1 εν εκινω τω καιρω επορευθη ο ι̅ϲ̅ τοιϲ ϲαββαϲιν δια των ϲποριμω̅ οι δε μαθητε αυτου επιναϲαν και ηρξαντο τιλλιν ϲταχυαϲ και εϲθιειν
2 οι δε φαριϲαιοι ιδο̅τεϲ ειπαν αυτω ιδου οι μαθηται ϲου ποιουϲιν ο ουκ εξεϲτιν ποιειν ε̅ ϲαββατω
3 ο δε ειπεν αυτοιϲ ουκ ανεγνωτε τι εποιηϲεν δ̅α̅δ̅ οτε επιναϲεν και οι μετ αυτου
4 πωϲ ειϲηλθεν ειϲ τον οικον του θ̅υ̅ και τουϲ αρτουϲ τηϲ προθεϲεωϲ εφαγο̅ ουϲ ουκ εξον ην αυτω φαγιν ουδε τοιϲ μετ αυτου ει μη τοιϲ ιερευϲιν μονοιϲ
5 η ουκ ανεγνωτε εν τω νομω οτι τοιϲ ϲαββαϲιν οι ιεριϲ εν τω ιερω το ϲαββατον βεβηλουϲιν και αναιτιοι ειϲιν
6 λεγω δε υμιν οτι του ιερου μιζον εϲτιν ωδε
7 ει δε εγνωκειτε τι εϲτιν ελεοϲ θελω και ου θυϲιαν ουκ αν κατεδικαϲατε τουϲ αναιτιουϲ
8 κ̅ϲ̅ γαρ εϲτιν του ϲαββατου ο υ̅ϲ̅ του α̅ν̅ο̅υ̅
9 και μεταβαϲ εκιθε̅ ηλθεν ειϲ την ϲυναγωγην αυτων
10 και ιδου α̅ν̅ο̅ϲ̅ χιρα εχων ξηραν και επηρωτηϲαν αυτον λεγοντεϲ ει εξεϲτιν τοιϲ ϲαββαϲιν θεραπευϲε ινα κατηγορηϲωϲιν αυτου
11 ο δε ειπεν αυτοιϲ τιϲ εϲται εξ υμω̅ α̅ν̅ο̅ϲ̅ οϲ εξι προβατον εν και εαν {πεϲη} [188] τουτο τοιϲ ϲαββαϲιν ειϲ βοθυνο̅ ουχι κρατηϲαϲ εγερει αυτο
12 ποϲω ουν διαφερι α̅ν̅ο̅ϲ̅ προβατου ωϲτε εξεϲτιν τοιϲ ϲαββαϲιν καλωϲ ποιειν
13 τοτε λεγι τω α̅ν̅ω̅ εκτινον ϲου την χειρα και εξετινε̅ και απεκατεϲταθη υγιηϲ
14 εξελθοντεϲ δε οι φαριϲεοι ϲυμβουλιον ελαβον κατ αυτου οπωϲ αυτον απολεϲωϲιν
15 ο δε ι̅ϲ̅ γνουϲ ανεχωρηϲεν εκιθε̅ και ηκολουθηϲα̅ αυτω πολλοι και εθεραπευϲεν αυτουϲ πανταϲ
16 και επετιμηϲεν αυτοιϲ ινα μη φανερον αυτον ποιηϲωϲιν
17 ινα πληρωθη το ρηθεν δια ηϲαιου του προφητου λεγοντοϲ
18 ιδου ο παιϲ μου ον ηρετιϲα ο αγαπητοϲ μου {} [189] ον ηυδοκηϲεν η ψυχη μου θηϲω το π̅ν̅α̅ μου επ αυτον και κριϲι̅ τοιϲ εθνεϲιν απαγγελει
19 ουκ εριϲει ουδε κραυγαϲει ουδε ακουϲει τιϲ εν τεϲ πλατιαιϲ την φωνην αυτου
20 καλαμον ϲυντετριμμενον ου κατεαξει και λινον τυφομενον ου ϲβεϲι εωϲ αν εκβαλη ειϲ νικοϲ την κριϲιν
21 και τω ονοματι αυτου εθνη ελπιουϲιν
22 τοτε προϲηνεχθη αυτω δαιμονιζομενοϲ τυφλοϲ και κωφοϲ και εθεραπευϲεν αυτουϲ ωϲτε τον κωφον λαλειν και βλεπιν
