Да гэбрэеў 3 глава

Ліст св. Паўла апостала да гэбрэеў
Пераклад П. Татарыновіча → Русского Библейского Центра

 
 

Вось чаму, браты, сьвятые, удзельнікі нябеснага прызвання, уразумееце апастола й Ўсесьветара веры наўай Езуса,
 
Ваша святость, братья, — от причастности к небесному призванию. Стало быть, обратите взоры на Посланника и Архиерея нашего исповедания, Иисуса,

вернага таму, хто яго паставіў, як і Майжэш быў верны ў цэлым доме ягоным.
 
На Его верность Тому, кто Его на это поставил. В Божьем доме такая верность была еще только у Моисея.

Ён бо удастоіўся нагэтулькі большай за Майжэшаву славы, наколькі большую чэсьць мае будаўнічы за ягоную будоўлю.
 
Но славы Иисусу выходит больше, чем Моисею, как и больше чести достается не дому, а строителю дома.

Кожны-ж дом праз некага будуецца; а той, хто збудаваў усёчыста — ёсьць Бог.
 
У каждого дома есть свой строитель. А строитель мироздания — Бог.

І Майжэш быў верным у цэлым доме ягоным, як слуга на сьветчанне таго, што мела быць сказана;
 
Моисей был один на всех в Божьем доме верный слуга. Его делом было — свидетельство о том, чему еще предстояло быть сказанным.

Хрыстус-жа — як сын у сваім доме; а тым яго домам, — мы, калі да канца датрымаем непахісна давер і пахвалу надзеі.
 
А Христос в Божьем доме — верный Сын во главе дома. Его дом — это мы сами. Давайте же не побоимся увидеть в Нем счастливую надежду.

Дзеля гэтага, як кажа Дух Святы: «Сяння, як пачуеце голас ягоны,
 
Об этом говорит Святой Дух: «Слушайте Его голос! Сегодня

не цьвярдзейце сэрцамі вашымі, як то было на месцы кневу ў дню спакусы на пустыні,
 
Не будьте упрямы, как в пору смуты, в день испытания в пустыне,

дзе правакавалі бацькі вашы, выстаўляючы мяне на пробу, праз сорак год глядзелі на справы мае.
 
Где разбирались со Мной ваши отцы, глаз с Меня не спускали. Сорок лет взирали на Мои дела, а что толку!

Таму і прагневаўся на гэты род і сказаў: яны заўсёды блудзяць сэрцам, яны шляхоў маіх не пазналі.
 
Раздосадовало Меня их племя, и Я сказал: “Никогда ни с чем не согласны. Все делают Мне наперекор.”

Тады і прырок у гневе маім: «Ім не ўвайсьці ў супачынак мой!»» (Пс. 94:8−11).
 
Поклялся Я в гневе: не допущу их к Моему покою!».

Глядзецеж, браты, каб у каго з вас ня было сэрца крывадушнага ў недаверстве, каб вам не адступіць ад Бога жывога.
 
Смотрите, братья, чтобы у кого-нибудь из вас не было в душе порчи и неверия, отказа от Бога Живого.

Але падтрымоўвайце адзін другога штодня дакуль трывае тое «сяння», каб хто з вас ня стаўся запеклым праз подступ граху.
 
Наставляйте друг друга все эти дни, пока еще можно сказать о них «сегодня». Не будьте упрямы, не обманывайтесь прелестью греха.

Мы бо сталіся супольнікамі Хрыстуса, калі толькі датрымаем цьвёрда аж да канца нашую веру, як спачатку,
 
Мы Христу сделались свои. Давайте же до конца бережно сохраним начавшуюся нашу причастность.

дакуль гаворыцца: «Сяння, як пачуеце голас ягоны, не цьвярдзейце сэрцамі вашымі, як то было на месцы гневу».
 
Как сказано: «Слушайте Его голос! Сегодня не будьте упрямы, как в пору смуты...».

Хто былі тые, што пачуўшы, паднялі нараканне? Хібаж ня ўсе тые, што выйшлі з Эгіпту пад правадніцтвам Майжэша?
 
Но кто это был? Кто учинил смуту, хотя и слышал голос? Не касается ли это всех и каждого, кто шел из Египта с Моисеем?

На кагож ён гневаўся праз сорак год? Хібаж не на тых, што зграшылі й косьці іх ляглі ў пустыні?
 
На кого все сорок лет гневался Бог? Не на тех ли, кто согрешил? Они и сложили свои кости в пустыне.

І камуж прадракаў, што ня ўвойдуць у супачынак яго, калі ня тым няверным?
 
И кого поклялся не допустить к Своему покою, если не строптивых?

І бачым, што не маглі ўвайсьці праз недаверства.
 
Мы видим, что доступа им не было за неверие.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.