1 εν δε τη ημερα εκεινη εξελθων ο ι̅ϲ̅ απο τηϲ οικιαϲ εκαθητο παρα την θαλαϲϲαν
2 και ϲυνηχθηϲαν προϲ αυτον οχλοι πολλοι ωϲτε αυτον ειϲ πλοιον εμβαντα καθηϲθαι και παϲ ο οχλοϲ επι τον αιγιαλον ιϲτηκει
3 και ελαληϲεν αυτοιϲ εν παραβολαιϲ πολλα λεγων ιδου εξηλθεν ο ϲπειρων του
4 ϲπειρειν αυτον α μεν επεϲεν παρα την οδον και ηλθεν τα πετεινα και κατεφαγεν αυτα
5 αλλα δε επεϲεν επι τα πετρωδη οπου ουκ ειχεν γη̅ πολλην και ευθεωϲ εξανετειλεν δια το μη εχει̅ βαθοϲ γηϲ
6 ηλιου δε ανατειλαντοϲ εκαυματιϲθη και δια το μη εχειν ριζαν εξηρανθη
7 αλλα δε επεϲεν επι ταϲ ακανθαϲ και ανεβηϲαν αι ακανθαι και απεπνιξαν αυτα
8 αλλα δε επεϲαν επι την γην την καλην και εδιδου καρπον ο μεν εκατον ο δε εξηκοντα ο δε τριακοντα
9 ο εχων ωτα ακουειν ακουετω
10 και προϲελθοντεϲ αυτω οι μαθηται αυτου ειπαν αυτω δια τι εν παραβολαιϲ λαλειϲ αυτοιϲ
11 ο δε αποκριθειϲ ειπεν αυτοιϲ οτι υμιν δεδοται γνωναι τα μυϲτηρια τηϲ βαϲιλειαϲ των ουρανων εκεινοιϲ δε ου δεδοται
12 οϲτιϲ γαρ εχει δοθηϲεται αυτω και περιϲϲευθηϲεται οϲτιϲ δε ουκ εχει και ο εχει αρθηϲεται απ αυτου
13 δια τουτο εν παραβολαιϲ αυτοιϲ λαλω οτι βλεποντεϲ ου βλεπουϲιν και ακουοντεϲ ουκ ακουουϲιν ουδε ϲυνιουϲιν
14 και αναπληρουται αυτοιϲ η προφητεια ηϲαιου η λεγουϲα ακοη ακουϲετε και ου μη ϲυνητε και βλεποντεϲ βλεψετε και ου μη ιδητε
15 επαχυνθη γαρ η καρδια του λαου τουτου και τοιϲ ωϲιν αυτων βαρεωϲ ηκουϲαν και τουϲ οφθαλμουϲ αυτων εκαμμυϲαν μηποτε ειδωϲιν τοιϲ οφθαλμοιϲ και τοιϲ ωϲιν και τη καρδια ϲυνειωϲιν και επιϲτρεψωϲιν και ιαϲομαι αυτουϲ
16 υμων δε μακαριοι οι οφθαλμοι οτι βλεπουϲιν και τα ωτα υμων οτι ακουουϲιν
17 αμην γαρ λεγω υμιν οτι πολλοι προφηται και δικαιοι επεθυμηϲαν ιδειν α βλεπετε και ουκ ειδον και ακουϲαι α ακουετε και ουκ ηκουϲαν
18 υμειϲ ουν ακουϲατε την παραβολην του ϲπειροντοϲ
19 παντοϲ ακουοντοϲ τον λογον τηϲ βαϲιλειαϲ και μη ϲυνιεντοϲ ερχεται ο πονηροϲ και αρπαζει το εϲπαρμενον εν τη καρδια αυτου ουτοϲ εϲτιν ο παρα την οδον ϲπαρειϲ
20 ο δε επι τα πετρωδη ϲπαρειϲ ουτοϲ εϲτιν ο τον λογον ακουων και ευθυϲ μετα χαραϲ λαμβανων αυτον
21 ουκ εχει δε ριζαν εν εαυτω αλλα προϲκαιροϲ εϲτιν γενομενηϲ δε θλιψεωϲ η διωγμου δια τον λογον ευθυϲ ϲκανδαλιζετε
22 ο δε ειϲ ταϲ ακανθαϲ ϲπαρειϲ ουτοϲ εϲτιν ο τον λογον ακουων και η μεριμνα του αιωνοϲ τουτου και η απατη του πλουτου ϲυνπνιγει τον λογον και ακαρποϲ γεινεται