23 και εξιϲταντο παντεϲ οι οχλοι και ελεγον μητι ουτοϲ εϲτιν ο υ̅ϲ̅ δ̅α̅δ̅
24 οι δε φαριϲαιοι ακουϲαντεϲ ειπον ουτοϲ ουκ εκβαλλι τα δαιμονια ει μη εν τω βεεζεβουλ αρχοντι των δεμονιων
25 {ιδωϲ} [190] δε ταϲ ενθυμηϲειϲ αυτων ειπεν αυτοιϲ παϲα βαϲιλια μεριϲθιϲα καθ εαυτηϲ ερημουται και παϲα πολιϲ η οικια μεριϲθιϲα καθ εαυτηϲ ου ϲταθηϲεται
26 και ει ο ϲαταναϲ τον ϲαταναν εκβαλλι εφ εαυτον εμεριϲθη πωϲ ουν ϲταθηϲετε η βαϲιλια αυτου
27 και ει εγω εν βεεζεβουλ εκβαλλω τα δαιμονια οι υιοι υμων εν τινι εκβαλλουϲιν δια τουτο αυτοι κριται εϲονται υμω̅
28 ει δε εν π̅ν̅ι̅ θ̅υ̅ εγω εκβαλλω τα δεμονια αρα εφθαϲεν εφ υμαϲ η βαϲιλια του θ̅υ̅
29 η πωϲ δυναται τιϲ ειϲελθιν ειϲ την οικιαν του ιϲχυρου και τα ϲκευη αυτου διαρπαϲαι εαν μη πρωτον δηϲη τον ιϲχυρο̅ και τοτε την οικιαν αυτου διαρπαϲη
30 ο μη ων μετ εμου κατ εμου εϲτιν ϗ ο μη ϲυναγων μετ εμου ϲκορπιζι με
31 δια τουτο λεγω υμιν παϲα αμαρτια και βλαϲφημια αφεθηϲετε τοιϲ α̅ν̅ο̅ι̅ϲ̅ η δε του π̅ν̅ϲ̅ βλαϲφημια ουκ αφεθηϲετε
32 και οϲ εαν ειπη λογον κατα του υιου του α̅ν̅ο̅υ̅ αφεθηϲετε αυτω οϲ δ αν ειπη κατα του π̅ν̅ϲ̅ του αγιου {ου μη} [191] αφεθηϲετε αυτω ουτε εν τουτω τω αιωνι ουτε εν τω μελλοντι
33 η ποιηϲαται το δενδρον καλον και το̅ καρπον αυτου {αλον} [192] η ποιηϲατε το δενδρον ϲαπρον και τον καρπον αυτου ϲαπρον εκ γαρ του καρπου το δενδρον γινωϲκετε
34 {γεννημα} [193] εχιδνω̅ πωϲ δυναϲθε αγαθα λαλιν πονηροι οντεϲ εκ γαρ του περιϲϲευματοϲ τηϲ καρδιαϲ το ϲτομα λαλει
35 ο αγαθοϲ α̅ν̅ο̅ϲ̅ εκ του αγαθου θηϲαυρου εκβαλλει τα αγαθα και ο πονηροϲ α̅ν̅ο̅ϲ̅ εκ του πονηρου θηϲαυρου εκβαλλει πονηρα
36 λεγω δε υμιν οτι παν ρημα αργο̅ ο λαληϲουϲιν οι α̅ν̅ο̅ι̅ {αποδωϲουϲιν} [194] περι αυτου λογον εν ημερα κριϲεωϲ
37 εκ γαρ των λογων ϲου δικεωθηϲη και εκ τω̅ λογων καταδικαϲθηϲη
38 τοτε απεκριθηϲαν αυτω τινεϲ των γραμματεων και φαριϲεων λεγοντεϲ διδαϲκαλε θελομε̅ απο ϲου ϲημιον ιδιν
