1 εν τη ημερα εκινη εξελθων ο ι̅ϲ̅ εκ τηϲ οικιαϲ εκαθητο παρα τη̅ θαλαϲϲαν
2 και ϲυνηχθηϲαν προϲ αυτον οχλοι πολλοι ωϲτε αυτον ειϲ πλοιον εμβα̅τα καθηϲθε και παϲ ο οχλοϲ επι τον αιγιαλον ιϲτηκι
3 και ελαληϲεν αυτοιϲ πολλα εν παραβολαιϲ λεγων ιδου εξηλθεν ο ϲπιρων του ϲπιρε
4 και εν τω ϲπιριν αυτον α μεν επεϲε̅ παρα την οδον και ηλθεν τα πετινα και κατεφαγεν αυτα
5 αλλα δε επεϲεν επι τα πετρωδη οπου ουκ ειχεν γη̅ πολλην και ευθεωϲ εξανετιλεν δια το μη εχιν βαθοϲ γηϲ
6 ηλιου δε ανατιλαντοϲ εκαυματιϲθη και δια το μη εχειν ριζαν εξηρανθη
7 αλλα δε επεϲεν επι ταϲ ακανθαϲ και ανεβηϲαν αι ακανθαι και επνιξαν αυτα
8 αλλα δε επεϲεν επι την γην την καλην και εδιδου καρπον ο μεν εκατον ο δε εξηκο̅τα ο δε λ̅
9 ο εχων ωτα ακουετω
10 και προϲελθοντεϲ οι μαθηται ειπα̅ αυτω δια τι εν παραβολαιϲ {αυτοιϲ λαλειϲ} [201]
11 ο δε αποκριθειϲ ειπεν οτι υμιν δεδοται γνωνε τα μυϲτηρια τηϲ βαϲιλιαϲ των ουρανων εκινοιϲ δε ου δεδοται
12 οϲτιϲ γαρ εχει δοθηϲετε αυτω και περιϲϲευθηϲετε οϲτιϲ δε ουκ εχι και ο εχει αρθηϲετε απ αυτου
13 δια τουτο εν παραβολεϲ αυτοιϲ λαλω οτι βλεποντεϲ ου βλεπουϲιν και ακουοντεϲ ουκ ακουουϲιν ουδε ϲυνιουϲιν
14 και αναπληρουται αυτοιϲ η προφητια ηϲαιου η λεγουϲα ακοη ακουϲετε και ου μη ϲυνητε και βλεποντεϲ βλεψητε και ου μη ιδητε
15 επαχυνθη γαρ η καρδια του λαου τουτου και τοιϲ ωϲιν αυτω̅ βαρεωϲ ηκουϲα̅ και τουϲ οφθαλμουϲ αυτων εκαμμυϲαν μηποτε ιδωϲιν τοιϲ οφθαλμοιϲ και τοιϲ ωϲιν {} [202] ακουϲωϲι̅ και τη καρδια ϲυνωϲιν και επιϲτρεψωϲιν και ιαϲομε αυτουϲ
16 υμων δε μακαριοι οι οφθαλμοι οτι βλεπουϲιν και τα ωτα υμων οτι ακουουϲιν
17 αμην λεγω υμιν οτι πολλοι προφητε και δικεοι επεθυμηϲαν ιδι̅ α βλεπετε και ουκ ιδαν και ακουϲε α ακουετε και ουκ ηκουϲαν
18 υμιϲ ουν ακουϲατε την παραβολην του ϲπιραντοϲ
19 παντοϲ ακουο̅τοϲ τον λογον τηϲ βαϲιλιαϲ και μη ϲυνιεντοϲ ερχετε ο πονηροϲ και αρπαζι το εϲπαρμενον εν τη καρδια αυτου ουτοϲ εϲτιν ο παρα την οδον ϲπαριϲ
20 ο δε επι τα πετρωδη ϲπαριϲ ουτοϲ εϲτιν ο τον λογο̅ ακουων και ευθυϲ μετα χαραϲ λαμβανων αυτον
21 ουκ εχι δε ριζαν εν εαυτω αλλα προϲκαιροϲ εϲτιν γενομενηϲ δε θλιψεωϲ η διωγμου δια τον λογον ευθυϲ ϲκανδαλιζεται
22 ο δε ειϲ ταϲ ακανθαϲ ϲπαρειϲ ουτοϲ εϲτιν ο τον λογον ακουων και η μεριμνα του αιωνοϲ {} [203] και η απατη του πλουτου ϲυνπνιγει τον λογον και ακαρποϲ γινετε
23 ο δε επι την καλη̅ γην ϲπαριϲ ουτοϲ εϲτιν ο τον λογο̅ ακουων και ϲυνιειϲ οϲ δη καρποφορι και ποιει ο μεν ρ̅ ο δε ξ̅ ο δε λ̅
