουτου ζηϲει ειϲ τον αιωνα και ο αρτοϲ ον εγω δωϲω η ϲαρξ μου εϲτιν υπερ τηϲ του κοϲμου ζωηϲ
52 εμαχοντο ουν οι ιουδαιοι προϲ αλληλουϲ λεγοντεϲ πωϲ δυναται ουτοϲ ημειν την ϲαρκα δουναι φαγειν
53 ειπεν ουν αυτοιϲ ο ι̅η̅ϲ̅ αμην αμην λεγω υμειν εαν μη λαβητε την ϲαρκα του υιου του ανθρωπου και το αιμα αυτου πιητε ουκ εχεται εν εαυτοιϲ την ζωην
54 ο τρωγων αυτου την ϲαρκαν και πεινων αυτου το αιμα εχει ζωην αιωνιον καγω αναϲτηϲω αυτον τη εϲχατη ημερα
55 η γαρ ϲαρξ μου αληθωϲ εϲτι βρωϲιϲ
56 ο τρωγων μου την ϲαρκα και πεινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω καθωϲ εν εμοι ο πατηρ καγω εν τω πατρι αμην αμην λεγω υμειν εαν μη λαβητε το ϲωμα {τυ} [12] υιου του ανθρωπου ωϲ τον αρτον τηϲ ζωηϲ ουκ εχετε ζωην εν αυτω
57 καθωϲ απεϲταλκεν με ο ζων πατηρ καγω ζω δια τον πατερα και ο λαμβανων με κακεινοϲ ζη δι εμε
58 ουτοϲ εϲτιν ο αρτοϲ ο εκ του ουρανου καταβαϲ {νο} [13] καθωϲ εφαγον οι πατερεϲ υμων και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζηϲεται ειϲ τον αιωνα
59 ταυτα ειπεν εν τη ϲυναγωγη διδαϲκω̅ εν καφαρναουμ ϲαββατω
60 πολλοι ουν εκ των μαθητων αυτου ακουϲαντεϲ ειπαν ϲκληροϲ εϲτιν ο λογοϲ ουτοϲ τιϲ δυναται αυτου ακουειν
61 ωϲ ουν εγνω ο ι̅η̅ϲ̅ οτι εν εαυτοιϲ γονγυζουϲιν περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοιϲ τουτο υμαϲ ϲκανδαλιζει
62 εαν ουν θεωρητε τον υιον του ανθρωπου αναβενοντα ου ην το προτερον
63 το π̅ν̅α̅ εϲτιν το ζωοποιουν η ϲαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμειν π̅ν̅α̅ εϲτιν ζωη εϲτιν
64 αλλα εξ υμων ειϲιν τινεϲ οι ου πιϲτευουϲιν ηδει γαρ εξ αρχηϲ ο ι̅η̅ϲ̅ τινεϲ ειϲιν οι μη πιϲτευοντεϲ και τιϲ εϲτιν ο παραδιδουϲ αυτον
65 και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμειν οτι ουδειϲ δυναται ελθειν προϲ με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του π̅ρ̅ο̅ϲ̅
66 εκ τουτου ουν πολλοι των μαθητων αυτου απηλθον ειϲ τα οπιϲω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν
67 ειπεν δε ο ι̅η̅ϲ̅ τοιϲ δωδεκα μη και υμειϲ θελετε υπαγειν
68 ειπεν δε αυτω ϲιμων πετροϲ κ̅ε̅ προϲ τινα απελευϲομεθα ρηματα ζωηϲ αιωνιου εχειϲ
69 και ημειϲ πεπιϲτευκαμεν και εγνωκαμεν ϲε οτι ϲυ ει ο αγιοϲ του θ̅υ̅
70 απεκριθη ο ι̅η̅ϲ̅ λεγων ουκ εγω υμαϲ τουϲ ι̅β̅ εξελεξαμην και ειϲ εξ υμων διαβολοϲ εϲτιν
71 ελεγεν δε ιουδαν ϲιμωνοϲ ϲκαριωθ ουτοϲ γαρ ημελλεν παραδιδοναι αυτον ειϲ εκ των δωδεκα
Примечания:
13 [10] {δωδεκα κοφινουϲ}
50 [11] {και}
56 [12] {του}
58 [13] {ου}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Иоанна, 6 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Кодекс Безы — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.