1 και ενβαϲ ειϲ το πλοιον διεπεραϲεν και ηλθεν ειϲ την ιουδαιαν πολιν
2 και ιδου προϲεφερον αυτω παραλυτικον επι κλεινηϲ βεβλημενον και ιδων ο ι̅ϲ̅ την πιϲτιν αυτων ειπε̅ τω παραλυτικω θαρϲει τεκνον αφεωνται ϲου αι αμαρτιαι
3 και ιδου τινεϲ των γραμματεων ειπον εν εαυτοιϲ ουτοϲ βλαϲφημει
4 και ιδων ο ι̅ϲ̅ ταϲ ενθυμηϲειϲ αυτων ειπεν ινα τι υμειϲ ενθυμιϲθαι πονηρα εν ταιϲ καρδιαιϲ υμων
5 τι γαρ εϲτιν ευκοπωτερον ειπειν αφαιωνται ϲου αι αμαρτιαι η ειπειν εγειρε και περιπατει
6 ινα δε ειδηται οτι εξουϲιαν εχει ο υιοϲ του α̅ν̅ο̅υ̅ αφιεναι επι τηϲ γηϲ αμαρτιαϲ τοτε λεγει τω παραλυτικω εγερθειϲ αρον ϲου την κλεινην και υπαγε ειϲ τον οικον ϲου
7 και εγερθειϲ απηλθεν ειϲ τον οικον αυτου
8 ιδοντεϲ δε οι οχλοι εφοβηθηϲαν και εδοξαϲαν τον θ̅ν̅ τον δοντα εξουϲιαν τοιαυτην τοιϲ α̅ν̅ο̅ι̅ϲ̅
9 και παραγων ο ι̅ϲ̅ εκειθεν ειδεν α̅ν̅ο̅ν̅ καθημενον επι το τελωνιον μαθθεον καλουμενον και λεγει αυτω ακολουθει μοι και αναϲταϲ ηκολουθηϲεν αυτω
10 και εγενετο αυτου ανακειμενου εν τη οικεια και ιδου τελωναι πολλοι και αμαρτωλοι ελθοντεϲ ϲυνανεκιντο τω ι̅υ̅ και τοιϲ μαθηταιϲ αυτου
11 και ιδοντεϲ οι φαριϲαιοι ελεγον τοιϲ μαθηταιϲ αυτου δια τι μετα των τελωνων και αμαρτωλων εϲθιει ο διδαϲκαλοϲ υμων
12 ο δε ι̅ϲ̅ ακουϲαϲ ειπεν αυτοιϲ ου χρεια̅ εχουϲιν οι ιϲχυοντεϲ ιατρου αλλα οι κακωϲ εχοντεϲ
13 πορευθεντεϲ δε μαθεται τι εϲτιν ελεον θελω και ου θυϲιαν ου γαρ ηλθον δικαιουϲ καλεϲαι αλλα αμαρτωλουϲ
14 τοτε προϲερχονται αυτω οι μαθηται ιωαννου λεγοντεϲ δια τι ημειϲ και οι φαριϲαιοι νηϲτευομεν πολλα οι δε μαθηται ϲου ου νηϲτευουϲιν
15 και ειπεν αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅ μη δυνανται οι υιοι του νυμφωνοϲ νηϲτευειν εφ οϲον μετ αυτων εϲτιν ο νυμφιοϲ ελευϲονται δε ημεραι οταν αφαρεθη απ αυτων ο νυμφιοϲ και τοτε νηϲτευϲουϲιν
16 ουδειϲ δε επιβαλλει επιβλημα ρακουϲ {αγναφου} [13] επι ιματιω παλαιω ερει γαρ το πληρωμα αυτου απο του ιματιου και χειρον ϲχιϲμα γεινεται
17 ουδε βαλλουϲιν οινον νεον ειϲ αϲκουϲ παλαιουϲ ει δε μη γε ρηγνυνται οι αϲκοι και ο οινοϲ εκχειται και οι αϲκοι απολουνται αλλα βαλλουϲιν οινον νεον ειϲ αϲκουϲ καινουϲ και αμφοτεροι ϲυντηρουνται
18 ταυτα αυτου λαλουντοϲ αυτοιϲ ιδου αρχων ειϲ ειϲελθων προϲεκυνει αυτω λεγων οτι η θυγατηρ μου αρτι ετελευτηϲεν αλλα ελθων επιθεϲ την χειρα ϲου επ αυτην και ζηϲεται