24 αλλην παραβολη̅ παρεθηκεν αυτοιϲ λεγων ωμοιωθη η βαϲιλια τω̅ ουρανων α̅ν̅ω̅ ϲπιραντι καλον ϲπερμα εν τω αγρω αυτου
25 εν δε τω καθευδιν τουϲ ανθρωπουϲ ηλθεν αυτου ο εχθροϲ ϗ {επεϲπαρκεν} [204] ζιζανια ανα μεϲον του ϲιτου και απηλθεν
26 οτε δε εβλαϲτηϲεν ο χορτοϲ και καρπον εποιηϲεν τοτε εφανη και τα ζιζανια
27 προϲελθοντεϲ δε οι δουλοι του οικοδεϲποτου ειπον αυτω κ̅ε̅ ουχι καλον ϲπερμα εϲπιραϲ εν τω ϲω αγρω ποθεν ουν εχι {τα} [205] ζιζανια
28 ο δε εφη αυτοιϲ εχθροϲ α̅ν̅ο̅ϲ̅ τουτο εποιηϲεν οι δε δουλοι λεγουϲιν αυτω θελιϲ ουν απελθοντεϲ ϲυλλεξωμεν {αυτα τα} [206]
29 ο δε φηϲιν ου μηποτε ϲυλλεγο̅τεϲ τα ζιζανια εκριζωϲητε αμα αυτοιϲ τον ϲιτον
30 αφετε ϲυναυξανεϲθε αμφοτερα {αχρι} [207] του θεριϲμου και εν {τω} [208] καιρω του θεριϲμου ερω τοιϲ θεριϲτεϲ ϲυλλεξατε πρωτον τα ζιζανια και δηϲατε αυτα ειϲ δεϲμαϲ προϲ το κατακαυϲε αυτα τον δε ϲιτον ϲυναγαγετε ειϲ την αποθηκην μου
31 αλλην παραβολη̅ παρεθηκεν αυτοιϲ λεγων ομοια εϲτιν η βαϲιλια των ουρανων κοκκω ϲιναπεωϲ ο̅ λαβων α̅ν̅ο̅ϲ̅ εϲπιρεν εν τω αγρω αυτου
32 ο μικροτερον μεν εϲτιν παντων των {ϲπερματων} [209] οτα̅ δε αυξηθη μειζο̅ των λαχανων εϲτιν και γινετε δενδρον ωϲτε ελθειν τα πετινα του ο̅υ̅ν̅ο̅υ̅ και καταϲκηνουν ε̅ τοιϲ κλαδοιϲ αυτου
33 αλλην παραβολη̅ ελαληϲεν αυτοιϲ λεγων ομοια εϲτι̅ η βαϲιλεια των ο̅υ̅ν̅ω̅ν̅ ζυμη η̅ λαβουϲα γυνη ενεκρυψεν ειϲ αλευρου ϲατα τρια εωϲ ου εζυμωθη ολον
34 ταυτα παντα ελαληϲεν ο ι̅ϲ̅ εν παραβολαιϲ τοιϲ οχλοιϲ και χωριϲ παραβοληϲ ουδεν ελαληϲεν αυτοιϲ
35 οπωϲ πληρωθη το ρηθεν δια {ηϲαιου} [210] του προφητου λεγοντοϲ ανοιξω εν παραβολεϲ το ϲτομα μου ερευξομαι κεκρυμμενα απο καταβοληϲ κοϲμου
36 τοτε αφιϲ τουϲ οχλουϲ ειϲηλθεν ειϲ την οικιαν και {προϲηλθεν} [211] αυτω οι μαθητε αυτου λεγοντεϲ διαϲαφηϲον ημιν την παραβολην των ζιζανιων του αγρου
37 ο δε αποκριθειϲ ειπεν ο ϲπιρων το καλον ϲπερμα εϲτιν ο υ̅ϲ̅ του α̅ν̅ο̅υ̅
38 ο δε αγροϲ εϲτιν ο κοϲμοϲ το δε καλον ϲπερμα ουτοι ειϲιν οι υιοι τηϲ βαϲιλιαϲ τα δε ζιζανια ειϲιν οι υιοι του πονηρου
39 ο δε εχθροϲ ο ϲπιραϲ αυτα εϲτι̅ ο διαβολοϲ {οι δε} [212] θεριϲται αγγελοι ειϲιν
40 ωϲπερ ουν ϲυλλεγετε τα ζιζανια και πυρι κατακαιεται ουτωϲ εϲτε εν τη ϲυντελια του αιωνοϲ
41 αποϲτελι ο υ̅ϲ̅ του α̅ν̅ο̅υ̅ τουϲ αγγελουϲ και ϲυλλεξουϲιν εκ τηϲ βαϲιλιαϲ αυτου παντα τα ϲκανδαλα και τουϲ ποιουνταϲ την ανομιαν
42 και {βαλλουϲιν} [213] αυτουϲ ειϲ την καμινον του πυροϲ εκι {εϲτε} [214] ο κλαυθμοϲ και ο βρυγμοϲ των οδο̅των
43 τοτε οι {δικεοι} [215] εκλαμψουϲιν ωϲ ο ηλιοϲ εν τη βαϲιλεια του π̅ρ̅ϲ̅ αυτων ο εχων ωτα ακουετω
