1 ανηρ δε τιϲ εν καιϲαρεια ονοματι κορνηλιοϲ εκατονταρχηϲ εκ ϲπειρηϲ τηϲ καλουμενηϲ ιταλικηϲ
2 ευϲεβηϲ και φοβουμενοϲ τον θ̅ν̅ ϲυν παντι τω οικω αυτου ποιων ελεημοϲυναϲ πολλαϲ τω λαω και δεομενοϲ του θ̅υ̅ δια παντοϲ
3 ιδεν εν οραματι φανερωϲ ωϲει περι ωραν ενατην τηϲ ημεραϲ αγγελον του θ̅υ̅ ειϲελθοντα προϲ αυτον και ειποντα αυτω κορνιλειε
4 ο δε ατενιϲαϲ αυτω και εμφοβοϲ γενομενοϲ ειπεν τι εϲτι εϲτιν κ̅ε̅ ειπεν δε αυτω αι προϲευχαι ϲου και αι ελεημοϲυναι ϲου ανεβηϲαν ειϲ μνημοϲυνον ενωπιον του θ̅υ̅
5 και νυν πεμψον ανδραϲ ειϲ ειοππην και μεταπεμψαι ϲιμωνα τινα οϲ επικαλειται πετροϲ
6 ουτοϲ ξενιζετε παρα τινι ϲιμωνι βυρϲι ω εϲτιν η οικια παρα θαλαϲϲαν
7 ωϲ δε απηλθεν ο αγγελοϲ ο λαλων αυτω φωνηϲαϲ δυο των οικετων και ϲτρατιωτην ευϲεβη των προϲκαρτερουντω̅ αυτω
8 και εξηγηϲαμενοϲ αυτοιϲ απαντα απεϲτειλεν αυτουϲ ειϲ την ιοππην
9 τη δε επαυριον οδοιπορουντων εκεινων και τη πολει εγγιζοντων ανεβη πετροϲ επι το δωμα προϲευξαϲθαι περι ωραν εκτην
10 εγενετο δε προϲπεινοϲ και ηθελεν γευϲαϲθαι παραϲκευαζοντων δε αυτων εγενετο εκϲταϲιϲ επ αυτον
11 και θεωρει τον ο̅υ̅ν̅ο̅ν̅ ανεωγμενον και καταβαινον ϲκευοϲ τι ωϲ οθονην τεϲϲαρϲιν αρχαιϲ δεδεμενον και καθιεμενον επι τηϲ γηϲ
12 εν ω υπηρχεν παντα τα τετραποδα και τα θηρια και ερπετα τηϲ γηϲ και τα πετεινα του ο̅υ̅ν̅ο̅υ̅
13 και εγενετο φωνη προϲ αυτον αναϲταϲ πετρε θυϲον και φαγε
14 ο δε πετροϲ ειπεν μηδαμωϲ κ̅ε̅ οτι ουδεποτε εφαγον παν κοινον η ακαθαρτον
15 και φωνη παλιν εκ δευτερου προϲ αυτον α ο θ̅ϲ̅ εκαθαριϲεν ϲυ μη κοινου
16 τουτο δε εγενετο επι τριϲ και ευθυϲ ανελημφθη το ϲκευοϲ ειϲ τον ο̅υ̅ν̅ο̅ν̅
17 ωϲ δε εν εαυτω διηπορι ο πετροϲ τι αν ειη το οραμα ο ιδε̅ και ιδου οι ανδρεϲ οι απεϲταλμενοι απο του κορνηλιου διερωτηϲαντεϲ την οικιαν του ϲιμωνοϲ επεϲτηϲαν επι τον πυλωνα
18 και φωνηϲαντεϲ επυθανοντο ει ϲιμων ο επικαλουμενοϲ πετροϲ ενθαδε ξενιζεται
19 του δε πετρου διενθυμουμενου περι του οραματοϲ ειπεν τον π̅ν̅α̅ αυτω ιδου ανδρεϲ τριϲ ζητουϲιν ϲε
20 αλλα αναϲταϲ καταβηθι και πορευου ϲυν αυτοιϲ μηδεν διακρινομενοϲ οτι εγω απεϲταλκα αυτουϲ
