3 Царств 12 глава

Третья книга Царств
Cовременный перевод WBTC → Пераклад Чарняўскага 2017

 
 

Все израильтяне и Ровоам пошли в Сихем, чтобы сделать Ровоама царём.
 
І пайшоў Рабаам у Сіхэм, бо там сабраўся ўвесь Ізраэль паставіць яго царом.

Иеровоам, сын Навата, ещё находился в Египте, куда убежал от царя Соломона. Когда он услышал о смерти Соломона, он вернулся из Египта в свой город Зереда, в горах Ефрема. Царь Соломон умер и был похоронен со своими предками.
 
Пачуў гэтую вестку Ерабаам, сын Набата, калі яшчэ быў уцекачом ад цара Саламона ў Егіпце, і вярнуўся Ерабаам з Егіпта.

Люди сказали Ровоаму:
 
І паслалі паклікаць яго. Дык прыйшоў Ерабаам і ўся супольнасць Ізраэля, і прамовілі яны да Рабаама, кажучы:

"Твой отец заставлял нас выполнять непосильную работу. Облегчи нам теперь тяжкую работу, которую заставлял нас делать твой отец. Тогда мы будем служить тебе".
 
«Бацька твой наклаў на нас ярмо найцяжэйшае; а ты цяпер зменшы крыху вельмі жорсткую ўладу бацькі твайго і найцяжэйшае ярмо яго, якое наклаў ён на нас, і мы будзем служыць табе».

Ровоам ответил: "Вернитесь через три дня, и я отвечу вам". И народ ушёл.
 
Ён сказаў ім: «Ідзіце і праз тры дні вярніцеся да мяне». І, калі народ адышоў,

Царь Ровоам посоветовался со старцами, которые помогали Соломону при жизни принимать решения. Он спросил их: "Что вы посоветуете мне ответить этим людям?"
 
цар Рабаам раіўся са старэйшынамі, якія знаходзіліся пры Саламоне, бацьку яго, калі ён яшчэ жыў, і сказаў ён: «Што вы параіце мне адказаць гэтаму народу?»

Они сказали: "Если ты сегодня будешь слугой этому народу, будешь говорить с ними ласково и дашь им удовлетворительный ответ, тогда они всегда будут служить тебе".
 
Яны сказалі яму: «Калі сёння паслухаеш гэты народ і будзеш служыць яму, і споўніш іх просьбу, і будзеш гаварыць да іх словы спагадныя, будуць яны табе паслугачамі ва ўсе дні».

Но Ровоам не послушался совета старцев, а также посоветовался с молодыми людьми, которые выросли вместе с ним.
 
Але ён адкінуў раду старэйшых, якую яны яму далі, і раіўся з маладымі, што гадаваліся разам з ім, якія былі ў яго дарадчыкамі.

Он спросил их: "Что следует мне ответить этим людям, которые сказали мне: "Облегчи нам работу, которую давал нам отец твой"?"
 
І сказаў ён ім: «Што вы параіце мне адказаць народу гэтаму, які казаў мне: “Зрабі лягчэйшым ярмо, якое наклаў на нас бацька твой”»?

Молодые друзья, которые выросли с царём, ответили: "Эти люди пришли к тебе и сказали: "Твой отец заставлял нас делать тяжёлую работу. Ты же облегчи её". Ты скажи им: "Мой мизинец толще всего тела моего отца.
 
І маладыя, якія разам з ім гадаваліся, сказалі яму: «Так скажы гэтаму народу, які казаў табе, кажучы: “Бацька твой уцяжыў ярмо нашае, а ты зрабі нам палёгку”; ты скажы ім так: “Найменшы палец мой — грубейшы за сцёгны бацькі майго.

Мой отец заставлял вас делать тяжёлую работу, а я сделаю вашу работу ещё тяжелей. Отец бичами заставлял вас работать, а я буду вас так бить, что вы подумаете, что вас покусали скорпионы"".
 
Дык вось, бацька мой наклаў на вас цяжкае ярмо, а я яшчэ дадам да вашага ярма; бацька мой караў вас бізунамі, а я буду караць вас скарпіёнамі”».