19 και εγερθειϲ ο ι̅ϲ̅ ηκολουθηϲεν αυτω και οι μαθηται αυτου
20 και ιδου γυνη αιμοροουϲα δωδεκα ετη προϲελθουϲα οπιϲθεν ηψατο του κραϲπεδου του ιματιου αυτου
21 ελεγεν γαρ εν εαυτη εαν μονον αψωμαι του ιματιου αυτου ϲωθηϲομαι
22 ο δε ι̅ϲ̅ επιϲτραφειϲ και ιδων αυτην ειπε̅ θαρϲει θυγατηρ η πιϲτιϲ ϲου ϲεϲωκεν ϲε και εϲωθη η γυνη απο τηϲ ωραϲ εκεινηϲ
23 και ελθων ο ι̅ϲ̅ ειϲ την οικειαν του αρχοντοϲ και ιδων τουϲ αυληταϲ και τον οχλον θορυβουμενον
24 λεγει αυτοιϲ αναχωρειτε ου γαρ απεθανεν το κοραϲιον αλλα καθευδει και κατεγελουν αυτου
25 οτε δε εξεβληθη ο οχλοϲ ειϲελθων εκρατηϲεν τηϲ χειροϲ αυτηϲ και ηγερθη το κοραϲιον
26 και εξηλθεν η φημη αυτη ειϲ ολην την γην εκεινην
27 και παραγοντι τω ι̅υ̅ εκειθεν ηκολουθηϲαν αυτω δυο τυφλοι κραζοντεϲ και λεγοντεϲ ελεηϲον ημαϲ υιοϲ δαυειδ
28 ελθοντι δε ειϲ την οικειαν προϲηλθον αυτω οι τυφλοι και λεγει αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅ πιϲτευεται οτι δυναμαι τουτο ποιηϲαι λεγουϲιν αυτω ναι κ̅ε̅
29 τοτε ηψατο των οφθαλμων αυτων λεγων κατα την πιϲτιν υμων γενηθητω υμιν
30 και ανεωχθηϲαν αυτων οι οφθαλμοι και ενεβριμηϲατο αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅ λεγων ορατε μηδειϲ γινωϲκετω
31 οι δε εξελθο̅τεϲ διεφημιϲαν αυτον εν ολη τη γη εκεινη
32 αυτων δε εξερχομενων ιδου προϲηνεγκαν αυτω α̅ν̅ο̅ν̅ κωφον δαιμονιζομενον
33 και εκβληθεντοϲ του δαιμονιου ελαληϲεν ο κωφοϲ και εθαυμαϲαν οι οχλοι λεγοντεϲ ουδεποτε εφανη ουτωϲ εν τω ιϲραηλ
34 οι δε φαριϲαιοι ελεγον τω αρχοντι τω̅ δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια
35 και περιηγεν ο ι̅ϲ̅ ταϲ πολειϲ παϲαϲ και ταϲ κωμαϲ διδαϲκων εν ταιϲ ϲυναγωγαιϲ αυτων και κηρυϲϲων το ευαγγελιον τηϲ βαϲιλειαϲ και θεραπευων παϲαν νοϲον και παϲαν μαλακιαν
36 ιδων δε τουϲ οχλουϲ εϲπλαγχνιϲθη περι αυτων οτι ηϲαν εϲκυλμενοι και ερριμμενοι ωϲει προβατα μη εχοντα ποιμενα
37 τοτε λεγει τοιϲ μαθηταιϲ αυτου ο με̅ θεριϲμοϲ πολυϲ οι δε εργατε ολειγοι
38 δεηθηται ουν του κ̅υ̅ του θεριϲμου οπωϲ εκβαλη εργαταϲ ειϲ τον θεριϲμο̅ αυτου
Примечания:
16 [13] a {αγναφουϲ}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Матфея, 9 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Вашингтонский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.