2 Паралипоменон 32 глава

Вторая книга Паралипоменон
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Антонія Бокуна

После всех совершённых Езекией подвигов веры в Иудею вторгся Синаххериб, царь ассирийский. Он осадил укрепленные города, чтобы захватить их.

Пасьля падзеяў гэтых і праўды гэтай, прыйшоў Сэнахерыў, валадар Асірыі, і ўвайшоў у Юду, і паставіў [намёты] супраць гарадоў умацаваных, і гаварыў, што здабудзе іх для сябе.

Увидел Езекия, что пришел Синаххериб и собирается напасть на Иерусалим.

І ўбачыў Эзэкія, што прыйшоў Сэнахерыў, і аблічча ягонае, каб ваяваць супраць Ерусаліму.

Тогда он предложил на совете вождям и военачальникам засыпать источники воды вокруг города. Те согласились и стали ему помогать.

І радзіўся ён з князямі сваімі і з волатамі сваімі, каб спыніць ваду крыніцаў, якія звонку гораду; і яны дапамаглі яму.

Собрались множество людей, и засыпали они все источники и потоки, бегущие по стране, сказав так: «Пусть ни одна капля нашей воды не достанется царям ассирийским!»

І сабралася шмат народу, і яны спынілі ўсе крыніцы і ручай, які цячэ пасярод зямлі, кажучы: «Навошта, прыйшоўшы, валадары Асірыі маюць знайсьці шмат вады?»

Езекия действовал мужественно. Он заделал проломы в городской стене и построил на ней башни. Вокруг старой городской стены он воздвиг еще одну. Он укрепил насыпь Милло в Городе Давидовом и заготовил много оружия и щитов.

І ўмацаваўся [Эзэкія], і адбудаваў увесь разбураны мур, і падняў яго да вежаў, і другі мур звонку, і ўмацаваў Міло ў горадзе Давіда, і зрабіў шмат зброі і шчытоў.

Он назначил военачальников, чтобы руководить народом, и, созвав всех на площади, произнес воодушевившую их речь:

І паставіў начальнікаў вайсковых над народам, і сабраў іх да сябе на плошчы каля брамы гораду, і прамовіў да сэрца іхняга, кажучы:

«Будьте мужественны, будьте тверды! Не бойтесь, не страшитесь царя ассирийского со всем его полчищем, потому что с нами сила бóльшая!

«Будзьце цвёрдыя і мужныя, ня бойцеся і не палохайцеся аблічча валадара Асірыі і аблічча ўсяго мноства, якое з ім, бо [Той, Хто] з намі, большы, чым [тыя, хто] з ім.

С ним сила человеческая, а с нами — ГОСПОДЬ, Бог наш, Он поможет нам и Сам будет за нас сражаться». Речь Езекии, царя иудейского, ободрила народ.

З ім рамяно цялеснае, а з намі ГОСПАД, Бог наш, каб дапамагаць нам і ваяваць у войнах нашых». І абаперся народ на словы Эзэкіі, валадара Юды.

Некоторое время спустя царь ассирийский Синаххериб осадил Лахиш, там же находилось всё его войско. Вскоре он отправил в Иерусалим послов, чтобы те сказали Езекии, царю Иудеи, и всем иудеям в Иерусалиме:

Пасьля гэтага Сэнахерыў, валадар Асірыі, паслаў слугаў сваіх у Ерусалім, а сам ён быў пад Ляхішам, і ўся сіла ягоная з ім, да Эзэкіі, валадара Юды, і да ўсяго Юды, які ў Ерусаліме, кажучы:

«Так говорит Синаххериб, царь Ассирии! На что вы надеетесь, оставаясь в осажденном Иерусалиме?

«Гэта кажа Сэнахерыў, валадар Асірыі. На што вы спадзеяцёся і сядзіце ў аблозе ў Ерусаліме?

Обманывает вас Езекия, обрекая на смерть от голода и жажды, когда говорит вам: „ГОСПОДЬ, Бог наш, спасет нас от царя ассирийского!“

Няхай не падманвае вас Эзэкія, каб аддаць вас на сьмерць ад голаду і смагі, кажучы: “ГОСПАД, Бог наш, выратуе нас ад рукі валадара Асірыі”.

