Дзеянні 28 глава

Дзеянні Апосталаў
Пераклад Анатоля Клышкi → Библейской Лиги ERV

І тады мы, уратаваныя, даведаліся, што востраў называецца Мэліта69.

Очутившись на берегу в безопасности, мы узнали, что остров называется Мальта.

І тубыльцы70 праявілі да нас незвычайнае чалавекалюбства, бо яны, распаліўшы вогнішча, прынялі ўсіх нас з-за нахлынутага дажджу і з-за холаду.

Местные жители проявили к нам необычайную доброту. Когда похолодало и пошёл дождь, они разложили костёр и пригласили нас к огню.

Калі ж Павел назбіраў бярэмя галля і паклаў на вогнішча, ад гарачыні вылезла гадзюка і прычапілася да яго рукі.

Павел набрал охапку хвороста, и, когда он бросал его в огонь, выползла змея, спасаясь от жара, и впилась ему в руку.

І калі тубыльцы ўбачылі, што з яго рукі звісае гадзіна, яны казалі адзін аднаму: Напэўна гэты чалавек — забойца, якому, хоць ён уратаваўся ад мора, Дзікэ71 не дазволіла жыць.

Увидев висящую на его руке змею, местные жители сказали друг другу: «Этот человек, несомненно, убийца, потому что, хотя он и не погиб в море, Справедливость не позволила ему остаться в живых».

Але ён, абтросшы гадзіну ў агонь, не зазнаў ніякай шкоды.

Но Павел стряхнул змею в огонь и не почувствовал никакой боли.

Яны ж чакалі, што ён апухне альбо раптоўна ўпадзе мёртвы. Але, доўга чакаючы і бачачы, што нічога незвычайнага з ім не робіцца, яны, змяніўшы думку, казалі, што ён Бог.

Местные жители же ожидали, что у него появится опухоль или что он тут же замертво упадёт. Они долго ждали и наблюдали за Павлом, но с ним ничего не произошло. Тогда, изменив своё мнение, люди стали говорить, что он — бог.

А навокал таго месца былі землі галоўнага чалавека вострава, імем Публій, які прыняўшы нас, тры дні прыязна частаваў.

Неподалёку от того места были владения наместника острова Публия. Он пригласил нас к себе в дом и три дня был нашим гостеприимным хозяином.

І сталася: Публіеў бацька ляжаў хворы на гарачку і дызентэрыю. Павел, увайшоўшы да яго і памаліўшыся, усклаў на яго рукі і вылечыў яго.

Отец Публия лежал в постели, так как он страдал от лихорадки и дизентерии. Павел пошёл навестить его и, помолившись, возложил на него руки и исцелил его.

А калі гэта здарылася, і астатнія на востраве, у каго былі хваробы, прыходзілі і былі вылечаны.

Когда это случилось, к Павлу пришли и другие больные, жившие на острове, и он их исцелил.

Яны і многімі ўшанаваннямі нас ушанавалі і, калі мы адплывалі, панакладалі, што трэба было.

Жители острова оказали нам множество почестей, и мы пробыли там три месяца. Когда же мы приготовились к отплытию, они снабдили нас всем необходимым.

А праз тры месяцы мы адплылі на александрыйскім караблі з выяваю Дзеўсавых сыноў-блізнятаў, карабель якраз зімаваў на востраве.

Через три месяца мы отплыли на зимовавшем на острове александрийском корабле, на корме которого были изображены Диоскуры.

І, прыстаўшы ў Сіракузах, мы заставаліся тры дні,

Прибыв в Сиракузы, мы остановились там на три дня.

адкуль, плывучы ўздоўж узбярэжжа, мы прыбылі ў Рыгій. І праз дзень, калі падзьмуў паўднёвы вецер, мы прыйшлі на другі дзень у Путэолы,

Отплыв оттуда, мы прибыли в Ригию. Через день подул южный ветер, и на второй день мы прибыли в Путеолы.

дзе знайшлі братоў, і яны ўпрасілі нас застацца ў іх на сем дзён; і гэтак мы прыйшлі ў Рым.

Там мы нашли братьев, которые попросили пробыть с ними неделю, а затем мы прибыли в Рим.

А адтуль браты, пачуўшы пра нас, выйшлі насустрач нам да Апіевага Форума і Трох Тавернаў. Убачыўшы іх, Павел падзякаваў Богу і ўзбадзёрыўся.

В Риме братья и сёстры услышали о нас и вышли нам навстречу к Аппиевой Площади и к Трём Гостиницам. Увидев их, Павел возблагодарил Бога и ободрился.

А калі мы ўвайшлі ў Рым, [сотнік перадаў вязняў ваеначальніку,] Паўлу ж было дазволена заставацца самому па сабе з воінам, што яго вартаваў.

По прибытии в Рим Павлу было позволено жить отдельно, но под охраной воина.

