1 εν δε τη ημερα εκεινη εξελθων ο ι̅ϲ̅ απο τηϲ οικειαϲ εκαθητο παρα την θαλαϲϲαν
2 και ϲυνηχθηϲαν προϲ αυτον οχλοι πολλοι ωϲτε αυτον ειϲ πλοιον ενβαντα καθηϲθαι και παϲ ο οχλοϲ επι τον εγειαλον ιϲτηκει
3 και ελαληϲεν αυτοιϲ πολλα εν παραβολαιϲ λεγων ιδου εξηλθεν ο ϲπειρων του ϲπειραι
4 και εν τω ϲπιρειν αυτον α μεν επεϲεν παρα την οδον και ηλθεν τα πετεινα και κατεφαγεν αυτα
5 αλλα δε επεϲεν επι τα πετρωδη οπου ουκ ειχεν γην πολλην και ευθεωϲ εξανετιλεν δια το μη εχειν βαθοϲ γηϲ
6 ηλιου δε ανατιλαντοϲ εκαυματιϲθη και δια το μη εχειν ριζαν εξηρανθη
7 αλλα δε επεϲεν επι ταϲ ακανθαϲ και ανεβηϲαν αι ακανθαι και απεπνιξαν αυτα
8 αλλα δε επεϲαν επι την γην την καλην και εδιδου καρπον ο μεν εκατον ο δε εξηκοντα ο δε τριακοντα
9 ο εχων ωτα ακουειν ακουετω
10 και προϲελθοντεϲ οι μαθηται ειπον αυτω δια τι εν παραβολαιϲ λαλειϲ αυτοιϲ
11 ο δε αποκριθειϲ ειπεν αυτοιϲ οτι υμιν δεδοται γνωναι τα μυϲτηρια τηϲ βαϲιλειαϲ των ουρανων εκεινοιϲ δε ου δεδοται
12 οϲτιϲ γαρ εχει δοθηϲεται αυτω και περιϲϲευθηϲεται οϲτιϲ δε ουκ εχει και ο εχει αρθηϲεται απ αυτου
13 δια τουτο εν παραβολαιϲ αυτοιϲ λαλω οτι βλεποντεϲ ου βλεπουϲιν και ακουοντεϲ ουκ ακουουϲιν ουδε ϲυνιουϲιν
14 και αναπληρουται {} [15] αυτοιϲ η προφητια ηϲαιου η λεγουϲα ακοη ακουϲητε και ου μη ϲυνητε και βλεποντεϲ βλεψηται και ου μη ιδητε
15 επαχυνθη γαρ η καρδια του λαου τουτου και τοιϲ ωϲιν βαρεωϲ ηκουϲαν και τουϲ οφθαλμουϲ αυτων εκαμμυϲαν μηποτε ιδωϲιν τοιϲ οφθαλμοιϲ και τοιϲ ωϲιν ακουϲωϲιν και τη καρδια ϲυνωϲιν και επιϲτρεψουϲιν και ιαϲομαι αυτουϲ
16 υμων δε μακαριοι οι οφθαλμοι οτι βλεπουϲιν και τα ωτα υμων οτι ακουει
17 αμην γαρ λεγω υμιν οτι πολλοι προφηται και δικαιοι επεθυμηϲαν ειδειν α βλεπεται και ουκ ειδον και ακουϲαι α ακουεται και ουκ ηκουϲαν
18 υμειϲ ουν ακουϲαται την παραβολη̅ του ϲπειροντοϲ
19 παντοϲ ακουοντοϲ τον λογον τηϲ βαϲιλειαϲ και μη ϲυνιεντοϲ ερχεται ο πονηροϲ και αρπαζει το ϲπειρομενον εν τη καρδια αυτου ουτοϲ εϲτιν ο παρα την οδον ϲπαριϲ
20 ο δε επι τα πετρωδη ϲπαρειϲ ουτοϲ εϲτιν ο τον λογον μου ακουων και ευθυϲ και μετα χαραϲ λαμβανων αυτον
21 ουκ εχει δε ριζαν εν εαυτω αλλα προϲκαιροϲ εϲτιν γενομενηϲ δε θλιψεωϲ η διωγμου δια τον λογον ευθυϲ ϲκανδαλιζεται
22 ο δε ειϲ ταϲ ακανθαϲ ϲπαρειϲ ουτοϲ εϲτιν ο τον λογον μου ακουων και η μεριμνα του αιωνοϲ τουτου και η απατη του πλουτου ϲυνπνιγει τον λογον και ακαρποϲ γεινεται
