Да жыдоў 3 глава

Пасланьне Апостала Паўлы да жыдоў
Пераклад Сабілы і Малахава → Русского Библейского Центра

 
 

Таму, браты сьвятыя, удзельнікі нябеснага прыклíканьня, пранікніцеся думкаю пра Пасланца (Неба) і Архірэя вызнаньня нашага — Хрыста Ісуса,
 
Ваша святость, братья, — от причастности к небесному призванию. Стало быть, обратите взоры на Посланника и Архиерея нашего исповедания, Иисуса,

Які верны Таму, Хто паставіў Яго, як і Масея ва ўсім доме Ягоным.
 
На Его верность Тому, кто Его на это поставил. В Божьем доме такая верность была еще только у Моисея.

Бо Ён у параўнаньні зь Масеям уганараваны большаю славаю, як мае большую чэсьць у параўнаньні з домам Той, Хто пабудаваў гэты дом;
 
Но славы Иисусу выходит больше, чем Моисею, как и больше чести достается не дому, а строителю дома.

бо ўсякі дом збудоўваецца некім; а Той, Хто збудаваў ўсё ёсьць Бог.
 
У каждого дома есть свой строитель. А строитель мироздания — Бог.

І Масей верны ва ўсім доме Ягоным, як служка, бо сьведчыў пра тое што і належала апавясьціць;
 
Моисей был один на всех в Божьем доме верный слуга. Его делом было — свидетельство о том, чему еще предстояло быть сказанным.

а Хрыстос — як Сын над домам Ягоным, дом жа Ягоны — мы, калі толькі адвагу і пахвалу надзеі цьвёрда да канца захаваем.
 
А Христос в Божьем доме — верный Сын во главе дома. Его дом — это мы сами. Давайте же не побоимся увидеть в Нем счастливую надежду.

Таму, як кажа Дух Сьвяты: «сёньня, калі пачуеце Голас Ягоны,
 
Об этом говорит Святой Дух: «Слушайте Его голос! Сегодня

ня рабіце жорсткімі сэрцы вашыя, як у час мяцежнага нараканьня у дзень спакушэньня ў пустэльні,
 
Не будьте упрямы, как в пору смуты, в день испытания в пустыне,

дзе спакушалі Мяне ба́цькі вашыя, выпрабоўвалі Мяне і бачылі Ўчынкі Мае сорак гадоў.
 
Где разбирались со Мной ваши отцы, глаз с Меня не спускали. Сорок лет взирали на Мои дела, а что толку!

Таму Я ўгнявіўся на род той і сказаў: “заўсёды блукаюць яны сэрцам і ня пазналі Маіх шляхоў”.
 
Раздосадовало Меня их племя, и Я сказал: “Никогда ни с чем не согласны. Все делают Мне наперекор.”

Таму Я прысягнуўся ў гневе Маім: “ня ўвойдуць яны ў Супакой Мой!”»
 
Поклялся Я в гневе: не допущу их к Моему покою!».

Глядзіце, браты, каб ня ўвайшла ў каго з вас у сэрца загана нявер’я, каб ня адпасьці ад Бога Жывога.
 
Смотрите, братья, чтобы у кого-нибудь из вас не было в душе порчи и неверия, отказа от Бога Живого.

Але падбадзёрвайце адзін воднага кожны дзень, дакуль (яшчэ) можна казаць «сёньня» (яшчэ ня позна), каб ня стаў хто з вас жорсткім праз падман грэху.
 
Наставляйте друг друга все эти дни, пока еще можно сказать о них «сегодня». Не будьте упрямы, не обманывайтесь прелестью греха.

Бо мы сталіся супольнікамі Хрысту, калі толькі прынятае спачатку рашэньне цьвёрда захаваем да канца,
 
Мы Христу сделались свои. Давайте же до конца бережно сохраним начавшуюся нашу причастность.

пакуль можна казаць «сёньня» (яшчэ ня позна); і калі пачуеце голас Ягоны, ня зрабіце жорсткімі сэрцы вашыя, як у час смуты.
 
Как сказано: «Слушайте Его голос! Сегодня не будьте упрямы, как в пору смуты...».

Бо нікаторыя і пачуўшы (голас Ягоны) узбунтаваліся, але ня ўсе, хто выйшаў зь Ягіпту разам з Масеям.
 
Но кто это был? Кто учинил смуту, хотя и слышал голос? Не касается ли это всех и каждого, кто шел из Египта с Моисеем?

На каго ж гневаўся Ён сорак гадоў? Ці ні на тых, што зграшылі, чые косткі паляглі ў пустэльні?
 
На кого все сорок лет гневался Бог? Не на тех ли, кто согрешил? Они и сложили свои кости в пустыне.

Каму ж Ён пакляўся, што ня ўвойдуць у супакой Ягоны, калі ні няпакорлівым?
 
И кого поклялся не допустить к Своему покою, если не строптивых?

І мы бачым, што яны ня змаглі ўвайсьці праз няверства.
 
Мы видим, что доступа им не было за неверие.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.