І сталася: праз тры дні ён72 склікаў тых, што былі першымі людзьмі між іудзеяў; і калі яны зышліся, ён сказаў ім: Я, мужы браты, хоць нічога не зрабіў супроць народа альбо бацькоўскіх звычаяў, вязнем быў перададзены з Іерусаліма ў рукі рымлянаў,

Через три дня Павел созвал самых влиятельных людей среди иудеев. Когда они собрались, Павел сказал им: «Братья! Хотя я и не совершил ничего против нашего народа или против обычаев наших предков, я был передан римлянам как узник в Иерусалиме.

якія, дапытаўшы мяне, хацелі вызваліць, бо ніякай смяротнай віны няма на мне.

Они допросили меня и, так как я не был виноват ни в чём, заслуживающем смерти, хотели освободить меня.

Але таму што іудзеі пачалі пярэчыць, я быў вымушаны апеляваць да цэзара — аднак не для таго, каб абвінаваціць у чым-небудзь мой народ.

Иудеи же воспротивились этому, и тогда мне пришлось потребовать суда цезаря. Однако я ни в чём не обвиняю мой народ.

Вось з гэтай прычыны я паклікаў вас, каб убачыць і пагаварыць, бо з-за надзеі Ізраіля я скаваны гэтым ланцугом.

Именно поэтому я и просил о встрече и беседе с вами. Я скован цепями только за то, что верую в надежду Израиля».

Яны ж сказалі яму: Мы ніякіх лістоў пра цябе не атрымлівалі з Іудзеі і ніхто з братоў не прыходзіў і не паведамляў ці казаў пра цябе што-небудзь дрэннае.

Тогда иудеи сказали Павлу: «Мы не получили о тебе никаких писем из Иудеи, и ни один из братьев, придя оттуда, не известил нас и не сказал ничего плохого о тебе.

Але мы лічым важным пачуць ад цябе, што ты думаеш, бо пра гэты кірунак нам вядома, што ўсюды кажуць супроць яго.

Но нам бы хотелось услышать от тебя о твоих взглядах, так как нам известно, что люди повсюду выступают против этой секты».

І, прызначыўшы яму дзень, вельмі многія прыйшлі да яго ў госці, і ён выкладаў ім, цвёрда сведчачы пра Царства Божае і пераконваючы іх пра Ісуса і з Маісеевага закона, і з прарокаў з раніцы да вечара.

Иудеи условились с Павлом о дне, и ещё большее число иудеев пришло к нему туда, где он остановился. С утра до вечера он разъяснял им и свидетельствовал перед ними о Царстве Божьем, пытаясь убедить их на основании Закона Моисея и книг пророков в том, что всё, сказанное об Иисусе, — правда.

І адных пераконвала сказанае, а другія не верылі.

Одних он убедил своими словами, но другие так и не поверили.

І нязгодныя адзін з адным, яны пачалі выходзіць, а Павел сказаў ім адно выслоўе: Добра прамовіў Святы Дух праз прарока Ісаію вашым73 бацькам,

Между иудеями разгорелся спор и, не достигнув согласия, они уже собрались расходиться, когда Павел сказал: «Истину сказал Святой Дух, говоря с вашими отцами через пророка Исаию:

калі казаў: «Пайдзі да гэтага народа і скажы: Слыхам вы будзеце чуць і ні ў якім разе не зразумееце, зрокам глядзець будзеце і ні ў якім разе не ўбачыце;

„Иди к народу этому и скажи: „Вы будете слушать и слышать, но ничего не поймёте, вы будете смотреть и видеть, но ничего не увидите,

бо атлусцела сэрца гэтага народа і вушамі яны з цяжкасцю чулі, і вочы свае яны заплюшчылі, каб не бачыць вачыма і не чуць вушамі і не разумець сэрцам, і не далучыцца, і Я вылечу74 іх».

потому что притупились умы народа этого, и едва слышат они ушами, и закрыли они глаза. И случилось это, чтобы они не увидели глазами, не услышали ушами, не поняли умом и не обратились ко Мне за исцелением”.

Дык няхай будзе вядома вам, што гэтае выратаванне Божае было паслана язычнікам; яны яго і пачуюць.

Да будет это известно вам, иудеи, что Бог послал Своё спасение язычникам, и они будут слушать!»

[І калі ён сказаў гэта, іудзеі пайшлі, шмат спрачаючыся між сабою.]

[После того как Павел произнёс эти слова, иудеи ушли, ожесточённо споря между собой].

І ён75 заставаўся цэлыя два гады ў сваім найманым доме і прымаў усіх, хто прыходзіў да яго,

Целых два года Павел прожил в доме, за который платил сам, и принимал всех, кто приходил к нему.

прапаведуючы Царства Божае і вучачы пра Госпада Ісуса Хрыста з усёю адвагаю бесперашкодна.

Он провозглашал Царство Божье и проповедовал учение о Господе Иисусе Христе смело и беспрепятственно.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

1 69: Цяперашняя Мальта.

2 70: Або: варвары.

4 71: Багіня помсты ў грэкаў.

17 72: У некат. рукап.: Павел.

25 73: У некат. рукап.: нашым.

27 74: У некат. рукап.: каб Я вылечыў.

30 75: У некат. рукап.: Павел.

« 27 глава 1 глава »