39 ο δε αποκριθιϲ ειπεν αυτοιϲ γενεα πονηρα και μοιχαλιϲ ϲημιον επιζητι και ϲημιον ου δοθηϲετε αυτη ει μη το ϲημιον ιωνα του προφητου
40 ωϲπερ γαρ ην ιωναϲ εν τη κοιλια του κητουϲ τριϲ ημεραϲ και τριϲ νυκταϲ ουτωϲ εϲτε ο υ̅ϲ̅ του α̅ν̅ο̅υ̅ εν τη καρδια τηϲ γηϲ τριϲ ημεραϲ και γ̅ νυκταϲ
41 ανδρεϲ νινευειτε αναϲτηϲοντε ε̅ τη κριϲι μετα τηϲ γενεαϲ ταυτηϲ και κατακρινουϲι̅ αυτην οτι μετενοηϲαν ειϲ το κηρυγμα ιωνα και ιδου πλειον ιωνα ωδε
42 βαϲιλιϲϲα νοτου εγερθηϲετε εν τη κριϲει μετα τηϲ γενεαϲ ταυτηϲ και κατακρινι αυτην οτι ηλθεν εκ των περατων τηϲ γηϲ ακουϲε την ϲοφιαν ϲολομωνοϲ και ιδου πλειον ϲολομωνοϲ ωδε
43 οταν δε το ακαθαρτον π̅ν̅α̅ εξελθη απο του α̅ν̅ο̅υ̅ διερχετε δι ανυδρων τοπων {ζητουν} [195] αναπαυϲιν και ουχ ευριϲκει
44 τοτε λεγι ειϲ τον οικο̅ μου επιϲτρεψω οθεν εξηλθον {και} [196] ευριϲκει ϲχολαζοντα και ϲεϲαρωμενον και κεκοϲμημενον
45 τοτε πορευετε ϗ παραλαμβανι μεθ εαυτου επτα ετερα π̅ν̅α̅τ̅α̅ πονηροτερα εαυτου και ειϲελθοντα κατοικι εκι και γινετε τα εϲχατα του α̅ν̅ο̅υ̅ εκινου χιρονα των πρωτων ουτωϲ εϲτε και τη γενεα ταυτη τη πονηρα
46 ετι αυτου λαλουντοϲ τοιϲ οχλοιϲ ιδου η μητηρ και οι αδελφοι {αυτου} [197] ιϲτηκιϲαν εξω {} [198]
47 {} [199]
48 ο δε αποκριθειϲ ειπεν τω λεγοντι αυτω τιϲ εϲτι̅ η μ̅η̅ρ̅ μου και τινεϲ ειϲιν οι αδελφοι μου
49 και εκτιναϲ την {χιραν} [200] επι τουϲ μαθηταϲ αυτου ειπεν ιδου η μ̅η̅ρ̅ μου και οι αδελφοι μου
50 οϲτιϲ γαρ αν ποιηϲη το θελημα του π̅ρ̅ϲ̅ μου του εν ο̅υ̅ν̅ο̅ι̅ϲ̅ αυτοϲ μου αδελφοϲ ϗ αδελφη και μ̅η̅ρ̅ εϲτιν
Примечания:
11 [188] {ενπεϲη}
18 [189] {ειϲ}
25 [190] {ιδων}
32 [191] {ουκ}
33 [192] a {καλον} {αγαθον}
34 [193] {γεννηματα}
36 [194] {δωϲουϲιν}
43 [195] {ζητων}
44 [196] a {ϗ ελθον}
46 [197] {}
46 [198] {ζητουντεϲ αυτω λαληϲαι}
47 [199] {ειπεν δε τιϲ των μαθητων αυτου ιδου η μ̅η̅ρ̅ ϲου και οι αδελφοι ϲου εξω ζητουϲιν ϲε}
49 [200] {χιρα αυτου}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Матфея, 12 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Синайский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.