Ровоам сказал народу: "Вернитесь ко мне через три дня". И через три дня весь израильский народ вернулся к царю.
 
Такім чынам, трэцяга дня прыйшоў Ерабаам і ўвесь народ да Рабаама, як ім сказаў цар: «Вернецеся да мяне праз тры дні».

Царь ответил народу сурово. Он не послушался совета, который дали ему старцы.
 
І адказаў цар народу жорстка, бо не пайшоў ён за парадаю старэйшых, якую яны яму давалі,

Он сделал, как посоветовали ему молодые люди, и сказал: "Мой отец заставлял вас выполнять тяжёлую работу. Я же сделаю её ещё тяжелей. Мой отец бичами заставлял вас работать, а я буду вас так бить, что вы подумаете, что вас покусали скорпионы".
 
і сказаў ім паводле рады маладых, кажучы: «Бацька мой уцяжарыў ваша ярмо, а я яшчэ дадам да ярма вашага. Бацька мой караў вас бізунамі, а я буду вас караць скарпіёнамі».

И не сделал царь того, что просил народ, ибо Господь сделал так, чтобы исполнилось слово Его, которое Он сказал Иеровоаму, сыну Навата, через Ахию Силомлянина.
 
І не паслухаў цар народа, бо так быў настроены Госпадам, каб споўнілася слова Яго, якое Госпад сказаў праз Ахію з Сіло Ерабааму, сыну Набата.

Когда все израильтяне увидели, что царь их не послушал, они сказали царю: "Разве мы часть семьи Давида? Разве есть у нас хоть часть земли сына Иессеева? Нет! Так разойдись же, Израиль, по своим домам. Пусть сын Давида правит своим собственным домом". И израильтяне разошлись по своим домам.
 
Такім чынам, увесь Ізраэль, бачачы, што цар не хоча іх слухаць, у адказ сказаў яму: «Якая нам частка ў Давіда або якая спадчына ў сыне Ясэя? Ізраэлю, разыходзьцеся ў палаткі свае! Цяпер, Давід, глядзі на дом свой!» І разышоўся Ізраэль па палатках сваіх.

Но Ровоам правил израильтянами, жившими в городах Иудеи.
 
І Рабаам цараваў над тымі сынамі Ізраэля, якія жылі ў гарадах Юдэі.

Царь Ровоам послал к народу Адонирама, начальника над всеми рабочими. Но израильтяне забросали его камнями, и он умер. А царь Ровоам поспешил в свою колесницу, чтобы убежать в Иерусалим.
 
Паслаў цар Рабаам Аданірама, які быў наглядчыкам за данінаю; і ўвесь Ізраэль укаменаваў яго, і ён памёр. А цар Рабаам паспешна сеў у калясніцу і ўцёк у Ерузалім.

И восстал Израиль против дома Давида. Они и до сего дня против дома Давида.
 
І адышоў Ізраэль ад роду Давіда аж да цяперашняга дня.

Когда все израильтяне услышали, что Иеровоам возвратился, они позвали его на собрание и сделали его царём над всем Израилем. Только колено Иуды осталось верным дому Давида.
 
Здарылася ж, калі пачуў увесь Ізраэль, што вярнуўся Ерабаам, то паслалі па яго і паклікалі яго, склікаўшы сход, і паставілі яго царом над усім Ізраэлем; і пры доме Давіда не засталося нікога, апрача аднаго пакалення Юды.

Ровоам прибыл в Иерусалим и собрал из колен Иуды и Вениамина сто восемьдесят тысяч отборных воинов, чтобы воевать против народа Израиля и возвратить царство Ровоаму, сыну Соломона.
 
І вярнуўся Рабаам у Ерузалім, і сабраў увесь дом Юды і пакаленне Бэньяміна, сто восемдзесят тысяч адборных ваяроў, каб пачаць вайну з Ізраэлем і вярнуць царства Рабааму, сыну Саламона.

