1 Коринфянам 2 глава

Первое послание к Коринфянам святого апостола Павла
Перевод Еп. Кассиана → Пераклад Анатоля Клышкi

И придя к вам, братья, я пришел не в преимуществе слова или мудрости, возвещая вам свидетельство Божие.

І я, калі прыйшоў да вас, браты, прыйшоў не каб уразіць бляскам слова ці мудрасцю, абвяшчаючы вам таямніцу Божую.

Ибо я рассудил ничего не знать у вас, кроме Иисуса Христа, и Иисуса Христа распятого,

Бо я разважыў не ведаць нічога між вас, акрамя Ісуса Хрыста, Яго — укрыжаванага.

И я в немощи, и в страхе и в трепете великом был у вас,

І я быў у вас у слабасці, і ў страху, і ў вялікім трымценні,

и слово мое и проповедь моя — не в убедительных словах мудрости, но в явлении Духа и силы,

і маё слова і мая пропаведзь — не ў пераканаўчых словах [чалавечай] мудрасці, а ў выяўленні Духа і сілы,

чтобы вера ваша была не в мудрости человеческой, но в силе Божией.

каб ваша вера была не ў чалавечай мудрасці, а ў сіле Божай.

А о мудрости мы говорим между совершенными, не о мудрости века сего и князей века сего, обречённых на упразднение,

Мудрасць жа мы прапаведуем сярод дасканалых, але не мудрасць гэтага веку і не ўладцаў гэтага веку, якія ператворацца ў нішто,

но говорим о премудрости Божией в тайне, премудрости сокровенной, которую предназначил Бог прежде веков к славе нашей,

а прапаведуем мудрасць Божую ў таямніцы схаваную, якую прадвызначыў Бог раней вякоў для нашай славы,

которой никто из князей века сего не познал: ибо, если бы познали, то не распяли бы Господа славы;

якой ніхто з уладцаў гэтага веку не пазнаў: бо, калі б пазналі, то не ўкрыжавалі б Госпада славы;

но, как написано: Чего глаз не видел, и ухо не слышало, и на сердце человеку не приходило, что приготовил Бог любящим Его, —

але, як напісана: «Тое, чаго вока не бачыла, і вуха не чула, і што на сэрца чалавеку не прыходзіла, тое падрыхтаваў Бог тым, хто любіць Яго.»

то Бог нам открыл чрез Духа; ибо Дух всё проницает, и глубины Божии,

А нам Бог адкрыў гэта праз [Свайго] Духа; бо Дух усё даследуе, нават глыбіні Божыя.

Ибо кто знает из людей, что в человеке? Только дух человеческий, который в нем. Так и Божиего не познал никто, только Дух Божий.

Бо хто з людзей ведае, што ў чалавеку, калі не чалавечы дух, які ў ім? Так і Божага ніхто не ведае, толькі Дух Божы.

Мы же приняли не духа мира, но Духа, Который от Бога, чтобы знать дарованное нам Богом.

Але мы атрымалі не духа [гэтага] свету, а Духа, Які ад Бога, каб ведаць дараванае нам Богам;

Это мы и говорим не словами, которым нас научила человеческая мудрость, но теми, которым нас научил Дух, говорим, толкуя духовное духовным.

што мы і кажам — не словамі, якім навучыла чалавечая мудрасць, а тымі, якім навучыў [Святы] Дух, тлумачачы духоўнае духоўнымі словамі.

Душевный же человек не принимает того, что от Духа Божия, ибо оно для него безумие, и познать его он не может, потому что оно требует духовного суждения.

Але душэўны чалавек не прымае таго, што ад Духа Божага, бо яно для яго неразумнасць, і ён не можа пазнаць яго, бо гэта распазнаецца духоўна.

Но духовный судит обо всём, сам же не судится никем.

А духоўны чалавек распазнае ўсё, але сам ён не распазнаецца нікім.

Ибо кто познал мысль Господню, чтобы учить Его? А мы имеем мысль Христову.

Бо хто пазнаў розум Гасподні, каб вучыць Яго? А мы маем розум Хрыстоў.

« 1 глава 3 глава »