Да Эфесцаў 1 глава

Ліст да Эфесцаў
Пераклад Чарняўскага 2017 → Елизаветинская Библия

Паўла, Апостал Ісуса Хрыста з волі Божай, святым, якія ў Эфесе, і верным у Хрысце Ісусе:

Па́ѵелъ, посла́нникъ ї҆и҃съ хр҇то́въ во́лею бж҃їею, ст҃ы҄мъ сѹ́щымъ во є҆фе́сѣ и҆ вѣ́рнымъ ѡ҆ хр҇тѣ̀ ї҆и҃сѣ:

ласка вам і супакой ад Бога, Айца нашага, і Госпада Ісуса Хрыста.

блгдть ва́мъ и҆ ми́ръ ѿ бг҃а ѻ҆ц҃а̀ на́шегѡ и҆ гд҇а ї҆и҃са хр҇та̀.

Дабраславёны Бог і Айцец Госпада нашага Ісуса Хрыста, Які дабраславіў нас у нябёсах усякім дабраславеннем духоўным у Хрысце,

Блг҇ве́нъ бг҃ъ и҆ ѻ҆ц҃ъ гд҇а на́шегѡ ї҆и҃са хр҇та̀, блг҇ви́вый на́съ всѧ́цѣмъ блг҇ве́нїемъ дѹхо́внымъ въ нб҇ныхъ ѡ҆ хр҇тѣ̀,

Бо выбраў нас у Ім перад заснаваннем свету, каб быць нам святымі і беззаганнымі перад Ім у любові;

ѩ҆́коже и҆збра̀ на́съ въ не́мъ пре́жде сложе́нїѧ мі́ра, бы́ти на́мъ ст҃ы҄мъ и҆ непорѡ́чнымъ пред̾ ни́мъ въ любвѝ,

Ён прызначыў нас на ўсынаўленне Сабе праз Ісуса Хрыста з ласкавасці волі Сваёй,

пре́жде наре́къ на́съ во ѹ҆сыновле́нїе ї҆и҃съ хр҇то́мъ въ него̀, по бл҃говоле́нїю хотѣ́нїѧ своегѡ̀,

на хвалу славы ласкі Сваёй, якой абдарыў нас ва Умілаваным,

въ похвалѹ̀ сла́вы блгдти своеѧ̀, є҆́юже ѡ҆блгдтѝ на́съ ѡ҆ возлю́бленнѣмъ:

у Якім маем адкупленне праз Кроў Яго, адпушчэнне грахоў паводле багацця ласкі Яго,

(За҄ 217.) ѡ҆ не́мже и҆́мамы и҆збавле́нїе кро́вїю є҆гѡ̀, и҆ ѡ҆ставле́нїе прегрѣше́нїи, по бога́тствѹ блгдти є҆гѡ̀,

якую выліў Ён на нас шчодра ва ўсякай мудрасці і разуменні,

ю҆́же преѹмно́жилъ є҆́сть въ на́съ во всѧ́цѣй премѹ́дрости и҆ ра́зѹмѣ,

каб выявіць нам таямніцу Сваёй волі паводле Свайго ўпадабання, што Ён раней пастанавіў у Ім,

сказа́въ на́мъ та́йнѹ во́ли своеѧ̀ по бл҃говоле́нїю своемѹ̀, є҆́же пре́жде положѝ въ не́мъ,

на ўсталяванне паўнаты часоў: аб’яднаць усё, што на небе і на зямлі, пад галавою — Хрыстом.

въ смотре́нїе и҆сполне́нїѧ време́нъ, возглави́ти всѧ́чєскаѧ ѡ҆ хр҇тѣ̀, ѩ҆̀же на нб҃сѣ́хъ и҆ ѩ҆̀же на землѝ въ не́мъ:

У Ім былі пакліканы да ўдзелу і мы, што прызначаны наперад паводле рашэння Таго, Які спраўляе ўсё паводле пастановы волі Сваёй,

въ не́мже и҆ наслѣ҄дницы сотвори́хомсѧ, пре́жде нарече́ни бы́вше по прозрѣ́нїю бж҃їю всѧ҄ дѣ́йствѹющагѡ по совѣ́тѹ во́ли своеѧ̀,

каб былі мы на хвалу славы Яго, мы, якія ўжо раней спадзяваліся на Хрыста.

