2 Пятра 3 глава

Другі ліст Пётры
Пераклад Чарняўскага 2017 → Елизаветинская Библия

Умілаваныя, гэта ўжо другі ліст пішу да вас; у іх стараюся ажывіць ваш чысты розум напамінам,

Сїѐ ѹ҆жѐ, возлю́бленнїи, второ́е ва́мъ пишѹ̀ посла́нїе, въ ни́хже возбѹжда́ю воспомина́нїемъ ва́шъ чи́стый смы́слъ,

каб вы памяталі тыя словы, якія прадказаны былі святымі прарокамі, і прыказанне Госпада і Збаўцы, перададзенае Апосталамі.

помѧнѹ́ти пре́жде речє́нныѧ глаго́лы ѿ ст҃ы́хъ про҇рѡ́къ, и҆ а҆п҇лъ ва́шихъ за́повѣдь гд҇а и҆ сп҃са:

Перад усім ведайце, што ў апошнія дні з’явяцца паклёпнікі з кпінамі, якія будуць хадзіць адпаведна сваёй пажадлівасці

сїѐ пре́жде вѣ́дѧще, ѩ҆́кѡ прїидѹ́тъ въ послѣ҄днїѧ днѝ рѹга́телє, по свои́хъ по́хотѣхъ ходѧ́ще

і будуць пытацца: «Дзе ж абяцанне Яго прыходу?», кажучы: «Бо з таго часу, як бацькі паснулі, усё так застаецца, як ад пачатку стварэння».

и҆ глаго́люще: гдѣ̀ є҆́сть ѡ҆бѣтова́нїе прише́ствїѧ є҆гѡ̀, ѿне́лѣже бо ѻ҆тцы̀ ѹ҆спо́ша, всѧ҄ та́кѡ пребыва́ютъ ѿ нача́ла созда́нїѧ.

Бо не ведаюць яны, тыя, якія так думаюць, што неба было здаўна і што зямля з вады і праз ваду словам Божым паўстала,

Таи́тсѧ бо и҆̀мъ сїѐ хотѧ́щымъ, ѩ҆́кѡ небеса̀ бѣ́ша и҆спе́рва, и҆ землѧ̀ ѿ воды̀ и҆ водо́ю {и҆ посредѣ̀ воды̀} соста́влена, бж҃їимъ сло́вомъ:

ад чаго тады той свет загінуў, затоплены вадою.

тѣ́мже тогда́шнїи мі́ръ, водо́ю потопле́нъ бы́въ, поги́бе.

А цяперашнія нябёсы і зямля тым самым словам утрымліваныя агню, захаваны на дзень суда і згубы бязбожных людзей.

А҆ нн҃ѣшнѧѧ небеса̀ и҆ землѧ̀ тѣ́мже сло́вомъ сокровє́на сѹ́ть, ѻ҆гню̀ блюдѡ́ма на де́нь сѹда̀ и҆ поги́бели нечести́выхъ человѣ҄къ.

Няхай для вас, умілаваныя, не будзе таямніцай тое, што адзін дзень у Госпада як тысяча гадоў і тысяча гадоў — як адзін дзень.

Є҆ди́но же сїѐ да не ѹ҆таи́тсѧ ва́съ, возлю́бленнїи, ѩ҆́кѡ є҆ди́нъ де́нь пред̾ гд҇емъ ѩ҆́кѡ ты́сѧща лѣ́тъ, и҆ ты́сѧща лѣ́тъ ѩ҆́кѡ де́нь є҆ди́нъ.

Не марудзіць Госпад з абяцаннем, як некаторым здаецца, што марудзіць, але Ён цярплівы ў адносінах да нас і не хоча нічыёй загубы, але хоча ўсіх давесці да навяртання.

Не косни́тъ гд҇ь ѡ҆бѣтова́нїѧ, ѩ҆́коже нѣ́цыи коснѣ́нїе мнѧ́тъ: но долготе́рпитъ на на́съ, не хотѧ̀ да кто̀ поги́бнетъ, но да всѝ въ покаѧ́нїе прїи́дѹтъ.

Як злодзей уначы прыйдзе дзень Госпадаў, у які нябёсы з шумам вялікім прамінуцца, стыхіі, распаленыя, знікнуць, а зямля і ўсе справы на ёй згараць.