Разве не сам он разрушил капища и жертвенники, потребовав от Иудеи и Иерусалима, чтобы только перед одним жертвенником в Иерусалиме они поклонялись и лишь там приносили жертвы?

Ці ня ён, Эзэкія, прыбраў узгоркі Ягоныя і ахвярнікі Ягоныя і сказаў Юдзе і Ерусаліму, кажучы: “Перад адным ахвярнікам будзеце пакланяцца і на ім будзеце кадзіць”?

Разве не знаете вы, что я и отцы мои делали с народами разных стран? Какие боги каких народов и стран смогли спасти от меня свою землю?

Ці ж вы ня ведаеце, што зрабіў я і бацькі мае ўсім народам земляў гэтых? Ці сапраўды маглі богі народаў земляў гэтых выратаваць зямлю іхнюю ад рукі маёй?

Кто из богов всех этих народов, истребленных моими отцами, смог спасти свой народ от моей руки? Неужели Бог ваш спасет вас от меня?

Хто з усіх багоў народаў гэтых, якіх зрабілі закляцьцем бацькі мае, змог выратаваць народ свой ад рукі маёй? Як жа зможа Бог ваш выратаваць вас ад рукі маёй?

Пусть не обманывает вас Езекия, не сбивает с толку, не верьте ему. Ни один бог ни одного народа или царства не смог спасти свой народ от меня и отцов моих, а Бог ваш не спасет вас от меня и подавно!»

І цяпер, няхай не падманвае вас Эзэкія і не ашуквае вас такім чынам, і ня верце яму, бо ня мог ніводзін бог ніводнага народу і валадарства выратаваць народ свой ад рукі маёй і ад рукі бацькоў маіх. Таксама Бог ваш ня выратуе вас ад рукі маёй».

Слуги Синаххериба еще долго поносили ГОСПОДА Бога и Езекию, слугу Его.

І яшчэ прамаўлялі слугі ягоныя супраць ГОСПАДА Бога і супраць Эзэкіі, слугі Ягонага.

Отправил Синаххериб и письма, в которых хулил ГОСПОДА, Бога Израилева, и так поносил Его: «Боги земных народов не спасли от меня своих людей, точно так же и Бог Езекии не спасет от меня Своего народа».

І лісты пісаў [Сэнахерыў], каб зьневажаць ГОСПАДА, Бога Ізраіля, і гаварыў суп- раць Яго, кажучы: «Як богі народаў земляў гэтых ня выратавалі народаў сваіх ад рукі маёй, так Бог Эзэкіі ня выратуе народ Свой ад рукі маёй».

Послы Синаххериба громко кричали всё это по-еврейски, обращаясь к толпившимся на стенах жителям Иерусалима, желая запугать их и, приведя в ужас, захватить город.

І крычалі яны голасам вялікім па-юдэйску да народу Ерусаліму, які [быў] на мурах, каб настрашыць яго, і напалохаць яго, і здабыць горад.

Они говорили о Боге Иерусалимском так же, как о богах земных народов, что изготовлены человеческими руками.

І гаварылі яны пра Бога Ерусаліму, як пра багоў народаў зямлі, выраб рук чалавечых.

Видя всё это, царь Езекия и пророк Исайя, сын Амоца, стали молиться и взывать к небу о помощи.

І маліўся пра гэта валадар Эзэкія і Ісая, сын Амоса, і крычалі да неба.

И послал ГОСПОДЬ Своего ангела, и тот уничтожил войско царя ассирийского: всех его воинов, и главнокомандующего, и военачальников. Опозоренный, царь вернулся в свою страну, и там, когда он вошел в капище своего бога, его закололи мечом его собственные сыновья.

І паслаў ГОСПАД анёла, і ён зьнішчыў мужных ваяроў, і правадыра, і табар валадара Асірыі. І ён вярнуўся з сорамам аблічча ў зямлю сваю. І ён прыйшоў у дом бога свайго, і тыя, што выйшлі з нутра ягонага, забілі там яго мячом.

Так ГОСПОДЬ избавил Езекию и всех жителей Иерусалима от рук Синаххериба, царя Ассирии. От всех врагов сберегал ГОСПОДЬ Езекию и даровал ему покой повсюду.

І выратаваў ГОСПАД Эзэкію і жыхароў Ерусаліму ад рукі Сэнахерыва, валадара Асірыі, і ад рукі ўсіх; і вёў іх паўсюль.

