Захария 5 глава

Книга пророка Захарии
Синодальный перевод → Пераклад Антонія Бокуна

И опять поднял я глаза мои и увидел: вот летит свиток.

І я павярнуўся, і ўзьняў вочы мае, і ўбачыў, і вось, скрутак, які ляціць.

И сказал он мне: что видишь ты? Я отвечал: вижу летящий свиток; длина его двадцать локтей, а ширина его десять локтей.

І ён сказаў мне: “Што ты бачыш?” І я адказаў: “Бачу скрутак, які ляціць. Даўжыня ягоная — дваццаць локцяў, а шырыня ягоная — дзесяць локцяў”.

Он сказал мне: это проклятие, исходящее на лицо всей земли; ибо всякий, кто крадёт, будет истреблён, как написано на одной стороне, и всякий, клянущийся ложно, истреблён будет, как написано на другой стороне.

І ён сказаў мне: “Гэта праклён, які выходзіць на аблічча зямлі; бо кожны, хто крадзе, паводле [напісанага] гэтага будзе зьнішчаны, і кожны, хто прысягае [фальшыва], паводле [напісанага] гэтага будзе зьнішчаны.

Я навёл его, говорит Господь Саваоф, и оно войдёт в дом татя и в дом клянущегося Моим именем ложно, и пребудет в доме его, и истребит его, и дерева его, и камни его.

Я навяду [праклён], кажа ГОСПАД Магуцьцяў, і ён прыйдзе ў дом злодзея і ў дом таго, хто прысягае ў імя Маё хлусьліва, і заначуе ў сярэдзіне дому ягонага, і выгубіць яго, і дрэва ягонае, і камяні ягоныя”.

И вышел Ангел, говоривший со мною, и сказал мне: подними ещё глаза твои и посмотри, что это выходит?

І выйшаў анёл, які гаварыў са мною, і сказаў мне: “Узьнімі, прашу, вочы Твае і паглядзі, што гэта выходзіць”,

Когда же я сказал: что это? Он отвечал: это выходит ефа, и сказал: это образ их по всей земле.

І я сказаў: “Што гэта?” І ён сказаў: “Гэта эфа выходзіць”. І сказаў: “Гэта вока іхняе ў-ва ўсёй зямлі”.

И вот, кусок свинца поднялся, и там сидела одна женщина посреди ефы.

І вось накрыўка з волава паднялася, і вось, жанчына нейкая сядзіць у сярэдзіне эфы.

И сказал он: эта женщина — само нечестие, и бросил её в средину ефы, а на отверстие её бросил свинцовый кусок.

І ён сказаў: “Гэта нягоднасьць”; і кінуў яе ў сярэдзіну эфы, і кінуў кавалак волава на адтуліну ейную.

И поднял я глаза мои и увидел: вот, появились две женщины, и ветер был в крыльях их, и крылья у них как крылья аиста; и подняли они ефу и понесли её между землёю и небом.

І я ўзьняў вочы мае, і глядзеў, і вось, дзьве жанчыны ходзяць, і вецер [быў] у крылах іхніх, і гэтыя крылы — як крылы бусла; і яны паднялі эфу паміж зямлёй і небам.

И сказал я Ангелу, говорившему со мною: куда несут они эту ефу?

І я сказаў анёлу, які гаварыў са мною: “Куды яны нясуць эфу гэтую?”

Тогда сказал он мне: чтобы устроить для неё дом в земле Сеннаар, и когда будет всё приготовлено, то она поставится там на своей основе.

І ён сказаў мне: “Каб пабудаваць ёй дом у зямлі Шынаар, і ён будзе падрыхтаваны, і яе паставяць там на месца ейнае”.

Примечания:

Синодальный перевод

4 тать — вор, похититель.

6-10 ефа — наиболее употребительная мера для хлебных, сыпучих или жидких веществ, равная примерно 22-м литрам. Согласно Иосифу Флавию соответствует примерно 36-ти литрам.

« 4 глава 6 глава »