1 τοτε ωμοιωθη η βαϲιλεια των ουρανων δεκα παρθενοιϲ αιτινεϲ λαβουϲαι ταϲ λαμπαδαϲ αυτων εξηλθον ειϲ απαντηϲιν του νυμφιου
2 πεντε δε ηϲαν εξ αυτων φρονιμοι και πεντε μωραι
3 αιτινεϲ μωραι λαβουϲαι ταϲ λαμπαδαϲ αυτω̅ ουκ ελαβον μεθ εαυτων ελαιον
4 αι δε φρονιμοι ελαβον ελαιον εν τοιϲ αγγιοιϲ αυτων μετα των λαμπαδων αυτω̅
5 χρονιζοντοϲ δε του νυμφιου ενυϲταξαν παϲαι και εκαθευδον
6 μεϲηϲ δε νυκτοϲ κραυγη γεγονεν ιδου ο νυμφιοϲ ερχεται εξερχεϲθαι ειϲ απα̅τηϲιν αυτου
7 τοτε ηγερθηϲαν παϲαι αι παρθενοι εκειναι και εκοϲμηϲαν ταϲ λαμπαδαϲ αυτων
8 αι δε μωραι ταιϲ φρονιμοιϲ ειπον δοτε ημιν εκ του ελαιου υμων οτι αι λαμπαδεϲ ημων ϲβεννυνται
9 απεκριθηϲαν δε αι {φρονιμοι} [39] λεγουϲαι μηποτε ου μη αρκεϲη ημιν και υμιν πορευεϲθαι δε μαλλον προϲ τουϲ πωλουνταϲ και αγοραϲαται εαυταιϲ
10 απερχομενων δε αυτων αγοραϲε ηλθεν ο νυμφιοϲ και αι ετοιμοι ειϲηλθον μετ αυτου ειϲ τουϲ γαμουϲ και εκλιϲθη η θυρα
11 υϲτερον δε ηλθον και αι λοιπαι παρθενοι λεγουϲαι κ̅ε̅ κ̅ε̅ ανοιξον ημιν
12 ο δε αποκριθειϲ ειπεν αμην λεγω υμι̅ ουκ οιδα υμαϲ
13 γρηγορειται ουν οτι ουκ οιδατε την ημεραν ουδε την ωραν
14 ωϲπερ ανθρωποϲ αποδημων εκαλεϲε̅ τουϲ ιδιουϲ δουλουϲ και παρεδωκεν αυτοιϲ τα υπαρχοντα αυτου
15 και ω με̅ εδωκεν πεντε ταλαντα ω δε δυο ω δε εν εκαϲτω κατα την ιδιαν δυναμιν και απεδημηϲεν ευθεωϲ
16 πορευθειϲ δε ο τα πεντε ταλαντα λαβω̅ ηργαϲατο εν αυτοιϲ και εποιηϲεν αλλα πεντε ταλαντα
17 ωϲαυτωϲ και ο τα δυο εκερδηϲεν και αυτοϲ αλλα δυο
18 ο δε το εν λαβων απελθων ωρυξεν εν τη γη και απεκρυψεν το αργυριον του κ̅υ̅ αυτου
19 μετα δε χρονον τινα ερχεται ο κ̅ϲ̅ των δουλων εκεινων και ϲυνερει μετ αυτων λογον
20 και προϲελθων ο τα πεντε ταλαντα λαβων προϲηνεγκεν αλλα πεντε λεγω̅ κ̅ε̅ πεντε ταλαντα μοι παρεδωκαϲ ειδε αλλα πεντε ταλαντα εκερδηϲα επ αυτοιϲ
21 εφη δε αυτω ο κ̅ϲ̅ αυτου ευ δουλε αγαθε και πιϲτε επι ολιγα ηϲ πιϲτοϲ επι πολλων ϲε καταϲτηϲω ειϲελθε ειϲ την χαραν του κ̅υ̅ ϲου
22 προϲελθων δε και ο τα δυο ταλαντα ειπε̅ κ̅ε̅ δυο ταλαντα μοι παρεδωκαϲ ειδε αλλα δυο ταλαντα εκερδηϲα επ αυτοιϲ
23 εφη αυτω ο κ̅ϲ̅ αυτου ευ δουλε αγαθε και πιϲτε επι ολειγα ηϲ πιϲτοϲ επι πολλων ϲε καταϲτηϲω ειϲελθε ειϲ την χαραν του κ̅υ̅ ϲου
24 προϲελθων δε και ο το εν ταλαντον ειληφωϲ ειπεν κ̅ε̅ εγνων ϲε οτι ϲκληροϲ ει ανθρωποϲ θεριζων οπου ουκ εϲπειραϲ και ϲυναγων οπου ουκ εϲκορπιϲαϲ
25 και φοβηθειϲ απελθων εκρυψα το ταλαντον ϲου εν τη γη ειδε εχειϲ το ϲον