После этого множество людей стали приносить дары ГОСПОДУ в Иерусалим и дорогие подарки Езекии, царю Иудеи. И слава о Езекии распространилась среди всех других народов.

І шмат [людзей] прыносіла дары ГОСПАДУ ў Ерусалім і каштоўныя рэчы Эзэкіі, валадару Юды. І ён пасьля гэтага ўзьвялічыўся ў вачах усіх народаў.

В те дни Езекия смертельно заболел. Стал он молиться ГОСПОДУ, и Он услышал его и явил ему знак.

У тыя дні захварэў Эзэкія сьмяротна. І маліўся ён да ГОСПАДА; і Ён адказаў яму, і даў яму знак.

Но Езекия не возблагодарил Господа за проявленную к нему милость, потому что сердце его возгордилось. Разгневался Бог на Езекию, на Иудею и Иерусалим.

Але не вярнуў Эзэкія [падзяку] паводле таго, што было зроблена яму, бо сэрца ягонае ўзганарылася. І быў гнеў [Божы] на яго, і на Юду, і на Ерусалім.

И Езекия исполнился смирения и раскаялся в своей гордыне, а вместе с ним раскаялись и жители Иерусалима, и потому гнев ГОСПОДЕНЬ не обрушился на них при жизни Езекии.

І ўпакорыў Эзэкія ганарыстасьць сэрца свайго, ён і жыхары Ерусаліму, і не прыйшоў на іх гнеў ГОСПАДА ў дні Эзэкіі.

Езекия был очень богат и всеми почитаем. Сделал он себе сокровищницы для серебра и золота, для драгоценных камней и благовоний, для щитов и для всякой драгоценной утвари.

І было ў Эзэкіі багацьця і славы вельмі шмат; і ён зрабіў сабе скарбніцу на срэбра і золата, і на камяні каштоўныя, і на пахошчы, і на шчыты, і на ўсялякія рэчы каштоўныя,

Кроме того, он построил хранилища для зерна, вина, оливкового масла, стойла для быков и загоны для овец.

і сьвірны на ўраджай збожжа, віна і алею, і хлявы для ўсякай скаціны, і загародкі для чародаў.

Строил он также города. Были у него огромные стада овец и коров, потому что Бог одарил его великим богатством.

І пабудаваў ён сабе гарады, і статкаў авечак і валоў [меў ён] мноства, бо даў яму Бог маёмасьць вельмі вялікую.

Это Езекия заградил выход источника Гихон на вершине и отвел его воды вниз, к западной стороне Города Давидова. За что бы он ни взялся, всё ему удавалось.

І ён, Эзэкія, спыніў верхні выхад водаў Гіхону і правёў іх уніз да заходняга боку гораду Давіда. І меў посьпех Эзэкія ў-ва ўсіх справах сваіх.

Лишь однажды, когда пришли послы от правителей вавилонских узнать о происшедшем на земле знамении, лишь тогда оставил его Бог, чтобы испытать Езекию и открыть всё, что скрыто у него в сердце.

І толькі пры пасланцах князёў Бабілону, якіх яны паслалі да яго, каб даведацца пра цуд, які адбыўся ў зямлі [ягонай], Бог пакінуў яго, каб выспрабаваць яго, каб даведацца ўсё, што ў сэрцы ягоным.

Остальные события царствования Езекии, его благочестивые дела описаны в видении пророка Исайи, сына Амоца, и в Книге царей Иудеи и Израиля.

А іншыя дзеяньні Эзэкіі, і дабрадзейства ягонае, вось, яны запісаныя ў відзежах Ісаі, сына Амоса, прарока, у Кнізе валадароў Юды і Ізраілю.

Езекия почил с праотцами своими. Похоронили его в верхней части гробницы сыновей Давидовых. Все иудеи и жители Иерусалима воздали ему на похоронах великие почести. После Езекии царем стал сын его Манассия.

І супачыў Эзэкія з бацькамі сваімі, і пахавалі яго вышэй магілаў сыноў Давіда, і ўшанавалі яго пасьля сьмерці ягонай увесь Юда і жыхары Ерусаліму. І пачаў валадарыць Манаса, сын ягоны, пасьля яго.

« 31 глава 33 глава »