1 Царств 19 глава

Первая книга Царств
Библейской Лиги ERV → Пераклад Васіля Сёмухі

Саул приказал своему сыну Ионафану и всем своим слугам убить Давида. Но Ионафан очень любил Давида

І казаў Саўл Ёнатану, сыну свайму, і ўсім слугам сваім, каб забіць Давіда. Але Ёнатан, сын Саўлаў, вельмі любіў Давіда.

и предупредил его, сказав: «Будь осторожен! Мой отец Саул ищет случая, чтобы убить тебя. Завтра утром спрячься в потаённом месте и оставайся там,

І паведаміў Ёнатан Давіду, кажучы: бацька мой Саўл спрабуе забіць цябе; дык вось, асьцерагайся заўтра; схавайся і будзь у патайным месцы;

а я выйду на поле с отцом и стану там, где ты будешь находиться. Я поговорю с ним о тебе и расскажу тебе обо всём, что узнаю».

а я выйду і стану каля бацькі майго на полі, дзе ты будзеш, і пагавару пра цябе з бацькам маім, і што ўбачу, раскажу табе.

Ионафан говорил Саулу хорошие слова о Давиде. Он сказал: «Пусть царь не грешит против своего слуги Давида, так как он ничем не согрешил против тебя и его дела принесли тебе большую пользу.

І сказаў Ёнатан добрае пра Давіда Саўлу, бацьку свайму, і сказаў яму: хай ня грэшыць цар супроць раба свайго Давіда, бо ён нічым не зграшыў супроць цябе, і дзеі ягоныя вельмі карысныя табе;

Он подвергал опасности свою жизнь, когда вышел против филистимлянина. Господь принёс великую победу всему Израилю; ты видел это своими глазами и радовался случившемуся. Почему же ты хочешь согрешить против невинного человека и убить Давида без причины?»

ён унебясьпечваў душу сваю, каб пабіць Філістымляніна; і Гасподзь учыніў вялікае выратаваньне ўсяму Ізраілю; ты бачыў гэта і радаваўся; навошта ж ты хочаш зграшыць супроць невінаватай крыві і забіць Давіда бяз прычыны?

Саул выслушал Ионафана и поклялся: «Так же верно, как то, что Господь жив, Давид не умрёт».

І паслухаў Саўл голасу Ёнатана і запрысягнуўся Саўл: жывы Гасподзь, Давід не памрэ.

Ионафан позвал Давида и пересказал ему весь разговор с Саулом. Затем он привёл Давида к Саулу, и Давид стал с Саулом как прежде.

І паклікаў Ёнатан Давіда, і пераказаў яму Ёнатан усе словы гэтыя, і прывёў Ёнатан Давіда да Саўла, і ён быў пры ім, як учора і заўчора.

Снова началась война, и Давид вышел на битву с филистимлянами и нанёс им такое сокрушительное поражение, что они бежали от него.

Зноў пачалася вайна, і выйшаў Давід, і ваяваў зь Філістымлянамі, і ўчыніў ім вялікае пабоішча, і яны пабеглі ад яго.

Через некоторое время злой дух от Господа вошёл в Саула. Царь сидел в своём доме с копьём в руке, а Давид играл на гуслях.

І ліхі дух ад Бога напаў на Саўла, і ён сядзеў у доме сваім, і дзіда была ў руцэ ў яго, а Давід іграў рукою сваёю на струнах.

Саул хотел пригвоздить его копьём к стене, но Давид отскочил, и копьё вонзилось в стену. Давид убежал в ту ночь из дворца.

І хацеў Саўл прыбіць Давіда дзідаю да сьцяны, але Давід адскочыў ад Саўла, і дзіда ўпілася ў сьцяну; а Давід уцёк і ўратаваўся тае начы.

Саул послал людей к дому Давида, чтобы подстеречь его и утром убить, но жена Давида Мелхола предупредила его. Она сказала: «Если ты не убежишь сегодня и не спасёшь свою жизнь, то завтра тебя убьют».

І паслаў Саўл слуг у дом да Давіда, каб падпільнаваць яго і забіць да раніцы. І сказала Давіду Мэлхола, жонка ягоная: калі ты ня выратуеш душы тваёй у гэтую ноч, дык заўтра будзеш забіты.

