1 και προϲελθοντεϲ οι φαριϲαιοι και ϲαδδουκαιοι πιραζοντεϲ επηρωτων αυτον ϲημιον εκ του ο̅υ̅ν̅ο̅υ̅ επιδιξε αυτοιϲ
2 ο δε αποκριθειϲ ειπεν αυτοιϲ
3 [отсутствует]
4 γενεα πονηρα και μοιχαλιϲ ϲημιον επιζητει και ϲημιον ου δοθηϲετε αυτη ει μη το ϲημιον ιωνα και καταλιπων αυτουϲ απηλθεν
5 και ελθοντεϲ οι μαθηται ειϲ το περαν επελαθοντο αρτουϲ λαβειν
6 ο δε ι̅ϲ̅ ειπεν ορατε και προϲεχετε απο τηϲ ζυμηϲ των φαριϲαιων και ϲαδδουκαιω̅
7 οι δε διελογιζοντο εν εαυτοιϲ λεγο̅τεϲ οτι αρτουϲ ουκ ελαβομεν
8 γνουϲ δε ο ι̅ϲ̅ ειπε̅ τι διαλογιζεϲθε εν εαυτοιϲ ολιγοπιϲτοι οτι αρτουϲ ουκ εχετε
9 ουπω νοειτε τουϲ πεντε αρτουϲ τω̅ πεντακιϲχιλιων και ποϲουϲ κοφινουϲ ελαβετε
10 ουδε τουϲ ζ̅ αρτουϲ τω̅ τετρακιϲχιλιων και ποϲαϲ ϲπυριδαϲ ελαβετε
11 πωϲ ου νοειτε οτι ου περι αρτων ειπον υμιν προϲεχετε δε απο τηϲ ζυμηϲ τω̅ φαρειϲαιων και ϲαδδουκαιων
12 {���� ������� ��� ��� ����� ��������� ��� ��� �����} [243] τω̅ φαρειϲαιων και ϲαδδουκαιων αλλα απο τηϲ διδαϲκαλιαϲ των φαρειϲαιων ϗ ϲαδδουκαιων
13 ελθων δε ο ι̅ϲ̅ ειϲ τα μερη καιϲαριαϲ τηϲ φιλιππου ηρωτα τουϲ μαθηταϲ αυτου λεγων τινα οι α̅ν̅ο̅ι̅ ειναι λεγουϲι̅ τον υιον του α̅ν̅ο̅υ̅
14 οι δε ειπον οι μεν ιωανην τον βαπτιϲτην αλλοι δε ηλια̅ ετεροι δε ιερεμιαν η ενα των προφητω̅
15 λεγει αυτοιϲ υμειϲ δε τινα με λεγετε ειναι
16 αποκριθειϲ δε ϲιμων πετροϲ ειπεν ϲυ ει ο χ̅ϲ̅ ο υ̅ϲ̅ του θ̅υ̅ του ζω̅τοϲ
17 αποκριθειϲ δε ο ι̅ϲ̅ ειπεν αυτω μακαριοϲ ει ϲιμων βαριωνα οτι ϲαρξ και αιμα ουκ απεκαλυψεν ϲοι αλλα ο π̅η̅ρ̅ μου ο εν τοιϲ ουρανοιϲ
18 καγω δε ϲοι λεγω οτι ϲυ ει πετροϲ και επι ταυτη τη πετρα οικοδομηϲω μου την εκκληϲιαν και πυλαι αδου ου κατιϲχυϲουϲιν αυτηϲ
19 δωϲω ϲοι ταϲ κλιδαϲ τηϲ βαϲιλειαϲ των ουρανων και ο εαν δηϲηϲ επι την γην εϲται δεδεμενον εν τοιϲ ουρανοιϲ και ο εαν λυϲηϲ επι τηϲ γηϲ εϲται λελυμενον εν τοιϲ ουρανοιϲ
20 τοτε διεϲτειλατο τοιϲ μαθηταιϲ ινα μηδενι ειπωϲιν οτι αυτοϲ εϲτιν ο χ̅ϲ̅
21 απο τοτε ηρξατο ι̅ϲ̅ χ̅ϲ̅ δικνυειν τοιϲ μαθηταιϲ αυτου οτι δει αυτον ειϲ ιεροϲολυμα απελθειν και πολλα παθειν απο των πρεϲβυτερων και αρχιερεων και γραμματεων και αποκτα̅θηναι και τη τριτη ημερα εγερθηναι
22 και προϲλαβομενοϲ αυτον ο πετροϲ ηρξατο επιτιμαν αυτω λεγων ειλεωϲ ϲοι κ̅ε̅ ου μη εϲται ϲοι τουτο
23 ο δε ϲτραφειϲ ειπεν τω πετρω υπαγε οπιϲω μου ϲατανα ϲκανδαλον ει εμου οτι ου φρονειϲ τα του θ̅υ̅ αλλα τα των ανθρωπων
24 τοτε ο ι̅ϲ̅ ειπεν τοιϲ μαθηταιϲ αυτου ει τιϲ θελει οπιϲω μου ελθειν απαρνηϲαϲθω εαυτον ϗ αρατω τον ϲταυρον αυτου και ακολουθειτω μοι
25 οϲ γαρ εαν θελη την ψυχην αυτου ϲωϲαι απολεϲει αυτη̅ οϲ δ αν απολεϲη την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρηϲει αυτην
26 τι γαρ ωφεληθηϲεται ανθρωποϲ εαν το̅ κοϲμον ολον κερδηϲη την δε ψυχη̅ αυτου ζημιωθη η τι δωϲει α̅ν̅ο̅ϲ̅ α̅ταλλαγμα τηϲ ψυχηϲ αυτου
27 μελλει γαρ ο υιοϲ του α̅ν̅ο̅υ̅ ερχεϲθαι εν τη δοξη του π̅ρ̅ϲ̅ αυτου μετα των αγγελω̅ αυτου και τοτε αποδωϲει εκαϲτω κατα τα εργα αυτου
28 αμη̅ λεγω υμιν οτι ειϲι̅ τινεϲ των ωδε εϲτωτων οιτινεϲ ου μη γευϲωνται θανατου εωϲ αν ιδωϲιν τον υιον του α̅ν̅ο̅υ̅ ερχομενον εν τη βαϲιλεια αυτου
Примечания:
12 [243] a {τοτε ϲυνηκαν οτι ουκ ειπεν προϲεχειν απο τηϲ ζυμηϲ}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Матфея, 16 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Синайский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.