Эклезіяста 1 глава

Кніга Эклезіяста, альбо Прапаведніка
Пераклад Васіля Сёмухі → King James Bible

Слова Эклезіяста, сына Давідавага, цара ў Ерусаліме.

The words of the Preacher, the son of David, king in Jerusalem.

Пустая марнасьць сказаў Эклезіяст, пустая марнасьць, — усё марнасьць!

Vanity of vanities, saith the Preacher, vanity of vanities; all is vanity.

Якая карысьць чалавеку ад усёй працы ягонай, якую ён робіць пад сонцам?

What profit hath a man of all his labour which he taketh under the sun?

Пакаленьне прыходзіць, і пакаленьне праходзіць, а зямля векавечна стаіць.

One generation passeth away, and another generation cometh: but the earth abideth for ever.

Сонца ўзыходзіць, і сонца заходзіць і сьпяшаецца ў месца сваё, дзе ўстае.

The sun also ariseth, and the sun goeth down, and hasteth to his place where he arose.

Вее вецер на поўдзень і на поўнач вяртаецца, віруе, віхурыцца веючы, і на шлях віраваньня вяртаецца вецер.

The wind goeth toward the south, and turneth about unto the north; it whirleth about continually, and the wind returneth again according to his circuits.

Рэкі ўсе ў мора плывуць, а мора не перапаўняецца; да месца таго, адкуль рэкі плывуць, вяртаюцца зноў, каб далей пацячы.

All the rivers run into the sea; yet the sea is not full; unto the place from whence the rivers come, thither they return again.

Усё існае — поўніцца працай; ня можа ўсяго чалавек пакласьці на словы: не насыціцца бачаньнем вока; не напоўніцца слуханьнем вуха.

All things are full of labour; man cannot utter it: the eye is not satisfied with seeing, nor the ear filled with hearing.

Што было, тое і будзе; што рабілася, тое й рабіцьмецца, і нічога новага пад сонцам няма.

The thing that hath been, it is that which shall be; and that which is done is that which shall be done: and there is no new thing under the sun.

Бывае такое, пра што людзі кажуць: «Дзівіся, вось гэта новае»; але яно ўжо было спрадвеку, да нас.

Is there any thing whereof it may be said, See, this is new? it hath been already of old time, which was before us.

Няма памяці пра былое; ды і пра тое, што будзе, не застанецца згадкі між тымі, што прыйдуць пасьля.

There is no remembrance of former things; neither shall there be any remembrance of things that are to come with those that shall come after.

Я, Эклезіяст, быў царом над Ізраілем у Ерусаліме.

I the Preacher was king over Israel in Jerusalem.

І паклаў я на сэрца помысел мой, каб шукаць і дасьледаваць мудрасьцю ўсё, што пад небам робіцца: гэты прыкры занятак даў Бог сынам чалавечым, каб кіраваліся ім.

And I gave my heart to seek and search out by wisdom concerning all things that are done under heaven: this sore travail hath God given to the sons of man to be exercised therewith.

Я ўсе дзеі пабачыў, якія пад сонцам чыняцца, і вось, усё — марнасьць і пагоня за ветрам!

I have seen all the works that are done under the sun; and, behold, all is vanity and vexation of spirit.

Крывое ня выпрастаецца, і чаго няма, таго нельга зьлічыць.

That which is crooked cannot be made straight: and that which is wanting cannot be numbered.

Гаварыў я з сэрцам маім і сказаў: вось, узьвялічыўся я і здабыў мудрасьці болей за ўсіх, што былі да мяне над Ерусалімам, і сэрца маё шмат нагледзела мудрасьці ўсякай і ведаў.

I communed with mine own heart, saying, Lo, I am come to great estate, and have gotten more wisdom than all they that have been before me in Jerusalem: yea, my heart had great experience of wisdom and knowledge.

І паклаў я на сэрца помысел мой, каб мудрасьць уведаць, спасьцігнуць шаленства і неразумнасьць; спазнаў, што і гэта — пагоня за ветрам.

And I gave my heart to know wisdom, and to know madness and folly: I perceived that this also is vexation of spirit.

Бо пры многасьці мудрасьці множыцца й скруха; і хто памнажае спазнаньне, той памнажае і боль.

For in much wisdom is much grief: and he that increaseth knowledge increaseth sorrow.

« 31 глава 2 глава »