23 ο δε επι την γην την καλην ϲπαρειϲ ουτοϲ εϲτιν ο τον λογον μου ακουω̅ και ϲυνιων οϲ δη καρποφορι και ποιει ο μεν εκατον ο δε εξηκοντα ο δε τριακοντα
24 αλλην παραβολην παρεθηκεν αυτοιϲ λεγων ομοιωθη η βαϲιλεια των ουρανων ανθρωπω ϲπειραντι καλον ϲπερμα εν τω αγρω αυτου
25 εν δε τω καθευδειν τουϲ α̅ν̅ο̅υ̅ϲ̅ ηλθεν αυτου ο εχθροϲ και εϲπειρε̅ ζιζανια ανα μεϲον του ϲιτου και απηλθεν
26 οτε δε εβλαϲτηϲεν ο χορτοϲ και καρπον εποιηϲεν τοτε εφανη τα ζιζανια
27 προϲελθοντεϲ δε οι δουλοι του οικοδεϲποτου ειπον αυτω κ̅ε̅ ουχι καλον ϲπερμα εϲπειρεϲ εν τω ϲω αγρω ποθεν ουν εχει ζιζανια
28 ο δε εφη αυτοιϲ εχθροϲ α̅ν̅ο̅ϲ̅ τουτο εποιηϲεν οι δε δουλοι ειπον αυτω θελειϲ ουν απελθοντεϲ ϲυνλεξωμεν αυτα
29 ο δε εφη ου μηποτε ϲυλλεγοντεϲ τα ζιζανια εκριζωϲηται αμα αυτοιϲ τον ϲιτον
30 αφετε ϲυναυξανεϲθαι αμφοτερα μεχριϲ του θεριϲμου και εν καιρω του θεριϲμου ερω τοιϲ θεριϲταιϲ ϲυλλεξατε πρωτον τα ζιζανια και δηϲατε αυτα ειϲ δεϲμαϲ προϲ το κατακαυϲαι αυτα τον δε ϲιτον ϲυναγαγεται ειϲ την αποθηκην μου
31 αλλην παραβολην παρεθηκεν αυτοιϲ λεγων ομοια εϲτιν η βαϲιλεια των ουρανων κοκκω ϲιναπεωϲ ον λαβων ανθρωποϲ εϲπειρεν εν τω αγρω αυτου
32 ο μεικροτερον μεν εϲτιν παντων των ϲπερματων οταν δε αυξηθη μιζον των λαχανων εϲτι̅ και γεινεται δενδρον ωϲτε ελθει̅ τα πετινα του ουρανου και καταϲκηνουν εν τοιϲ κλαδοιϲ αυτου
33 αλλην παραβολην ελαληϲεν αυτοιϲ ομοια εϲτιν η βαϲιλεια των ουρανω̅ ζυμη ην λαβουϲα γυνη ενεκρυψεν ειϲ αλευρου ϲατα τρια εωϲ ου εζυμωθη ολον
34 ταυτα παντα ελαληϲεν ο ι̅ϲ̅ εν παραβολαιϲ τοιϲ οχλοιϲ και χωριϲ παραβοληϲ ουδεν ελαλι αυτοιϲ
35 οπωϲ πληρωθη το ρηθεν δια του προφητου λεγοντοϲ ανοιξω εν παραβολαιϲ το ϲτομα μου ερευξομαι κεκρυμμενα απο καταβοληϲ κοϲμου
36 τοτε αφειϲ τουϲ οχλουϲ ηλθεν ειϲ την οικειαν ο ι̅ϲ̅ και προϲηλθον αυτω οι μαθηται αυτου λεγοντεϲ φραϲον ημιν την παραβολην των ζιζανιων του αγρου
37 ο δε αποκριθειϲ ειπεν αυτοιϲ ο ϲπιρω̅ το καλον ϲπερμα εϲτιν ο υιοϲ του ανθρωπου
38 ο δε αγροϲ εϲτιν ο κοϲμοϲ το δε καλον ϲπερμα ουτοι ειϲιν οι υιοι τηϲ βαϲιλειαϲ τα δε ζιζανια {εϲτι̅} [16] οι υιοι του πονηρου
39 ο δε εχθροϲ ο ϲπειραϲ αυτα εϲτιν ο διαβολοϲ ο δε θεριϲμοϲ ϲυντελεια του αιωνοϲ εϲτιν οι δε θεριϲται αγγελοι ειϲιν
40 ωϲπερ ουν ϲυλλεγεται τα ζιζανια και πυρι καιεται ουτωϲ εϲται εν τη ϲυντελεια του αιωνοϲ τουτου