44 ομοια {} [216] εϲτιν η {βαϲιλια} [217] των ο̅υ̅ν̅ω̅ν̅ θηϲαυρω κεκρυμμενω {} [218] ον ευρω̅ α̅ν̅ο̅ϲ̅ εκρυψεν ϗ απο τηϲ χαραϲ αυτου υπαγι και πωλι παντα οϲα εχι και αγοραζει τον αγρον εκινον
45 παλιν ομοια εϲτι̅ η βαϲιλια των ουρανων {} [219] εμπορω ζητουντι καλουϲ μαργαριταϲ
46 ευρω̅ δε ενα πολυτιμο̅ μαργαριτην απελθων πεπρακεν παντα οϲα ειχεν και ηγοραϲεν αυτο̅
47 παλιν ομοια εϲτι̅ η βαϲιλια των ουρανων ϲαγηνη βληθιϲη ειϲ την θαλαϲϲαν και εκ παντοϲ γενουϲ ϲυναγαγουϲη
48 ην οτε επληρωθη αναβιβαϲαντεϲ {επι τον αιγιαλον και} [220] καθιϲαντεϲ ϲυνελεξαν τα καλα ειϲ αγγη τα δε ϲαπρα εξω {εβαλλο̅} [221]
49 ουτωϲ εϲτε εν τη ϲυντελια του αιωνοϲ εξελευϲοντε οι αγγελοι και αφοριουϲι τουϲ πονηρουϲ εκ μεϲου των δικαιων
50 και {βαλλουϲιν} [222] αυτουϲ ειϲ την καμινον του πυροϲ εκει εϲτε ο κλαυθμοϲ και ο βρυγμοϲ τω̅ οδοντων
51 ϲυνηκατε ταυτα παντα λεγουϲιν αυτω ναι
52 ο δε ειπεν αυτοιϲ δια τουτο παϲ γραμματευϲ μαθητευθιϲ τη βαϲιλια τω̅ ουρανων {ομοια} [223] εϲτιν α̅ν̅ω̅ οικοδεϲποτη οϲτιϲ εκβαλλει εκ του θηϲαυρου αυτου καινα και παλαια
53 και εγενετο οτε ετελεϲεν ο ι̅ϲ̅ ταϲ παραβολαϲ ταυταϲ μετηρεν εκιθεν
54 και ελθων ειϲ τη̅ {αντιπατριδα} [224] αυτου εδιδαϲκεν αυτουϲ εν τη ϲυναγωγη αυτων ωϲτε εκπληϲϲεϲθε αυτουϲ και λεγειν ποθε̅ τουτω η ϲοφια αυτη και αι δυναμιϲ
55 ουχ ουτοϲ εϲτιν ο του τεκτονοϲ υ̅ϲ̅ ουχ η μ̅η̅ρ̅ αυτου λεγετε μαριαμ και οι αδελφοι αυτου ιακωβοϲ και {ιωαννηϲ} [225] και ϲιμων και ιουδαϲ
56 και αι αδελφαι αυτου ουχι παϲαι προϲ ημαϲ ειϲιν ποθεν ουν τουτω ταυτα παντα
57 και εϲκανδαλιζοντο εν αυτω ο δε ειπεν αυτοιϲ ουκ εϲτιν προφητηϲ ατιμοϲ ει μη εν τη ιδια πατριδι και εν τη οικια αυτου
58 και ουκ εποιηϲεν εκι δυναμιϲ πολλαϲ δια την απιϲτιαν αυτων
Примечания:
10 [201] {λαλειϲ αυτοιϲ}
15 [202] {αυτων}
22 [203] {τουτου}
25 [204] {επεϲπειρεν}
27 [205] {}
28 [206] {αυτα}
30 [207] {μεχρι}
30 [208] {}
32 [209] {ϲπερματων}
35 [210] {}
36 [211] {προϲηλθον}
39 [212] {ο δε θεριϲμοϲ ϲυντελεια αιωνοϲ εϲτιν οι δε}
42 [213] {βαλουϲιν}
42 [214] {εϲται}
43 [215] {δικαιοι}
44 [216] {δε}
44 [217] {βαϲιλεια}
44 [218] {εν τω αγρω}
45 [219] {ανθρωπω}
48 [220] {ϗ επι τον αιγιαλον}
48 [221] {εβαλο̅}
50 [222] {βαλουϲιν}
52 [223] {ομοιοϲ}
54 [224] {πατριδα}
55 [225] {ιωϲηφ}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Матфея, 13 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Синайский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.