1 Царств 19 глава

Первая книга Царств
Библейской Лиги ERV → Пераклад Антонія Бокуна

Саул приказал своему сыну Ионафану и всем своим слугам убить Давида. Но Ионафан очень любил Давида

І намаўляў Саўл Ёнатана, сына свайго, і ўсіх слугаў сваіх, каб забілі Давіда, але Ёнатан, сын Саўла, вельмі любіў Давіда.

и предупредил его, сказав: «Будь осторожен! Мой отец Саул ищет случая, чтобы убить тебя. Завтра утром спрячься в потаённом месте и оставайся там,

І паведаміў Ёнатан Давіду, кажучы: «Саўл, бацька мой, хоча забіць цябе. Таму цяпер сьцеражыся раніцаю, і схавайся, і не паказвайся.

а я выйду на поле с отцом и стану там, где ты будешь находиться. Я поговорю с ним о тебе и расскажу тебе обо всём, что узнаю».

А я пайду і стану каля бацькі ў полі, дзе ты будзеш, і буду гаварыць пра цябе бацьку майму, і што ўбачу, раскажу табе».

Ионафан говорил Саулу хорошие слова о Давиде. Он сказал: «Пусть царь не грешит против своего слуги Давида, так как он ничем не согрешил против тебя и его дела принесли тебе большую пользу.

І гаварыў Ёнатан добрае бацьку свайму Саўлу пра Давіда, і сказаў яму: «Няхай не грашыць валадар адносна Давіда, слугі свайго, бо нічым ён не саграшыў перад табою, і ўчынкі ягоныя для цябе заўсёды добрыя.

Он подвергал опасности свою жизнь, когда вышел против филистимлянина. Господь принёс великую победу всему Израилю; ты видел это своими глазами и радовался случившемуся. Почему же ты хочешь согрешить против невинного человека и убить Давида без причины?»

Ён палажыў на далоні свае душу сваю, і забіў Філістынца, і [праз яго] ГОСПАД даў вялікую перамогу Ізраілю. Ты бачыў [гэта] і радаваўся. Дык чаму ты грашыш супраць крыві нявіннай, хочучы забіць Давіда без прычыны?»

Саул выслушал Ионафана и поклялся: «Так же верно, как то, что Господь жив, Давид не умрёт».

І выслухаў Саўл голас Ёнатана, і пакляўся Саўл: «Як жывы ГОСПАД, ня будзе ён забіты».

Ионафан позвал Давида и пересказал ему весь разговор с Саулом. Затем он привёл Давида к Саулу, и Давид стал с Саулом как прежде.

І паклікаў Ёнатан Давіда, і пераказаў яму ўсе гэтыя словы. І прывёў Ёнатан Давіда да Саўла, і ён быў перад абдіччам ягоным як учора і пазаўчора.

Снова началась война, и Давид вышел на битву с филистимлянами и нанёс им такое сокрушительное поражение, что они бежали от него.

І зноў пачалася вайна. І пайшоў Давід, і ваяваў супраць Філістынцаў, і зрабіў ім вялікую паразу, і яны ўцяклі перад ім.

Через некоторое время злой дух от Господа вошёл в Саула. Царь сидел в своём доме с копьём в руке, а Давид играл на гуслях.

І зыйшоў на Саўла ліхі дух, [спасланы] ГОСПАДАМ, і сядзеў ён у доме сваім, і дзіда [была] ў руцэ ягонай, а Давід граў рукою сваёй на гусьлях.

Саул хотел пригвоздить его копьём к стене, но Давид отскочил, и копьё вонзилось в стену. Давид убежал в ту ночь из дворца.

І спрабаваў Саўл прыбіць Давіда да сьцяны, але Давід ухіліўся перад Саўлам, і дзіда ўбілася ў сьцяну, а Давід уцёк і ўратаваўся ў тую ноч.

Саул послал людей к дому Давида, чтобы подстеречь его и утром убить, но жена Давида Мелхола предупредила его. Она сказала: «Если ты не убежишь сегодня и не спасёшь свою жизнь, то завтра тебя убьют».

І паслаў Саўл слугаў сваіх у дом да Давіда, каб пільнавалі яго і забілі раніцаю. І паведаміла пра гэта Давіду Міхаль, жонка ягоная, кажучы: «Калі не ўратуеш душу сваю ў гэтую ноч, заўтра будзеш мёртвы».

Затем Мелхола спустила Давида из окна, и он бежал, спасая свою жизнь.