26 αποκριθειϲ δε ο κ̅ϲ̅ αυτου ειπεν αυτω πονηρε δουλε και οκνηρε ηδιϲ οτι εγω α̅ν̅ο̅ϲ̅ αυϲτηροϲ ειμει θεριζω οπου ουκ εϲπειρα και ϲυναγω οθεν ου διεϲκορπιϲα
27 εδει ουν ϲε βαλιν τα αργυρια μου τοιϲ τραπεζιταιϲ και ελθων εγω εκομιϲαμην αν το εμον ϲυν τω τοκω
28 αρατε ουν απ αυτου το ταλαντον και δοτε τω εχοντι τα δεκα ταλα̅τα
29 τω γαρ εχοντι δοθηϲεται και περιϲευθηϲεται απο δε του μη εχοντοϲ και ο εχει αρθηϲεται απ αυτου
30 και το̅ αχριον δουλον εκβαλετε ειϲ το ϲκοτοϲ το εξωτερον εκει εϲται ο κλαθμοϲ και ο βρυγμοϲ των οδοντων
31 οταν δε ελθη ο υιοϲ του ανθρωπου εν τη δοξη αυτου και παντεϲ οι αγιοι αγγελοι μετ αυτου τοτε καθιϲει επι θρονου δοξηϲ αυτου
32 και ϲυναχθηϲονται παντα τα εθνη εμπροϲθεν αυτου και αφοριϲει αυτουϲ απ αλληλων ωϲπερ ο ποιμην αφοριζει τα προβατα απο των εριφων
33 και ϲτηϲει τα μεν προβατα εκ δεξιων αυτου τα δε εριφια εξ ευωνυμων
34 τοτε ερει ο βαϲιλευϲ τοιϲ εκ δεξιων αυτου δευτε οι ευλογημενοι του π̅ρ̅ϲ̅ μου {κληρονομηϲητε} [40] την ητοιμαϲμενη̅ υμιν βαϲιλειαν απο καταβοληϲ κοϲμου
35 επιναϲα γαρ και εδωκατε μοι φαγειν και εδιψηϲα και εποτιϲατε με ξενοϲ ημην και ϲυνηγαγετε με
36 γυμνοϲ και περιεβαλεται με ηϲθενηϲα και επεϲκεψαϲθαι με εν φυλακη ημην και ηλθατε προϲ με
37 τοτε αποκριθηϲο̅ται αυτω οι δικαιοι λεγοντεϲ κ̅ε̅ ποτε ϲε ιδομεν πινωντα και εθρεψαμεν η διψωντα και εποτιϲαμεν
38 ποτε δε ϲε ιδομεν ξενον και ϲυνηγαγομεν η γυμνον και περιεβαλομεν
39 ποτε δε ϲε ιδομεν αϲθενη η εν φυλακη και ηλθομεν προϲ ϲε
40 και αποκριθειϲ ο βαϲιλευϲ ερει αυτοιϲ αμην λεγω υμιν εφ οϲον εποιηϲατε ενι τουτων των αδελφων μου των ελαχιϲτων εμοι εποιηϲατε
41 τοτε ερει και τοιϲ εξ ευωνυμοιϲ πορευεϲθαι απ εμου οι κατηραμενοι ειϲ το πυρ το αιωνιον το ητοιμαϲμενον τω διαβολω και τοιϲ αγγελοιϲ αυτου
42 επιναϲα γαρ και ουκ εδωκατε μοι φαγειν εδιψηϲα και ουκ εποτιϲαται με
43 ξενοϲ ημην και ου ϲυνηγαγεται με γυμνοϲ και ου περιεβαλεται με αϲθενηϲ και εν φυλακη και ουκ επεϲκεψαϲθαι με
44 τοτε αποκριθηϲονται και αυτοι λεγοντεϲ κ̅ε̅ ποτε ϲε ειδομεν πινωντα η διψωντα η ξενον η γυμνον η αϲθενη η εν φυλακη και ου διηκονηϲαμεν ϲοι
45 τοτε αποκριθηϲεται αυτοιϲ λεγων αμη̅ λεγω υμιν εφ οϲον ουκ εποιηϲατε ενι τουτων των ελαχιϲτων ουδε εμοι εποιηϲατε
46 και απελευϲονται ουτοι ει κολαϲιν αιωνιον οι δε δικαιοι ειϲ ζωην αιωνιον
Примечания:
9 [39] a {φρονιμαοι}
34 [40] {κληρονομηϲατε}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Матфея, 25 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Вашингтонский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.