3 Царств 19 глава

Третья книга Царств
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Яна Станкевіча

Ахав пересказал Иезавели всё, что сделал Илия и как он перебил мечом всех пророков Ваала.

І сказаў Агаў Езэвелі ўсе, што зрабіў Ільля, і тое, што ён забіў усіх прарокаў мячом.

Тогда Иезавель послала к Илии гонца с такими словами: «Пусть так-то и эдак поступят со мной боги и еще добавят, если завтра к этому часу я не покончу с тобой, как ты покончил с ними».

І паслала Езэвель пасланца да Ільлі сказаць: «Хай тое а тое зробяць імне багове, і яшчэ дададуць, калі я заўтра да гэтага часу не зраблю з душою тваёю таго, што з душою кажнага зь іх».

Илия испугался и, спасая свою жизнь, бежал в Беэр-Шеву, что в Иудее. Там он оставил своего слугу,

Абачыўшы, ён устаў і пайшоў, каб уратаваць жыцьцё свае, і прышоў да Веер-Шэвы, каторая ў Юдэі, і пакінуў дзяцюка свайго тамака.

а сам ушел в пустыню. Отойдя на один день пути, он сел под можжевеловым кустом и стал молить о смерти. «Довольно, ГОСПОДИ! — говорил он. — Забери мою жизнь — я ведь не лучше моих предков».

А сам адышоў на пустыню на дзень дарогі, і прышоў, і сеў пад яленцавым кустом, і прасіў сьмерці душы сваёй, і сказаў: «Досыць ужо. СПАДАРУ, вазьмі душу маю, бо я ня лепшы за айцоў сваіх».

Он лег и заснул под этим кустом. Но его коснулся ангел и сказал: «Встань и поешь».

І лёг, і заснуў пад яленцавым кустом. І вось, ангіл даткнуўся да яго, і сказаў яму: «Устань, еж».

Он взглянул и увидел у себя в изголовье лепешку, испеченную на углях, и кувшин с водой. Он поел, выпил воды и снова лег.

І глянуў Ільля, і вось, ля ўзгалоўя ягонага на вугальлю печаны сачэнь і жбан вады. Ён пад’еў, напіўся, і абярнуўся, і лёг.

Но вернулся ангел ГОСПОДЕНЬ и вновь коснулся его, сказав: «Встань и поешь, тебе предстоит дальний путь!»

І зьвярнуўся ангіл СПАДАРОЎ другім наваратам, даткнуўся да яго й сказаў: «Устань, еж, бо дарога над сілу табе».

Он встал, поел и попил. Подкрепившись, он отправился в путь и шел сорок дней и сорок ночей до Божьей горы, Хорива.

І ўстаў ён, пад’еў і напіўся, і, дзякуючы пасілку ад тае ежы, ішоў сорак дзён і сорак ночаў аж да гары Божае Горыва.

Там он нашел пещеру, вошел в нее и заночевал. И было ему слово ГОСПОДНЕ: «Что ты здесь делаешь, Илия?»

І ўвыйшоў ён там у пячору, і начаваў там. І вось, было да яго слова СПАДАРОВА, і сказаў яму: «Чаго ты тут, Ільля?»

«Я горячо ревную о ГОСПОДЕ, Боге Воинств, — ответил он, — отвергли израильтяне Твой Завет, жертвенники Твои разрушили, пророков Твоих перебили мечом — один я остался, но и у меня хотят отнять жизнь».

Ён сказаў: «Урупіўся, урупіўся я праз СПАДАРА, Бога войскаў, бо пакінулі змову Тваю сынове Ізраелявы, Твае аброчнікі разбурылі й прарокаў Тваіх забілі мячом; і застаўся я адзінюсенькі, і шукаюць душы мае, каб узяць яе».

ГОСПОДЬ сказал: «Выйди и встань на горе пред ГОСПОДОМ — и пройдет там ГОСПОДЬ. И ураганный ветер будет рушить горы и валить скалы пред ГОСПОДОМ, — но не в ветре ГОСПОДЬ. После ветра — землетрясение, но не в землетрясении ГОСПОДЬ.