І спусьціла Міхаль Давіда праз вакно, і ён пайшоў, і ўцёк, і быў уратаваны.

Мелхола же взяла идола, положила его в постель и покрыла одеждой, а в изголовье положила козью шерсть.

А Міхаль узяла балвана, і палажыла яго на ложак, а пад галаву ягоную падклала падушку з казінай [поўсьці] і накрыла плашчом.

Когда Саул послал людей взять Давида, Мелхола сказала им, что Давид болен.

І паслаў Саўл пасланцоў, каб узялі Давіда, але яна сказала, што ён хворы.

Но Саул отправил людей обратно, чтобы они осмотрели Давида, и сказал им: «Принесите его ко мне на постели, даже если он умрёт по дороге».

І паслаў Саўл пасланцоў, каб адведалі Давіда, і сказаў: «Прынясіце да мяне яго ў ложку, каб я забіў яго».

Но когда люди зашли в дом, чтобы взять Давида, то увидели, что идол лежит на постели, а в его изголовье — козья шерсть.

І прыйшлі слугі, і вось, балван на ложку, і падушка з [поўсьці] казінай на месцы галавы.

Саул сказал Мелхоле: «Почему ты обманула меня и отпустила моего врага? Теперь мне его не поймать!» Мелхола ответила ему: «Давид сказал, что убьёт меня, если я не помогу ему бежать!»

І сказаў Саўл Міхаль: «Навошта ты так падманула мяне і выпусьціла ворага майго, каб ён мог уцячы?» Міхаль адказала Саўлу: «Бо ён сказаў мне: “Пусьці мяне, бо іначай заб’ю цябе”».

Когда Давид убежал, спасая свою жизнь, он отправился к Самуилу в Раму и рассказал ему обо всём, что делал с ним Саул. Затем он и Самуил пошли в стан, где находились пророки, и Давид остался там.

І Давід уцёк, і ўратаваўся, і пайшоў да Самуэля ў Раму, і паведаміў яму ўсё, што зрабіў яму Саўл. І пайшлі адтуль ён і Самуэль, і затрымаліся ў Наёце.

Саул услышал, что Давид находится в стане возле Рамы,

І паведамілі Саўлу, кажучы: «Вось, Давід у Наёце каля Рамы».

и послал туда людей, чтобы они схватили Давида. Но, когда эти люди пришли туда и увидели пророков, пророчествующих во главе с Самуилом, Дух Божий сошёл на слуг Саула, и они стали пророчествовать.

І паслаў Саўл пасланцоў, каб схапілі Давіда. І яны ўбачылі грамаду прарокаў, якія прарочылі, і Самуэля на чале іх, і зыйшоў на пасланцоў Саўла Дух Божы, і яны таксама пачалі прарочыць.

Саулу донесли об этом, и он послал других людей, но и они стали пророчествовать. Тогда Саул отправил людей в третий раз, и они тоже стали пророчествовать.

І паведамілі Саўлу, і ён паслаў іншых пасланцоў, але яны таксама прарочылі. І зноў паслаў Саўл пасланцоў трэці раз, але яны таксама прарочылі.

Наконец Саул сам отправился в Раму и дошёл до большого источника, находившегося около гумна в Секе. Он спросил: «Где Самуил и Давид?» И ему ответили: «В лагерях у города Рама».

І ён сам пайшоў у Раму, і дайшоў да вялікай студні, якая ў Сэку. І пытаўся ён, і сказаў: «Дзе Самуэль і Давід?» І сказалі [яму]: «Яны ў Наёце каля Рамы».

Тогда Саул отправился в лагеря, находившиеся возле Рамы. По дороге на него сошёл Дух Божий, и Саул пророчествовал, пока не пришёл в Раму.

І пайшоў ён у Наёт каля Рамы, і Дух Божы зыйшоў на яго таксама, і ён ішоў, і ўсцяж прарочыў, аж прыйшоў у Наёт каля Рамы.

Затем он снял с себя одежду и стал пророчествовать перед Самуилом. Он пролежал там нагой весь день и всю ночь. Потому и существует поговорка: «Неужели и Саул в пророках?»

І зьняў ён з сябе адзеньне сваё, і разам з іншымі прарочыў перад Самуэлем, і ляжаў голы ўвесь дзень і ноч. Таму і гавораць: «Ці ж і Саўл між прарокаў?»

« 18 глава 20 глава »