1 Коринфянам 2 глава

Первое послание к Коринфянам святого апостола Павла
Перевод Еп. Кассиана → Пераклад П. Татарыновіча

 
 

И придя к вам, братья, я пришел не в преимуществе слова или мудрости, возвещая вам свидетельство Божие.
 
І я калі прыйшоў да вас, браты, дык ня высокамоўствам, ці мудрасьцяй прыйшоў вясьціць вам сьветчанне аб Хрыстусе;

Ибо я рассудил ничего не знать у вас, кроме Иисуса Христа, и Иисуса Христа распятого,
 
бо-ж не мяркаваў сабе ўмець што між вамі, апрача Езуса Хрыстуса і-то ўкрыжаванага.

И я в немощи, и в страхе и в трепете великом был у вас,
 
Быў я у вас немачным з дрыготнай боязьзю;

и слово мое и проповедь моя — не в убедительных словах мудрости, но в явлении Духа и силы,
 
і мова ды прапаведванне маё ня былі ў праконваючых словах мудрасьці, а — ў выяўленні сілы духа,

чтобы вера ваша была не в мудрости человеческой, но в силе Божией.
 
каб вера ваша мацавалася ня мудрасьцю людзкою, але сілаю Божаю.

А о мудрости мы говорим между совершенными, не о мудрости века сего и князей века сего, обречённых на упразднение,
 
Між дасканальнымі то весьцім і мудрасьць, але ня мудрасьць гэтага сьвету, ці ніклых князёў ягоных,

но говорим о премудрости Божией в тайне, премудрости сокровенной, которую предназначил Бог прежде веков к славе нашей,
 
толькі прамудрасьць Божую тайнічную, сукрытую, катору празначыў Бог спрадвеку для хвалы нашае,

которой никто из князей века сего не познал: ибо, если бы познали, то не распяли бы Господа славы;
 
якое не спазнаў ніхто з валадароў гэтага веку, бо каліб спазналі, Усеўладцу хвалы, не укрыжаваліб.

но, как написано: Чего глаз не видел, и ухо не слышало, и на сердце человеку не приходило, что приготовил Бог любящим Его, —
 
Але, як напісана: Чаго вока не аглядала, ні вуха ня чула, ані сэрца чалавеча не прачула — тое Бог прыгатаваў Яго любячым (Із. 64:4).

то Бог нам открыл чрез Духа; ибо Дух всё проницает, и глубины Божии,
 
А нам Бог адкрыў праз Духа Свайго, Дух бо ўсё пранікае, навет глыбіні Божыя.

Ибо кто знает из людей, что в человеке? Только дух человеческий, который в нем. Так и Божиего не познал никто, только Дух Божий.
 
Хтож бо з людзей ведае што ў чалавеку, як ня дух людзкі ў ім? Гэтаксама й таго, што ў Богу ёсьць, ніхто ня ведае, акрамя Духа Божага.

Мы же приняли не духа мира, но Духа, Который от Бога, чтобы знать дарованное нам Богом.
 
А мы-ж атрымалі ня духа сьвету, але Духа, што з Бога ёсьць, каб ведаць, чым абдарыў нас Бог праз сваю ласку;

Это мы и говорим не словами, которым нас научила человеческая мудрость, но теми, которым нас научил Дух, говорим, толкуя духовное духовным.
 
тамуж вось і гаворым аб гэтым не славамі, якіх навучыла нас людзкая мудрасьць, але такімі, якіх вучыць нас Дух: праз духа кемячы духовае.

Душевный же человек не принимает того, что от Духа Божия, ибо оно для него безумие, и познать его он не может, потому что оно требует духовного суждения.
 
Чалавек бо жывёльны ня кеміць таго, што паходзіць з Божага Духа, яму глупствам здаецца тое, чаго ня можа зрузумець, бо гэта можна сьцяміць толькі духова.

Но духовный судит обо всём, сам же не судится никем.
 
Духоўныж разьбіраецца ва ўсім, а вось сам празь нікога ня бывае разуметы;

Ибо кто познал мысль Господню, чтобы учить Его? А мы имеем мысль Христову.
 
Хто бо спазнаў думку Госпада, каб навучыў яго? А мы думку Хрыстову ведаем (Рым. 11:34).



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.