ѩ҆́кѡ бы́ти на́мъ въ похвале́нїе сла́вы є҆гѡ̀, пре́жде ѹ҆пова́вшымъ во хр҇та̀:

У Ім таксама і вы, якія пачулі слова праўды, Евангелле збаўлення вашага, і ў Яго паверылі, запячатаны Духам Святым абяцання,

въ не́мже и҆ вы̀, слы́шавше сло́во и҆́стины, бл҃говѣствова́нїе сп҇нїѧ на́шегѡ, въ не́мже и҆ вѣ́ровавше зна́менастесѧ дх҃омъ ѡ҆бѣтова́нїѧ ст҃ы́мъ,

Які ёсць зарука спадчыны нашай для адкуплення ўласнасці і на хвалу Яго славы.

и҆́же є҆́сть ѡ҆брѹче́нїе наслѣ́дїѧ на́шегѡ, во и҆збавле́нїе снабдѣ́нїѧ, въ похвалѹ̀ сла́вы є҆гѡ̀.

Дзеля таго і я, чуючы пра вашу веру ў Госпада Ісуса і пра любоў да ўсіх святых,

Сегѡ̀ ра́ди и҆ а҆́зъ слы́шавъ ва́шѹ вѣ́рѹ ѡ҆ хр҇тѣ̀ ї҆и҃сѣ и҆ любо́вь, ѩ҆́же ко всѣ҄мъ ст҃ы҄мъ,

не спыняюся дзякаваць за вас, памятаючы ў малітвах маіх,

(За҄ 218.) не престаю̀ благодарѧ̀ ѡ҆ ва́съ, помина́нїе ѡ҆ ва́съ творѧ̀ въ моли́твахъ мои́хъ,

каб Бог Госпада нашага Ісуса Хрыста, Айцец славы, даў вам Духа мудрасці і аб’яўлення на пазнанне Яго,

да бг҃ъ гд҇а на́шегѡ ї҆и҃са хр҇та̀, ѻ҆ц҃ъ сла́вы, да́стъ ва́мъ дх҃а премѹ́дрости и҆ ѿкрове́нїѧ, въ позна́нїе є҆гѡ̀,

прасветленыя вочы розуму вашага, каб вы ведалі, якая ёсць надзея Яго паклікання ды якія багацці славы спадчыны Яго для святых,

просвѣщє́нна ѻ҆чеса̀ се́рдца ва́шегѡ, ѩ҆́кѡ ѹ҆вѣ́дѣти ва́мъ, ко́е є҆́сть ѹ҆пова́нїе зва́нїѧ є҆гѡ̀, и҆ ко́е бога́тство сла́вы достоѧ́нїѧ є҆гѡ̀ во ст҃ы́хъ,

і якая бязмерная веліч магутнасці Яго ў нас, веруючых праз дзеянне магутнасці сілы Яго,

и҆ ко́е преспѣ́ющее вели́чество си́лы є҆гѡ̀ въ на́съ вѣ́рѹющихъ по дѣ́йствѹ держа́вы крѣ́пости є҆гѡ̀,

якую выявіў Ён у Хрысце, уваскрэсіўшы Яго з мёртвых і пасадзіўшы праваруч Сябе ў нябёсах

ю҆́же содѣ́ѧ ѡ҆ хр҇тѣ̀, воскреси́въ є҆го̀ ѿ ме́ртвыхъ и҆ посади́въ ѡ҆деснѹ́ю себє̀ на нб҇ныхъ,

вышэй за ўсякае начальства і ўладу, і сілу, і валадаранне, і над усякім імем, якое называецца не толькі ў гэтым веку, але таксама і ў будучым;

превы́ше всѧ́кагѡ нача́лства и҆ вла́сти и҆ си́лы и҆ госпо́дства, и҆ всѧ́кагѡ и҆́мене и҆менѹ́емагѡ не то́чїю въ вѣ́цѣ се́мъ, но и҆ во грѧдѹ́щемъ:

і ўсё паклаў пад ногі Яго, і ўчыніў Яго галавой над усёй Царквою,

(За҄ 219.) и҆ всѧ҄ покорѝ под̾ но́зѣ є҆гѡ̀, и҆ того̀ дадѐ главѹ̀ вы́ше всѣ́хъ цр҃кви,

якая ёсць Цела Яго, поўня Таго, Які ўсё ўсім напаўняе.

ѩ҆́же є҆́сть тѣ́ло є҆гѡ̀, и҆сполне́нїе и҆сполнѧ́ющагѡ всѧ́чєскаѧ во всѣ́хъ.

« 6 глава 2 глава »