Прїи́детъ же де́нь гд҇ень ѩ҆́кѡ та́ть въ нощѝ, въ ѻ҆́ньже небеса̀ ѹ҆́бѡ съ шѹ́момъ ми́мѡ и҆́дѹтъ {по́йдѹтъ}, стїхї҄и же сжига́ємы разорѧ́тсѧ, землѧ́ же и҆ ѩ҆̀же на не́й дѣла̀ сгорѧ́тъ.

Калі ўсё гэта мае так разбурыцца, дык якімі павінны вы быць у святым жыцці і пабожнасці,

Си҄мъ ѹ҆̀бо всѣ҄мъ разорѧ́ємымъ, ка҄цѣмъ подоба́етъ бы́ти ва́мъ во ст҃ы́хъ пребыва́нїихъ и҆ бл҃гоче́стїихъ,

калі чакаеце і прыспешваеце прыход дня Божага, у які нябёсы, палымнеючы, знікнуць і стыхіі ў паланні агню рассыплюцца.

ча́ющымъ и҆ скорѣ́е бы́ти жела́ющымъ прише́ствїѧ бж҃їѧгѡ днѐ, є҆гѡ́же ра́ди небеса̀ жегѡ́ма разорѧ́тсѧ, и҆ стїхї҄и ѡ҆палѧ́ємы раста́ютсѧ;

Аднак, паводле абяцання Яго, мы чакаем новых нябёсаў і новай зямлі, на якіх жыве справядлівасць.

Но́ва же нб҃сѐ и҆ но́вы землѝ по ѡ҆бѣтова́нїю є҆гѡ̀ ча́емъ, въ ни́хже пра́вда живе́тъ.

Дзеля таго, умілаваныя, чакаючы гэтага, старайцеся быць без заганы і спракуды, каб Ён застаў вас у супакоі.

Тѣ́мже, возлю́бленнїи, си́хъ ча́юще, потщи́тесѧ нескве́рни и҆ непоро́чни томѹ̀ ѡ҆брѣсти́сѧ въ ми́рѣ,

І доўгацярплівасць Госпада нашага лічыце за збаўленне, як і наш умілаваны брат Паўла паводле дадзенай яму мудрасці напісаў вам,

и҆ гд҇а на́шегѡ долготерпѣ́нїе сп҇нїе непщѹ́йте, ѩ҆́коже и҆ возлю́бленный на́шъ бра́тъ па́ѵелъ по да́ннѣй є҆мѹ̀ премдрости написа̀ ва́мъ,

як аб гэтым гаворыць ён ва ўсіх лістах, у якіх ёсць штосьці цяжкае для разумення, што людзі невукі і няўстойлівыя выкрыўляюць, як і іншыя Пісанні, на ўласную згубу.

ѩ҆́коже и҆ во всѣ́хъ свои́хъ посла́нїихъ, глаго́лѧ въ ни́хъ ѡ҆ си́хъ: въ ни́хже сѹ́ть неѹдо́бь разѹ҄мна нѣ҄каѧ, ѩ҆̀же ненаѹче́ни и҆ неѹтвержде́ни развраща́ютъ, ѩ҆́коже и҆ прѡ́чаѧ писа҄нїѧ, къ свое́й поги́бели и҆́мъ.

Дык вы, умілаваныя, аб гэтым папярэджаныя, сцеражыцеся, каб не даць сябе звесці ў аблуду нягоднікаў і не адпасці ад свайго ўмацавання.

Вы́ же ѹ҆̀бо, возлю́бленнїи, предвѣ́дѧще храни́тесѧ, да не ле́стїю беззако́нныхъ сведе́ни бы́вше, ѿпаде́те своегѡ̀ ѹ҆твержде́нїѧ,

Дык узрастайце ў ласцы і пазнанні Госпада нашага і Збаўцы Ісуса Хрыста. Яму хвала і цяпер, і ў дзень вечнасці. Амін.

но да расте́те во блгдти и҆ ра́зѹмѣ гд҇а на́шегѡ и҆ сп҃са ї҆и҃са хр҇та̀. Томѹ̀ сла́ва и҆ нн҃ѣ и҆ въ де́нь вѣ́ка. А҆ми́нь.

« 2 глава 1 глава »