23 ο δε επι την καλην γην ϲπαρειϲ ουτοϲ εϲτιν ο τον λογον ακουων και ϲυνιεων οϲ δη καρποφορει και ποιει ο μεν εκατον ο δε εξηκοντα ο δε τριακοντα
24 αλλην παραβολην παρεθηκεν αυτοιϲ λεγων ομοιωθη η βαϲιλεια των ουρανων α̅ν̅ω̅ ϲπειραντι καλον ϲπερμα εν τω αγρω αυτου
25 εν δε τω καθευδειν τουϲ α̅ν̅ο̅υ̅ϲ̅ ηλθεν αυτου ο εχθροϲ και επεϲπειρεν ζιζανια ανα μεϲον του ϲιτου και απηλθεν
26 οτε δε εβλαϲτηϲεν ο χορτοϲ και καρπον εποιηϲε̅ τοτε εφανη και τα ζιζανια
27 προϲελθοντεϲ δε οι δουλοι του οικοδεϲποτου ειπον αυτω κυριε ουχι καλον ϲπερμα εϲπειραϲ εν τω ϲω αγρω ποθεν ουν εχει ζιζανια
28 ο δε εφη αυτοιϲ εχθροϲ α̅ν̅ο̅ϲ̅ τουτο εποιηϲεν οι δε δουλοι αυτω λεγουϲιν θελειϲ ουν απελθοντεϲ ϲυλλεξωμεν αυτα
29 ο δε φηϲιν ου μηποτε ϲυλλεγοντεϲ τα ζιζανια εκριζωϲητε αμα αυτοιϲ τον ϲιτον
30 αφετε ϲυναυξανεϲθαι αμφοτερα μεχρι του θεριϲμου και εν τω καιρω του θεριϲμου ερω τοιϲ θεριϲταιϲ ϲυλλεξατε πρωτο̅ τα ζιζανια και δηϲατε αυτα ειϲ δεϲμαϲ προϲ το κατακαυϲαι αυτα τον δε ϲιτον ϲυναγαγετε ειϲ την αποθηκην μου
31 αλλην παραβολην παρεθηκεν αυτοιϲ λεγων ομοια εϲτιν η βαϲιλεια των ουρανων κοκκω ϲιναπεωϲ ον λαβων α̅ν̅ο̅ϲ̅ εϲπειρεν εν τω αγρω αυτου
32 ο μικροτερον μεν εϲτιν παντων των ϲπερματω̅ οταν δε αυξηθη μειζον των λαχανων εϲτιν και γεινεται δενδρον ωϲτε ελθειν τα πετεινα του ουρανου και καταϲκηνουν εν τοιϲ κλαδοιϲ αυτου
33 αλλην παραβολην παρεθηκεν αυτοιϲ λεγων ομοια εϲτιν η βαϲιλεια των ουρανων ζυμη ην λαβουϲα γυνη ενεκρυψεν ειϲ αλευρου ϲατα τρια εωϲ ου εζυμωθη ολον
34 ταυτα παντα ελαληϲεν ο ι̅ϲ̅ εν παραβολαιϲ τοιϲ οχλοιϲ και χωριϲ παραβοληϲ ουδεν ελαλει αυτοιϲ
35 οπωϲ πληρωθη το ρηθεν δια του προφητου λεγοντοϲ ανοιξω εν παραβολαιϲ το ϲτομα μου ερευξομαι κεκρυμμενα απο καταβοληϲ κοϲμου
36 τοτε αφειϲ τουϲ οχλουϲ ηλθεν ειϲ την οικιαν ο ι̅ϲ̅ και προϲηλθον αυτω οι μαθηται αυτου λεγοντεϲ φρηϲον ημιν την παραβολην των ζιζανιων του αγρου
37 ο δε αποκριθειϲ ειπεν αυτοιϲ ο ϲπειρω̅ το καλον ϲπερμα εϲτιν ο υ̅ϲ̅ του α̅ν̅ο̅υ̅
38 ο δε αγροϲ εϲτιν ο κοϲμοϲ το δε καλον ϲπερμα ουτοι ειϲι̅ οι υιοι τηϲ βαϲιλειαϲ τα δε ζιζανια ειϲιν οι υιοι του πονηρου
39 ο δε εχθροϲ ο ϲπειραϲ αυτα εϲτιν ο διαβολοϲ ο δε θεριϲμοϲ ϲυντελεια του αιωνοϲ εϲτιν οι δε θεριϲται αγγελοι ειϲιν
40 ωϲπερ ουν ϲυλλεγεται τα ζιζανια και πυρι καιεται ουτωϲ εϲται εν τη ϲυ̅τελεια του αιωνοϲ τουτου