Но Господь сказал Самею, человеку Божьему:
 
А сталася, што прамовіў Госпад да Сямэі, чалавека Божага, гэтыя словы:

"Скажи Ровоаму, сыну Соломона, царю Иудейскому, и всему дому Иуды и Вениамина, и всему остальному народу:
 
«Скажы Рабааму, сыну Саламона, цару Юды, і ўсяму дому Юды і Бэньяміна, і рэшце народа, кажучы:

"Так говорит Господь: не ходите на войну с братьями вашими, израильтянами. Возвратитесь каждый в свой дом, потому что Я сделал, чтобы это произошло"". И они послушались слова Господа и разошлись по домам.
 
“Гэта кажа Госпад: “Не выходзьце і не ваюйце супраць братоў вашых, сыноў Ізраэля; хай кожны вяртаецца ў дом свой; бо ад Мяне гэта сталася”». Яны паслухаліся слова Госпадава і вярнуліся назад, як загадаў ім Госпад.

Иеровоам укрепил город Сихем в горной стране Ефремовой и поселился в нём. Оттуда он пошёл в город Пенуил и укрепил его.
 
І пабудаваў Ерабаам Сіхэм на гары Эфраім, і абжыўся там, а потым выйшаў адтуль і пабудаваў Пэнуэль.

И подумал Иеровоам: "Царство может опять перейти к дому Давида.
 
І сказаў Ерабаам у сэрцы сваім: «Цяпер царства можа вярнуцца да дому Давіда,

Если народ будет продолжать ходить для жертвоприношения в храм Господа в Иерусалиме, то сердца их снова обратятся к государю своему, к Ровоаму, царю Иудейскому. Тогда они убьют меня".
 
калі народ гэты будзе хадзіць ускладаць ахвяры ў святыні Госпада ў Ерузаліме, то захоча таксама сэрца народа гэтага вярнуцца да гаспадара свайго, Рабаама, цара Юды, і яны заб’юць мяне і вернуцца да Рабаама, цара Юды».

И, посоветовавшись, царь сделал двух золотых тельцов и сказал народу: "Не нужно вам ходить в Иерусалим. Израиль, вот твои боги, которые вывели тебя из Египта".
 
Таму, прыдумаўшы рашэнне, цар зрабіў двух залатых цяльцоў і сказаў народу: «Не хадзіце болей у Ерузалім! Вось багі твае, Ізраэлю, якія вывелі цябе з зямлі Егіпецкай».

Одного тельца он поставил в Вефиле, а другого в Дане.
 
І паставіў аднаго ў Бэтэлі, і другога падараваў у Дане;

Это был великий грех. Народ Израиля ходил в Вефиль и в Дан, чтобы поклоняться тельцам.
 
і гэта прывяло да граху: бо народ стаў хадзіць да аднаго з іх аж у Дан.

Он также построил храмы на высотах, и выбрал священников из разных колен Израиля, даже если они не были левитами.
 
І паставіў ён свяцілішчы на ўзгорках і зрабіў святарамі ліхіх людзей, якія не былі левітамі.

Иеровоам установил новый праздник в пятнадцатый день восьмого месяца, подобный тому празднику, какой был в Иудее, и приносил жертвы на алтаре. Он делал это в Вефиле, принося жертву тельцам, которых сделал. Он также выбрал священников в Вефиле служить на высотах, которые он устроил.
 
І ўстанавіў ён свята ў восьмым месяцы, у пятнаццаты дзень месяца, падобны да таго свята, якое святкавалася ў Юдзе. І сам узыходзіў на ахвярнік; зрабіў ён так у Бэтэлі, ускладаючы крывавую ахвяру цяльцам, якіх сам зрабіў; і паставіў ён у Бэтэлі святароў для ўзгоркаў, якія пабудаваў.

Так, царь Иеровоам выбрал израильтянам своё время для праздника. На пятнадцатый день восьмого месяца, месяца, который он произвольно назначил, он приносил жертвы и воскурял фимиам на алтаре, который построил в Вефиле.
 
І ўзышоў ён на ахвярнік, які зрабіў у Бэтэлі, у пятнаццаты дзень восьмага месяца, які ў сэрцы сваім прыдумаў; і ўстанавіў свята для сыноў Ізраэля, і ўзышоў на ахвярнік, каб скласці каджэнне.



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.