І сказаў: «Выйдзі й стань на гары перад відам СПАДАРОВЫМ. І вось, СПАДАР пройдзе, і буйны й вялікі вецер, разьдзіраючы горы а крышачы скалы перад СПАДАРОМ, ня ў ветру СПАДАР. Просьле ветру землятрасеньне, не ў землятрасеньню СПАДАР.

После землетрясения — пламя, но не в пламени ГОСПОДЬ. А после пламени — тонкий звук безмолвия».1

Па землятрасеньню цяпло, не ў цяпле СПАДАР. Просьле цяпла голас ціхі, ценькі».

Когда услышал это Илия, то закрыл лицо накидкой, вышел и встал у входа в пещеру. И спросил его голос: «Что ты здесь делаешь, Илия?»

І было, як пачуў Ільля, укрыў від свой ахілімам сваім, і вышаў, і стаяў ля ўходу ў пячору. І вось, да яго голас, і сказаў яму: «Чаго ты тут, Ільля?»

Ён сказаў: «Урупіўся я праз СПАДАРА, Бога войскаў, бо пакінулі змову Тваю сынове Ізраелявы, аброчнікі Твае разбурылі й прарокаў Тваіх забілі мячом, і застаўся я адзінюсенькі, і шукалі душы мае, каб узяць яе».

ГОСПОДЬ сказал ему: «Иди в обратный путь через пустыню к Дамаску. Помажь Хазаэля в цари арамейские,

І сказаў яму СПАДАР: «Пайдзі й зьвярніся ў дарогу сваю пераз пустыню да Дамашку; і прыйдзеш, і памажаш Газаеля за караля над Сыраю;

Иегу, сына Нимши, помажь в цари израильские, а Елисея, сына Шафата из Авель-Мехолы, помажь в пророки — вот твой преемник.

А Егу Німшанка памаж за караля над Ізраелям; Елісэя ж Шафацёнка з Авел-Меголы памаж за прароку замест сябе.

Кто избежит меча Хазаэля, того убьет Иегу, а кто спасется от меча Иегу, того убьет Елисей.

Хто ўцячэць ад мяча Газаелявага, таму зробе сьмерць Егу; а хто ўратуецца ад мяча Егувага, таму зробе сьмерць Елісэй.

Я оставлю в живых семь тысяч человек в Израиле — всех, чьи колени не преклонялись перед Ваалом, чьи уста не целовали его».

Пакінуў Я, адылі, памеж Ізраялян сем тысячаў: усіх гэтых калені ня сьхіналіся перад Ваалам, і ўсіх гэтых вусны не цалавалі яго».

Илия ушел оттуда и нашел Елисея, сына Шафата. Тот пахал поле на двенадцати парах волов и за последней шел сам. Проходя мимо, Илия набросил на него свою накидку.

І пайшоў ён стуль, і знайшоў Елісэя Шафацёнка, а ён араў; двананцаць пар было ў яго, і сам ён быў ля двананцатае. Ільля, праходзячы міма яго, кінуў на яго ахілім свой,

Тот оставил волов и побежал за Илией, говоря: «Позволь мне поцеловать на прощанье отца и мать, и я пойду за тобой». «Возвращайся! — ответил Илия. — Разве я против?»2

І пакінуў буйны статак, і пабег за Ільлёю, і сказаў: «Пацалую, калі ласка, айца свайго й маці сваю, і я пайду за табою». Ён сказаў яму: «Пайдзі й зьвярніся; бо што я зрабіў табе?»

Елисей вернулся, взял двух волов, зарезал их, развел из ярма и плуга костер, приготовил мясо и раздал его людям, чтобы они поели. А сам он отправился вслед за Илией и служил ему.

Ён, завярнуўся ад яго, узяў іго буйнога статку, і зарэзаў іх, і снасьцяй буйнога статку зварыў мяса, і даў людзём, і яны елі. І ўстаў, і пайшоў за Ільлёю, і пачаў служыць яму.

Примечания:

Под редакцией Кулаковых

12 [1] — Или: трепетное безмолвие. Друг. возм. пер.: шепот, тихий и тонкий.

20 [2] — Букв.: ведь что я сделал тебе? Друг. возм. пер.: ведь я (еще) ничем не обременил тебя?

« 18 глава 20 глава »