1 τοτε ομοιωθηϲεται η βαϲιλεια των ουρανων δεκα παρθενοιϲ αιτινεϲ λαβουϲαι ταϲ λαμπαδαϲ αυτων εξηλθον ειϲ υπαντηϲιν των νυμφιω
2 πεντε δε εξ αυτων ηϲαν μωραι και πεντε φρονιμοι αι γαρ μωραι
3 λαβουϲαι ταϲ λαμπαδαϲ αυτων ουκ ελαβον μεθ εαυτων ελαιον
4 αι δε φρονιμοι ελαβον ελαιον εν τοιϲ αγγιοιϲ αυτων μετα των λαμπαδων αυτων
5 χρονιζοντοϲ δε του νυμφιου ενυϲταξαν παϲαι και εκαθευδον
6 μεϲηϲ δε νυκτοϲ κραυγη γεγονεν ιδου ο νυμφιοϲ εξερχεϲθαι ειϲ ϲυναντηϲιν αυτω
7 τοτε ηγερθηϲαν παϲαι αι παρθενοι εκειναι και εκοϲμηϲαν ταϲ λαμπαδαϲ αυτων
8 αι δε μωραι ταιϲ φρονιμοιϲ ειπαν δοτε ημιν εκ του ελεου υμων οτι αι λαμπαδεϲ ημων ϲβεννυνται
9 απεκριθηϲαν δε αι φρονιμοι λεγουϲαι μηποτε ου μη αρκεϲη ημιν και υμιν πορευεϲθε δε μαλλον προϲ τουϲ πωλουνταϲ και αγοραϲατε εαυταιϲ
10 απερχομενων δε αυτων αγοραϲαι ηλθε̅ ο νυμφιοϲ και αι ετοιμοι ειϲηλθον μετ αυτου ειϲ τουϲ γαμουϲ και εκλιϲθη η θυρα
11 υϲτερον δε ερχονται και αι λοιπαι παρθενοι λεγουϲαι κ̅ε̅ κ̅ε̅ ανοιξον ημιν
12 ο δε αποκριθειϲ ειπεν αμην λεγω υμιν ουκ οιδα υμαϲ
13 γρηγορειτε ουν οτι ουκ οιδατε την ημεραν ουδε την ωραν
14 ωϲπερ γαρ α̅ν̅ο̅ϲ̅ αποδημων εκαλεϲεν τουϲ ιδιουϲ δουλουϲ και παρεδωκεν αυτοιϲ τα υπαρχοντα αυτου
15 και ω μεν εδωκεν πεντε ταλαντα ω δε δυο ω δε εν εκαϲτω κατα την ιδιαν δυναμιν και απεδημηϲεν ευθεωϲ
16 πορευθειϲ δε ο τα πεντε ταλαντα λαβων ειργαϲατο εν αυτοιϲ και εκερδηϲεν αλλα πεντε ταλαντα
17 ωϲαυτωϲ ο τα δυο εκερδηϲεν αλλα δυο
18 ο δε το εν λαβων απελθων ωρυξεν την γην και εκρυψεν το αργυριον του κυριου αυτου
19 μετα δε πολυν χρονον ερχεται ο κυριοϲ των δουλων εκεινων και ϲυναιρει λογον μετ αυτων
20 και προϲελθων ο τα πεντε ταλαντα λαβων προϲηνεγκεν αλλα πεντε ταλαντα λεγων κυριε πεντε ταλαντα μοι παρεδωκαϲ ιδε αλλα πεντε εκερδηϲα επ αυτοιϲ
21 εφη αυτω ο κυριοϲ αυτου ευ δουλε αγαθε και πιϲτε επι ολιγα ηϲ πιϲτοϲ επι πολλων ϲε καταϲτηϲω ειϲελθε ειϲ την χαραν του κυριου ϲου
22 προϲελθων δε και ο τα δυο ταλαντα ειπεν κυριε δυο ταλαντα μοι παρεδωκαϲ ιδε αλλα δυο ταλαντα εκερδηϲα επ αυτοιϲ
23 εφη αυτω ο κυριοϲ αυτου ευ δουλε αγαθε και πιϲτε επι ολιγα ηϲ πιϲτοϲ επι πολλων ϲε καταϲτηϲω ειϲελθε ειϲ την χαραν του κυριου ϲου
24 προϲελθων δε και ο το εν ταλαντον ειληφωϲ ειπε̅ κυριε εγνων ϲε οτι ϲκληροϲ ει α̅ν̅ο̅ϲ̅ θεριζων οπου ουκ εϲπειραϲ και ϲυναγων οθεν ου διεϲκορπιϲαϲ
25 και φοβηθειϲ απελθων εκρυψα το ταλαντον ϲου εν τη γη ιδε εχειϲ το ϲον
26 αποκριθειϲ δε ο κυριοϲ αυτου ειπεν αυτω πονηρε δουλε και οκνηρε ηδειϲ οτι θεριζω οπου ουκ εϲπειρα και ϲυναγω οθεν ου διεϲκορπιϲα
27 εδει ϲε ουν βαλειν το αργυριον μου τοιϲ τραπεζιταιϲ και ελθων εγω εκομιϲαμην αν το εμον ϲυν τοκω
28 αρατε ουν απ αυτου το ταλαντον και δοτε τω εχο̅τι τα δεκα ταλαντα
29 τω γαρ εχοντι παντι δοθηϲεται και περιϲϲευθηϲεται απο δε του μη εχοντοϲ και ο εχει αρθηϲεται απ αυτου
30 και τον αχρειον δουλον εκβαλεται [отсутствует]
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Матфея, 25 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ефремов кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.