1 Царств 19 глава

Первая книга Царств
Библейской Лиги ERV → Пераклад Яна Станкевіча

Саул приказал своему сыну Ионафану и всем своим слугам убить Давида. Но Ионафан очень любил Давида

І гукаў Саўла Ёнафану, сыну свайму, а ўсім слугам сваім, каб забіць Давіда; але Ёнафан Саўлянок прыяў Давіду.

и предупредил его, сказав: «Будь осторожен! Мой отец Саул ищет случая, чтобы убить тебя. Завтра утром спрячься в потаённом месте и оставайся там,

І абясьціў Ёнафан Давіду, кажучы: «Шукае ацец мой Саўла, забіць цябе; дык, вось, цяпер сьцеражыся ж нараніцы; сядзі ў схове і схавайся.

а я выйду на поле с отцом и стану там, где ты будешь находиться. Я поговорю с ним о тебе и расскажу тебе обо всём, что узнаю».

А я выйду й стану ля айца свайго на полю, ідзе ты будзеш, і пагутару празь цябе айцу свайму, і, што абачу, скажу табе».

Ионафан говорил Саулу хорошие слова о Давиде. Он сказал: «Пусть царь не грешит против своего слуги Давида, так как он ничем не согрешил против тебя и его дела принесли тебе большую пользу.

І гукаў Ёнафан праз Давіда добрае Саўлу, айцу свайму, і сказаў яму: «Хай ня ізгрэша кароль супроці слугі свайго Давіда, бо ён нічым не ізграшыў супроці цябе, і справы ягоныя вельма добрыя табе:

Он подвергал опасности свою жизнь, когда вышел против филистимлянина. Господь принёс великую победу всему Израилю; ты видел это своими глазами и радовался случившемуся. Почему же ты хочешь согрешить против невинного человека и убить Давида без причины?»

Ён паддаваў у небясьпечнасьць душу сваю, і паразіў Пілішчаніна, і СПАДАР учыніў вялікае выбаўленьне ўсяму Ізраелю; ты бачыў і цешыўся; чаму ж ты хочаш ізграшыць супроці нявіннае крыві, каб зрабіць сьмерць Давіду бяз прычыны?»

Саул выслушал Ионафана и поклялся: «Так же верно, как то, что Господь жив, Давид не умрёт».

І паслухаў Саўла голасу Ёнафановага, і прысяг Саўла: «Жыў СПАДАР! не памрэць».

Ионафан позвал Давида и пересказал ему весь разговор с Саулом. Затем он привёл Давида к Саулу, и Давид стал с Саулом как прежде.

І гукнуў Ёнафан Давіда, і паведаміў яму Ёнафан усі словы гэтыя, і прывёў Ёнафан Давіда да Саўлы, і ён быў пры ім, як учорах а заўчора.

Снова началась война, и Давид вышел на битву с филистимлянами и нанёс им такое сокрушительное поражение, что они бежали от него.

І ўзноў пачалася вайна, і вышаў Давід, і вышаў зь Пілішчанмі, і паразіў іх вялікаю паразаю, і яны ўцяклі ад яго.

Через некоторое время злой дух от Господа вошёл в Саула. Царь сидел в своём доме с копьём в руке, а Давид играл на гуслях.

І быў ліхі дух ад Бога на Саўлу, і ён сядзеў у доме сваім, і дзіда ягоная была ў руццэ ў яго, а Давід граў рукою сваёю.

Саул хотел пригвоздить его копьём к стене, но Давид отскочил, и копьё вонзилось в стену. Давид убежал в ту ночь из дворца.

І шукаў Саўла прыбіць Давіда дзідаю да сьцяны, але Давід адхінуўся ад Саўлы, і дзіда выцяла ў сьцяну; Давід жа ўцёк і ўратаваўся тае ночы.

Саул послал людей к дому Давида, чтобы подстеречь его и утром убить, но жена Давида Мелхола предупредила его. Она сказала: «Если ты не убежишь сегодня и не спасёшь свою жизнь, то завтра тебя убьют».

І паслаў Саўла слугаў да дому да Давіда, каб сьцерагчы яго й забіць нараніцы. І сказала Давіду Міхала, жонка ягоная, кажучы: «Калі ты не ўратуеш душы свае гэтае ночы, то заўтра будзеш забіты».

Затем Мелхола спустила Давида из окна, и он бежал, спасая свою жизнь.

