1 γνωριζομεν δε υμιν αδελφοι τη̅ χαριν του θ̅υ̅ την δεδομενην εν ταιϲ εκκληϲιαιϲ τηϲ μακεδονιαϲ
2 οτι εν πολλη δοκιμη θλιψεωϲ η περιϲϲεια τηϲ χαραϲ αυτω̅ και η κατα βαθουϲ πτωχεια αυτων επεριϲϲευϲεν ειϲ το πλουτοϲ τηϲ απλοτητοϲ αυτω̅
3 οτι κατα δυναμιν μαρτυρω και παρα δυναμι̅ αυθαιρετοι
4 μετα πολληϲ παρακληϲεωϲ δεομενοι ημων την χαριν και την κοινωνιαν τηϲ διακονιαϲ τηϲ ειϲ τουϲ αγιουϲ
5 και ου καθωϲ ηλπικαμεν αλλ εαυτουϲ εδωκαν πρωτον τω κ̅ω̅ και ημιν δια θεληματοϲ θ̅υ̅
6 ειϲ το παρακαλεϲαι ημαϲ τιτον ινα καθωϲ ενηρξατο ουτωϲ και επιτελεϲη ειϲ υμαϲ και την χαριν ταυτην
7 αλλ ωϲπερ εν παντι περιϲϲευετε πιϲτει και λογω και γνωϲει και παϲη ϲπουδη και τη εξ ημων εν υμιν αγαπη ινα και εν ταυτη τη χαριτι περιϲϲευητε
8 ου κατ επιταγην λεγω αλλα δια τηϲ ετερων ϲπουδηϲ και το τηϲ υμετεραϲ αγαπηϲ γνηϲιον δοκιμαζων
9 γεινωϲκετε γαρ την χαριν του κ̅υ̅ ημων ι̅υ̅ οτι δι υμαϲ επτωχευϲεν πλουϲιοϲ ων ινα υμειϲ τη εκεινου πτωχεια πλουτηϲητε
10 και γνωμην εν τουτω διδωμι τουτο γαρ υμιν ϲυμφερει οιτινεϲ ου μονον το ποιηϲαι αλλα και το θελειν προενηρξαϲθε απο περυϲι
11 νυνει δε και το ποιηϲαι επιτελεϲατε οπωϲ καθαπερ η προθυμια του θελειν ουτωϲ και το επιτελεϲαι εκ του εχειν
12 ει γαρ η προθυμια προκειται καθο εαν εχη ευπροϲδεκτοϲ ου καθο ουκ εχει
13 ου γαρ ινα αλλοιϲ ανεϲιϲ υμιν θλειψιϲ αλλ εξ ιϲοτητοϲ
14 εν τω νυ̅ καιρω το υμων περιϲϲευμα ειϲ το εκεινω̅ υϲτερημα ινα και το εκεινων περιϲϲευμα γενηται ειϲ το υμων υϲτερημα οπωϲ γενηται ιϲοτηϲ
15 καθωϲ γεγραπται ο το πολυ ουκ επλεοναϲεν και ο το ολιγον ουκ ηλαττονηϲεν
16 χαριϲ δε τω θ̅ω̅ τω διδοντι την αυτην ϲπουδην υπερ υμων εν τη καρδια τιτου
17 οτι την μεν παρακληϲιν εδεξατο ϲπουδαιοτεροϲ δε υπαρχω̅ αυθαιρετοϲ εξηλθε̅ προϲ υμαϲ
18 ϲυνεπεμψαμεν δε μετ αυτου τον αδελφον ου ο επαινοϲ εν τω ευαγγελιω δια παϲων των εκκληϲιων
19 ου μονον δε αλλα και χειροτονηθειϲ υπο των εκκληϲιων ϲυνεκδημοϲ ημων εν τη χαριτι ταυτη τη διακονουμενη υφ ημων προϲ την του κ̅υ̅ δοξαν και προθυμιαν ημων
20 ϲτελλομενοι τουτο μη τιϲ ημαϲ μωμηϲηται εν τη αδροτητι ταυτη τη διακονουμενη υφ ημων
21 προνοουμε̅ γαρ καλα ου μονον ενωπιον κ̅υ̅ αλλα και ενωπιον ανθρωπω̅
22 ϲυνεπεμψαμεν δε αυτοιϲ τον αδελφο̅ ημων ον εδοκιμαϲαμεν εν πολλοιϲ πολλακιϲ ϲπουδαιον οντα νυνει δε πολυ ϲπουδαιοτερον πεποιθηϲει δε πολλη τη ειϲ υμαϲ
23 ειτε υπερ τιτου κοινωνοϲ εμοϲ και ειϲ υμαϲ ϲυνεργοϲ ειτε αδελφοι ημων αποϲτολοι εκκληϲιων δοξα χ̅υ̅
24 την ουν ενδειξιν τηϲ αγαπηϲ υμων και ημων καυχηϲεωϲ υπερ υμων ειϲ αυτουϲ ενδεικνυμενοι ειϲ προϲωπον των εκκληϲιων
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Второе послание к Коринфянам апостола Павла, 8 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.