Прыказяў Салямонавае 18 глава

Кніга Прыказяў Салямонавае
Пераклад Яна Станкевіча → Русского Библейского Центра

 
 

Дурыцца сваявол, у ўсе разумнае ўрываецца.
 

Неразумны ня хоча розуму, але каб выказаць, розум свой.
 

Як прыходзе нягоднік, прыходзе таксама грэбаваньне і зь няславаю сорам.
 

Глыбокія воды слова вуснаў людзкіх, цякучы цурэй — жарало мудрасьці.
 

Ня добра мець бачнасьць на асобу нягоднага, каб адхінуць справядлівага на судзе.
 

Вусны неразумнага прыводзяць да жалобы, і рот ягоны выклікае біцьцё.
 

Рот дурнога — загубеньне яму, і вусны ягоныя — пасадка душы ягонай.
 

Словы агуканьніка — як ласонікі, і яны зыходзяць да нутра жывата.
 

Таксама нярупатлівы да работы свае — брат раськідона.
 

Імя СПАДАРОВА — моцная вежа: уцякае да яе справядлівы, і ён бясьпечны.
 

Багацьце багатырова — моцнае месца ягонае, і як высокая сьцяна ў ваччу ягоным.
 

Перад патрышчаньням сэрца людзіны пыхатае, і перад славаю — пакора.
 

Хто адказуе ўперад, чымся пачуе, дурнота а сорам таму.
 

Дух людзіны жывіць яе ў няўздоленьню, але маркотны дух хто можа перажыць?
 

Сэрца цямлівага прыдбаець веду, і вуха мудрых шукае веды.
 

Падарак чалавека даець яму прастору і прыводзе яго да вялікіх людзёў.
 

Справядлівы першы ў сваёй справе, але прыходзе прыяцель ягоны й скумае яго.
 

Жэрабя суймае вады й дзеле памеж дужых.
 

Уражаны брат, як моцнае места, і вады, як завалы замку.
 

З пладоў вуснаў людзіны насыціцца жывот ейны: прыбыткам вуснаў сваіх ён насыціцца.
 

Сьмерць і жыцьцё ў моцы языка, і любячыя яго паспытаюцца з пладоў яго.
 

Хто знашоў жонку, тый знашоў дабро й адзяржаў зычлівасьць СПАДАРОВУ.
 

З маленьням гукае бедны, а багаты адказуе гарэзьліва.
 

Людзіна, што мае прыяцеляў, мае абходзіцца прыязьліва; бывае прыяцель бліжшы за брата.
 



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.