41 και αποϲτελει ο υιοϲ του ανθρωπου τουϲ αγγελουϲ αυτου και ϲυλλεξουϲι̅ εκ τηϲ βαϲιλειαϲ αυτου παντα τα ϲκανδαλα και τουϲ ποιουνταϲ την ανομιαν
42 και βαλουϲιν αυτουϲ ειϲ τη̅ καμινον του πυροϲ εκει εϲται ο κλαθμοϲ και ο βρυγμοϲ των οδοντων
43 τοτε οι δικαιοι εκλαμψουϲιν ωϲ ο ηλιοϲ εν τη βαϲιλεια του π̅ρ̅ϲ̅ αυτων ο εχων ωτα ακουειν ακουετω
44 παλιν ομοια εϲτιν η βαϲιλεια των ουρανων θηϲαυρω κεκρυμμενω εν τω αγρω ον ευρων ανθρωποϲ εκρυψεν και απο τηϲ χαραϲ αυτου υπαγει και παντα οϲα εχει πωλει και αγοραζει το̅ αγρον εκεινον
45 παλιν ομοια εϲτιν η βαϲιλεια των ουρανων α̅ν̅ω̅ εμπορω ζητουντι καλουϲ μαργαρειταϲ
46 οϲ ευρων ενα πολυτιμιον μαργαριτην απελθων πεπρακεν παντα οϲα ειχεν και ηγοραϲεν αυτον
47 παλιν ομοια εϲτιν η βαϲιλεια των ουρανων ϲαγηνη βληθειϲη ειϲ την θαλαϲϲαν και εκ παντοϲ γενουϲ ϲυναγαγουϲη
48 ην οτε επληρωθη αναβιβαϲαντεϲ επι τον εγιαλον και καθειϲαντεϲ ϲυνελεξαν τα καλα ειϲ αγγια τα δε ϲαπρα εξω εβαλον
49 ουτωϲ εϲται εν τη ϲυντελια του αιωνοϲ εξελευϲονται οι αγγελοι και αφοριουϲιν τουϲ πονηρουϲ εκ μεϲου των δικαιων
50 και βαλουϲιν αυτουϲ ειϲ την καμινον του πυροϲ εκει εϲται ο κλαθμοϲ και ο βρυγμοϲ των οδοντων
51 λεγει αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅ ϲυνηκατε ταυτα παντα λεγουϲιν αυτω ναι κ̅ε̅
52 ο δε ειπεν αυτοιϲ δια τουτο παϲ γραμματευϲ μαθητευθειϲ τη βαϲιλεια των ουρανων ομοιοϲ εϲτιν ανθρωπω οικοδεϲποτη οϲτιϲ εκβαλει εκ του θηϲαυρου αυτου καινα και παλαια
53 και εγενετο οτε ετελεϲεν ο ι̅ϲ̅ ταϲ παραβολαϲ ταυταϲ μετηρεν εκειθεν
54 και ελθων ειϲ την πατριδα αυτου εδιδαϲκεν αυτουϲ εν τη ϲυναγωγη αυτων ωϲτε εκπληϲϲεϲθαι αυτουϲ και λεγειν ποθεν τουτω ταυτα και τιϲ η ϲοφια αυτη και αι δυναμειϲ
55 ουχ ουτοϲ εϲτιν ο του τεκτονοϲ υιοϲ ουχ η μ̅η̅ρ̅ αυτου λεγεται μαριαμ και οι αδελφοι αυτου ιακωβοϲ και ιωϲηϲ και ϲιμων και ιουδαϲ
56 και αι αδελφαι αυτου ουχι παϲαι προϲ ημαϲ ειϲιν ποθεν ουν τουτω παντα ταυτα
57 και εϲκανδαλιζοντο επ αυτω ο δε ι̅ϲ̅ ειπεν αυτοιϲ ουκ εϲτιν προφητηϲ ατιμοϲ ει μη εν τη πατριδι αυτου και εν τη οικεια αυτου
58 και ουκ εποιηϲεν εκει δυναμειϲ πολλαϲ δια την απιϲτιαν αυτων
Примечания:
14 [15] a {επ}
38 [16] {ειϲι̅}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Матфея, 13 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Вашингтонский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.