Эклезіяста 1 глава

Кніга Эклезіяста, альбо Прапаведніка
Пераклад Васіля Сёмухі → New American Standard Bible

Слова Эклезіяста, сына Давідавага, цара ў Ерусаліме.

The words of the Preacher, the son of David, king in Jerusalem.

Пустая марнасьць сказаў Эклезіяст, пустая марнасьць, — усё марнасьць!

“Vanity of vanities,” says the Preacher, “Vanity of vanities! All is vanity.”

Якая карысьць чалавеку ад усёй працы ягонай, якую ён робіць пад сонцам?

What advantage does man have in all his work Which he does under the sun?

Пакаленьне прыходзіць, і пакаленьне праходзіць, а зямля векавечна стаіць.

A generation goes and a generation comes, But the earth remains forever.

Сонца ўзыходзіць, і сонца заходзіць і сьпяшаецца ў месца сваё, дзе ўстае.

Also, the sun rises and the sun sets; And hastening to its place it rises there again.

Вее вецер на поўдзень і на поўнач вяртаецца, віруе, віхурыцца веючы, і на шлях віраваньня вяртаецца вецер.

Blowing toward the south, Then turning toward the north, The wind continues swirling along; And on its circular courses the wind returns.

Рэкі ўсе ў мора плывуць, а мора не перапаўняецца; да месца таго, адкуль рэкі плывуць, вяртаюцца зноў, каб далей пацячы.

All the rivers flow into the sea, Yet the sea is not full. To the place where the rivers flow, There they flow again.

Усё існае — поўніцца працай; ня можа ўсяго чалавек пакласьці на словы: не насыціцца бачаньнем вока; не напоўніцца слуханьнем вуха.

All things are wearisome; Man is not able to tell it. The eye is not satisfied with seeing, Nor is the ear filled with hearing.

Што было, тое і будзе; што рабілася, тое й рабіцьмецца, і нічога новага пад сонцам няма.

That which has been is that which will be, And that which has been done is that which will be done. So there is nothing new under the sun.

Бывае такое, пра што людзі кажуць: «Дзівіся, вось гэта новае»; але яно ўжо было спрадвеку, да нас.

Is there anything of which one might say, “See this, it is new”? Already it has existed for ages Which were before us.

Няма памяці пра былое; ды і пра тое, што будзе, не застанецца згадкі між тымі, што прыйдуць пасьля.

There is no remembrance of earlier things; And also of the later things which will occur, There will be for them no remembrance Among those who will come later still.

Я, Эклезіяст, быў царом над Ізраілем у Ерусаліме.

I, the Preacher, have been king over Israel in Jerusalem.

І паклаў я на сэрца помысел мой, каб шукаць і дасьледаваць мудрасьцю ўсё, што пад небам робіцца: гэты прыкры занятак даў Бог сынам чалавечым, каб кіраваліся ім.

And I set my mind to seek and explore by wisdom concerning all that has been done under heaven. It is a grievous task which God has given to the sons of men to be afflicted with.

Я ўсе дзеі пабачыў, якія пад сонцам чыняцца, і вось, усё — марнасьць і пагоня за ветрам!

I have seen all the works which have been done under the sun, and behold, all is vanity and striving after wind.

Крывое ня выпрастаецца, і чаго няма, таго нельга зьлічыць.

What is crooked cannot be straightened and what is lacking cannot be counted.

Гаварыў я з сэрцам маім і сказаў: вось, узьвялічыўся я і здабыў мудрасьці болей за ўсіх, што былі да мяне над Ерусалімам, і сэрца маё шмат нагледзела мудрасьці ўсякай і ведаў.

I said to myself, “Behold, I have magnified and increased wisdom more than all who were over Jerusalem before me; and my mind has observed a wealth of wisdom and knowledge.”

І паклаў я на сэрца помысел мой, каб мудрасьць уведаць, спасьцігнуць шаленства і неразумнасьць; спазнаў, што і гэта — пагоня за ветрам.

And I set my mind to know wisdom and to know madness and folly; I realized that this also is striving after wind.

Бо пры многасьці мудрасьці множыцца й скруха; і хто памнажае спазнаньне, той памнажае і боль.

Because in much wisdom there is much grief, and increasing knowledge results in increasing pain.

« 31 глава 2 глава »