41 αποϲτελει ο υ̅ϲ̅ του α̅ν̅ο̅υ̅ τουϲ αγγελουϲ αυτου και ϲυλλεξουϲιν εκ τηϲ βαϲιλειαϲ αυτου παντα τα ϲκανδαλα και τουϲ ποιουνταϲ την ανομιαν
42 και βαλουϲιν αυτουϲ ειϲ την καμινον του πυροϲ εκει εϲται ο κλαυθμοϲ και ο βρυγμοϲ των οδοντων
43 τοτε οι δικαιοι εκλαμψουϲιν ωϲ ο ηλιοϲ εν τη βαϲιλεια του π̅ρ̅ϲ̅ αυτων ο εχων ωτα ακουειν ακουετω
44 παλιν ομοια εϲτιν η βαϲιλεια τω ουρανων θηϲαυρω κεκρυμμενω εν τω αγρω ο̅ ευρων α̅ν̅ο̅ϲ̅ εκρυψεν και απο τηϲ χαραϲ αυτου υπαγει και παντα οϲα εχει πωλει και αγοραζει τον αγρον εκεινον
45 παλιν ομοια εϲτιν η βαϲιλεια των ουρανων α̅ν̅ω̅ εμπορω ζητουντι καλουϲ μαργαριταϲ
46 οϲ ευρων ενα πολυτιμον μαργαριτην απελθων πεπρακεν παντα οϲα ειχεν και ηγοραϲε̅ αυτον
47 παλιν ομοια εϲτιν η βαϲιλεια των ουρανων ϲαγηνη βληθειϲη ειϲ την θαλαϲϲαν και εκ παντοϲ γενουϲ ϲυναγαγουϲη
48 ην οτε επληρωθη αναβιβαϲαντεϲ και επι τον αιγιαλον καθιϲαντεϲ ϲυνελεξαν τα καλα ειϲ αγγη τα δε ϲαπρα εξω εβαλον
49 ουτωϲ εϲται εν τη ϲυντελεια του αιωνοϲ εξελευϲονται οι αγγελοι του θ̅υ̅ και αφοριουϲι̅ τουϲ πονηρουϲ εκ μεϲου των δικαιων
50 και βαλουϲιν αυτουϲ ειϲ την καμινον του πυροϲ εκει εϲται ο κλαυθμοϲ και ο βρυγμοϲ των οδοντων
51 λεγει αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅ ϲυνηκατε ταυτα παντα λεγουϲιν αυτω ναι κ̅ε̅
52 ο δε ι̅ϲ̅ ειπεν αυτοιϲ δια τουτο παϲ γραμματευϲ μαθητευθειϲ τη βαϲιλεια των ουρανων ομοιοϲ εϲτιν α̅ν̅ω̅ οικοδεϲποτη οϲτιϲ εκβαλλει εκ του θηϲαυρου αυτου καινα και παλαια
53 και εγενετο οτε ετελεϲεν ο ι̅ϲ̅ ταϲ παραβολαϲ ταυταϲ μετηρεν εκειθεν
54 και ελθων ειϲ την πατριδα αυτου εδιδαϲκεν αυτουϲ εν τη ϲυναγωγη αυτων ωϲτε εκπληϲϲεϲθαι αυτουϲ και λεγειν ποθεν τουτω η ϲοφια αυτη και αι δυναμειϲ
55 ουχ ουτοϲ εϲτιν ο του τεκτονοϲ υ̅ϲ̅ ουχ η μ̅η̅ρ̅ αυτου λεγεται μαρια και οι αδελφοι αυτου ιακωβοϲ και ιωϲηφ και ϲιμων και ιουδαϲ
56 και αι αδελφαι αυτου ουχι παϲαι προϲ ημαϲ ειϲιν ποθεν ουν τουτω ταυτα παντα
57 και εϲκανδαλιζοντο εν αυτω ο δε ι̅ϲ̅ ειπεν αυτοιϲ ουκ εϲτιν προφητηϲ ατιμοϲ μη εν τη ιδια πατριδι αυτου και εν τη οικια αυτου
58 και ουκ εποιηϲεν εκει δυναμειϲ πολλαϲ δια την απιϲτιαν αυτων
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Матфея, 13 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ефремов кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.