Затем Мелхола спустила Давида из окна, и он бежал, спасая свою жизнь.

І спусьціла Мэлхола Давіда з акна, і ён пайшоў, і ўцёк і ўратаваўся.

Мелхола же взяла идола, положила его в постель и покрыла одеждой, а в изголовье положила козью шерсть.

А Мэлхола ўзяла статую і паклала яе на ложак, а ў галавах у яе паклала казіную скуру, і накрыла вопраткай.

Когда Саул послал людей взять Давида, Мелхола сказала им, что Давид болен.

І паслаў Саўл слуг, каб узяць Давіда; але Мэлхола сказала: ён хворы.

Но Саул отправил людей обратно, чтобы они осмотрели Давида, и сказал им: «Принесите его ко мне на постели, даже если он умрёт по дороге».

І паслаў Саўл слуг, каб агледзець Давіда, кажучы: прынясеце яго да мяне на пасьцелі, каб забіць яго.

Но когда люди зашли в дом, чтобы взять Давида, то увидели, что идол лежит на постели, а в его изголовье — козья шерсть.

І прыйшлі слугі, і вось, на пасьцелі статуя, а ў галавах у яе казіная скура.

Саул сказал Мелхоле: «Почему ты обманула меня и отпустила моего врага? Теперь мне его не поймать!» Мелхола ответила ему: «Давид сказал, что убьёт меня, если я не помогу ему бежать!»

Тады Саўл сказаў Мэлхоле: дзеля чаго ты так ашукала мяне і адпусьціла ворага майго, каб ён уцёк? І сказала Мэлхола Саўлу: ён сказаў мне: адпусьці мяне, інакш я заб’ю цябе.

Когда Давид убежал, спасая свою жизнь, он отправился к Самуилу в Раму и рассказал ему обо всём, что делал с ним Саул. Затем он и Самуил пошли в стан, где находились пророки, и Давид остался там.

І ўцёк Давід і ўратаваўся, і прыйшоў да Самуіла ў Раму і расказаў яму ўсё, што зрабіў зь імі Саўл. І пайшоў ён з Самуілам, і спыніліся яны ў Наваце.

Саул услышал, что Давид находится в стане возле Рамы,

І данесьлі Саўлу, кажучы: вось, Давід у Наваце, у Раме.

и послал туда людей, чтобы они схватили Давида. Но, когда эти люди пришли туда и увидели пророков, пророчествующих во главе с Самуилом, Дух Божий сошёл на слуг Саула, и они стали пророчествовать.

І паслаў Саўл слуг узяць Давіда, і калі ўбачылі яны гурт прарокаў, што прарочылі, і Самуіла, які начальнічаў над імі, дык Дух Божы сышоў на слуг Саўла, і яны пачалі прарочыць.

Саулу донесли об этом, и он послал других людей, но и они стали пророчествовать. Тогда Саул отправил людей в третий раз, и они тоже стали пророчествовать.

Данесьлі пра гэта Саўлу, і ён паслаў іншых слуг, але і гэтыя пачалі прарочыць. Потым паслаў Саўл трох слуг, і гэтыя пачалі прарочыць.

Наконец Саул сам отправился в Раму и дошёл до большого источника, находившегося около гумна в Секе. Он спросил: «Где Самуил и Давид?» И ему ответили: «В лагерях у города Рама».

Саўл сам пайшоў у Раму, і дайшоў да вялікай крыніцы, што ў Сэфе, і спытаўся, кажучы: дзе Самуіл і Давід? І сказалі: вось, у Наваце, у Раме.

Тогда Саул отправился в лагеря, находившиеся возле Рамы. По дороге на него сошёл Дух Божий, и Саул пророчествовал, пока не пришёл в Раму.

І пайшоў ён туды ў Нават у Раме, і на яго сышоў Дух Божы, і ён ішоў і прарочыў, пакуль ня прыйшоў у Нават у Раме.

Затем он снял с себя одежду и стал пророчествовать перед Самуилом. Он пролежал там нагой весь день и всю ночь. Потому и существует поговорка: «Неужели и Саул в пророках?»

І зьняў ён вопратку сваю, і прарочыў перад Самуілам, і ўвесь дзень той і ўсю ноч ляжаў неапрануты; таму кажуць: няўжо і Саўл у прароках?

« 18 глава 20 глава »