І ўзяла Міхала абразы, і палажыла іх у ложак, і палажыла падушку з казінае поўсьці на ўзгалоўе, і накрыла адзежаю.

Мелхола же взяла идола, положила его в постель и покрыла одеждой, а в изголовье положила козью шерсть.

І спусьціла Міхала Давіда з акна, і ён пайшоў, і ўцёк, і ўратаваўся.

Когда Саул послал людей взять Давида, Мелхола сказала им, что Давид болен.

І паслаў Саўла слугаў, узяць Давіда, але сказала: «Ён хворы».

Но Саул отправил людей обратно, чтобы они осмотрели Давида, и сказал им: «Принесите его ко мне на постели, даже если он умрёт по дороге».

І паслаў Саўла слугаў, агледзець Давіда, кажучы: «Прынясіце яго да мяне на пасьцелі, каб забіць яго».

Но когда люди зашли в дом, чтобы взять Давида, то увидели, что идол лежит на постели, а в его изголовье — козья шерсть.

І прышлі пасланцы, і вось, у ложку абразы з падушкаю з казінае поўсьці на ўзгалоўю.

Саул сказал Мелхоле: «Почему ты обманула меня и отпустила моего врага? Теперь мне его не поймать!» Мелхола ответила ему: «Давид сказал, что убьёт меня, если я не помогу ему бежать!»

І Саўла сказаў Міхале: «Чаму ты ашукала мяне і адпусьціла злосьніка майго, каб ён уцёк?» І сказала Міхала Саўлу: «Ён сказаў імне: "Адпусьці мяне, нашто імне забіць цябе?"»

Когда Давид убежал, спасая свою жизнь, он отправился к Самуилу в Раму и рассказал ему обо всём, что делал с ним Саул. Затем он и Самуил пошли в стан, где находились пророки, и Давид остался там.

І ўцёк Давід, і ўратаваўся, і прышоў да Самуйлы да Рамы, і сказаў яму ўсе, што ўчыніў яму Саўла. І пайшоў ён із Самуйлам, і жылі яны ў Наёфе.

Саул услышал, что Давид находится в стане возле Рамы,

І наказалі Саўлу, кажучы: «Вось, Давід у Наёфе ў Раме».

и послал туда людей, чтобы они схватили Давида. Но, когда эти люди пришли туда и увидели пророков, пророчествующих во главе с Самуилом, Дух Божий сошёл на слуг Саула, и они стали пророчествовать.

І паслаў Саўла слугаў сваіх, узяць Давіда, і абачылі яны груд прарокаў праракаючых, і Самуйла на чале іх, і быў на слутах Саўлавых Дух Божы, і праракалі таксама й яны.

Саулу донесли об этом, и он послал других людей, но и они стали пророчествовать. Тогда Саул отправил людей в третий раз, и они тоже стали пророчествовать.

Наказалі Саўлу, і ён паслаў іншых пасланцоў, і праракалі таксама й гэтыя. І паслаў Саўла слугаў яшчэ трэйцім наваратам, і праракалі таксама й гэтыя.

Наконец Саул сам отправился в Раму и дошёл до большого источника, находившегося около гумна в Секе. Он спросил: «Где Самуил и Давид?» И ему ответили: «В лагерях у города Рама».

І пайшоў таксама ён да Рамы, і дайшоў да вялікага вадазбору, каторы ў Сэсе, і папытаўся, кажучы: «Ідзе Самуйла а Давід?» І сказалі: «Вось, у Наёфе ў Раме».

Тогда Саул отправился в лагеря, находившиеся возле Рамы. По дороге на него сошёл Дух Божий, и Саул пророчествовал, пока не пришёл в Раму.

І пайшоў ён туды да Наёфу ў Раме, і быў на ім, таксама на ім, Дух Божы, і ён пайшоў, ідучы й праракаючы, пакуль ня прышоў да Наёфу ў Раме.

Затем он снял с себя одежду и стал пророчествовать перед Самуилом. Он пролежал там нагой весь день и всю ночь. Потому и существует поговорка: «Неужели и Саул в пророках?»

І зьняў ён, таксама ён, адзецьці свае, і праракаў таксама ён перад Самуйлам, і паўшы, быў голы ўвесь тый дзень і ўсю ноч; затым кажуць: «Няго ж і Саўла ў прароках?»

« 18 глава 20 глава »