2 Коринфянам 12 глава

Второе послание к Коринфянам святого апостола Павла
Перевод Еп. Кассиана → Пераклад Васіля Сёмухі

 
 

Приходится хвалиться: неполезно это, но я приду к видениям и откровениям Господним.
 
Няма карысьці хваліцца мне; бо я прыйду да відзежаў і адкрыцьцяў Гасподніх.

Знаю я о человеке во Христе, что он четырнадцать лет тому назад — было ли то в теле, не знаю; было ли вне тела, не знаю. Бог знает, — восхищен был до третьего неба.
 
Ведаю чалавека ў Хрысьце, які чатырнаццаць гадоў таму назад, — ці ў целе, ня ведаю, ці ня ў целе, ня ведаю: Бог ведае, — захоплены быў да трэйцяга неба.

И знаю об этом человеке — было ли то в теле, не знаю; было ли без тела, не знаю. Бог знает, —
 
І ведаю пра такога чалавека, — толькі ня ведаю — у целе, ці па-за целам: Бог ведае, —

что он был восхищен в рай и слышал неизреченные слова, которых нельзя человеку выразить.
 
што ён быў узяты ў рай і чуў нявымоўныя словы, якіх чалавеку нельга пераказаць.

О нем буду хвалиться, о себе же самом не буду хвалиться, разве только немощами.
 
Такім чалавекам магу хваліцца; а сабою не пахвалюся, хіба што немачамі маімі.

Ибо если я захочу хвалиться, я не буду неразумен; ибо я скажу истину. Но я от этого воздерживаюсь, чтобы не подумал кто обо мне сверх того, что видит и слышит от меня.
 
Урэшце, калі захачу хваліцца, ня буду неразумны, бо скажу праўду; але я ўстрымліваюся, каб хто не падумаў пра мяне болей, чым колькі ўва мне бачыць, альбо чуе ад мяне.

И чтобы я не превозносился чрезвычайностью этих откровений, дано мне было жало во плоть, ангел сатаны, заушать меня, чтобы я не превозносился.
 
І каб я не заганарыўся нязвычайнасьцю адкрыцьцяў, дадзена мне джала ў плоць, пасланец сатаны, тлуміць мяне, каб я не ганарыўся.

О нем я трижды просил Господа, чтобы отступил он от меня.
 
Тройчы маліў я Госпада за тое, каб адвёў яго ад мяне.

И сказал мне Господь: довольно для тебя благодати Моей: ибо сила Моя в немощи совершается. Поэтому очень охотно я буду хвалиться скорее немощами моими, чтобы вселилась в меня сила Христова,
 
Але Гасподзь сказаў мне: «досыць табе мілаты Маёй, бо сіла Мая зьдзяйсьняецца ў немачы». І таму я найбольш ахвоча буду хваліцца сваімі немачамі, каб жыла ўва мне сіла Хрыстовая.

Поэтому я радуюсь немощам, обидам, нужде, гонениям и притеснениям за Христа: ибо когда я немощен, тогда я силен.
 
Таму і любасна мне ў немачах, у крыўдах, у нястачах, у ганеньнях, ва ўцісках за Хрыста: бо калі я нямоглы, тады моцны.

Я дошел до неразумия. Вы меня заставили. Вы должны были говорить в мою пользу; ибо я ни в чём не отстал от тех «сверхапостолов», хотя я и ничто.
 
Я дайшоў да неразумнасьці, хвалячыся: вы мяне да гэтага змусілі. Вам бы сьлед было хваліць мяне, бо я нічым ня горшы за тых «вышэйшых апосталаў», хоць я і нішто:

Признаки апостола были показаны между вами на деле во всяком терпении, и в знамениях, и чудесах и силах.
 
прыкметы апостала зьявіліся перад вамі ўсякім цярпеньнем, азнакамі, цудамі і сіламі.

Ибо в чём поставлены были вы в худшее положение по сравнению с прочими церквами? Разве только в том, что сам я не стал вам в тягость. Простите мне такую обиду.
 
Бо чаго вам нестае перад іншымі цэрквамі, дык хіба толькі таго, што сам я ня быў вам цяжарам? Даруйце мне такую віну.

Это вот третий раз я готов придти к вам и не стану вам в тягость; ибо я ищу не вашего, а вас. Ибо не дети должны сберегать для родителей, но родители для детей.
 
Вось, трэйці раз я гатовы ісьці да вас, і ня буду вам цяжарам, бо я шукаю ня вашага, а вас. Ня дзеці павінны зьбіраць маёмасьць бацькам, а бацькі дзецям.

Я же очень охотно буду тратить и себя самого истощу за души ваши. Если я вас особенно люблю, то буду ли я менее любим вами?
 
Я ахвотна буду траціць сваё і зьнемагаць сябе за душы вашыя, нягледзячы на тое, што, вельмі моцна любячы вас, я меней любімы вамі.

Пусть так, я не обременил вас; но как лукавый, я взял вас хитростью.
 
Але няхай будзе, што сам я ня вельмі вас абцяжарваў, але, як што я хітры, дык хітрасьцю браў вас,

Через кого-нибудь из тех, кого я послал к вам, искал ли я от вас корысти?
 
але ці карыстаўся чым ад вас праз каго-небудзь з тых, каго пасылаў да вас?

Я просил Тита и послал с ним одного брата. Разве Тит искал от вас корысти? Не в одном ли духе мы ходили? Не по тем ли же следам?
 
Я ўпрасіў Ціта, і паслаў зь ім аднаго брата: ці ж пакарыстаўся Ціт чым-небудзь вашым? Ці не ў адным духу мы дзейнічалі? Ці не адною дарогай хадзілі?

Вы давно уже думаете, что мы перед вами защищаемся. Мы говорим пред Богом, во Христе; и всё это, возлюбленные, к вашему назиданию.
 
Ці ня думаеце яшчэ, што мы толькі апраўдваемся перад вамі? Мы гаворым перад Богам, у Хрысьце, і ўсё гэта, любасныя, вам у навуку.

Ибо я боюсь, как бы, придя, я нашел вас не такими, какими хочу, и вы не нашли бы меня таким, каким не хотите; как бы не было раздоров, зависти, гнева, своекорыстия, наговоров, нашёптываний, надменности, беспорядков,
 
Бо я маю боязь, каб мне, калі я прыйду, не застаць вас такіх, якіх не хачу, а таксама каб і вы ня ўбачылі мяне такога, якога ня хочаце: каб не знайсьці ў вас нязгодзіц, зайздрасьці, гневу, сварак, паклёпаў, нагавораў, ганарыстасьці, беспарадкаў,

чтобы снова, когда я приду, не смирил меня Бог мой перед вами, и не оплакал бы я многих, впавших прежде в грех и не покаявшихся в нечистоте и блуде и распутстве, которое они совершили.
 
каб зноў, калі прыйду, ня прынізіў мяне ў вас Бог мой, і каб не аплакваць мне многіх, якія зграшылі раней і не пакаяліся ў нячыстасьці і непатрэбстве, якое рабілі.



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.