21 καταβαϲ δε πετροϲ προϲ αυτουϲ ειπεν ιδου εγω ειμι ον ζητειτε τιϲ η αιτια δι ην παρεϲται
22 οι δε ειπαν κορνηλιοϲ εκατονταρχηϲ ανηρ δικαιοϲ και φοβουμενοϲ τον θ̅ν̅ μαρτυρουμενοϲ τε υπο ολου του εθνουϲ των ιουδαιων εχρηματιϲθη υπο αγγελου αγιου μεταπεμψαϲθαι ϲε ειϲ τον οικον αυτου και ακουϲαι ρηματα παρα ϲου
23 ειϲκαλεϲαμενοϲ ουν αυτουϲ εξενιϲεν τη δε επαυριο̅ αναϲταϲ ο πετροϲ εξηλθεν ϲυν αυτοιϲ και τινεϲ των αδελφων των απο ιοππηϲ ϲυνηλθον αυτω
24 τη δε επαυριον ειϲηλθεν ειϲ την καιϲαριαν ο δε κορνηλιοϲ ην προϲδοκων αυτουϲ ϲυνκαλεϲαμενοϲ τουϲ ϲυγγενειϲ αυτου και τουϲ αναγκαιουϲ φιλουϲ
25 ωϲ δε εγενετο του ειϲελθειν τον πετρον ϲυναντηϲαϲ αυτω ο κορνηλιοϲ πεϲων επι τουϲ ποδαϲ προϲεκυνηϲεν
26 ο δε πετροϲ ηγειρεν αυτον λεγων αναϲτηθι και αυτοϲ εγω α̅ν̅ο̅ϲ̅ ειμι
27 και ϲυνομιλων αυτω ειϲηλθεν και ευριϲκει ϲυνεληλυθοταϲ πολλουϲ
28 εφη τε προϲ αυτουϲ υμειϲ επιϲταϲθε ωϲ αθεμιτον εϲτιν ανδρι ιουδαιω κολλαϲθαι η προϲερχεϲθαι αλλοφυλω καμοι ο θ̅ϲ̅ εδειξεν μηδενα κοινον η ακαθαρτον λεγειν α̅ν̅ο̅ν̅
29 διο και αναντιρρητωϲ ηλθον μεταπεμφθειϲ πυνθυνομαι ουν τινι λογω μετεπεμψαϲθε με
30 και ο κορνηλιοϲ εφη απο τεταρτηϲ ημεραϲ μεχρι ταυτηϲ τηϲ ωραϲ ημην την ενατην προϲευχομενοϲ εν τω οικω μου και ιδου ανηρ εϲτη ενωπιον μου εν εϲθητι λαμπρα
31 και φηϲιν κορνηλιε ειϲηκουϲθη η ϲου η προϲευχη και αι ελεημοϲυναι ϲου εμνηϲθηϲαν ενωπιον του θ̅υ̅
32 πεμψον ουν ειϲ ιοππην και μετακαλεϲε ϲιμωνα οϲ επικαλειται πετροϲ ουτοϲ ξενιζεται παρα τινι ϲιμωνι βυρϲει παρα θαλαϲϲαν οϲ παραγενομενοϲ λαληϲει ϲοι
33 εξαυτηϲ ουν επεμψα προϲ ϲε ϲυ τε καλωϲ εποιηϲαϲ παραγενομενοϲ νυν ουν παντεϲ ημειϲ ενωπιον του θ̅υ̅ παρεϲμεν ακουϲαι παντα τα προϲτεταγμενα ϲοι υπο του κ̅υ̅
34 ανοιξαϲ δε πετροϲ το ϲτομα αυτου ειπεν επ αληθειαϲ καταλαμβανομε οτι ουκ εϲτιν προϲωπολημπτηϲ ο θ̅ϲ̅
35 αλλ ε̅ παντι εθνει ο φοβουμενοϲ αυτον και εργαζομενοϲ δικαιοϲυνην δεκτοϲ αυτω εϲτιν
36 τον γαρ λογον ον απεϲτειλεν τοιϲ υιοιϲ ι̅ϲ̅λ̅ ευαγγελιζομενοϲ ειρηνην δια ι̅υ̅ χ̅υ̅ ουτοϲ εϲτιν παντων κ̅ϲ̅
37 υμειϲ οιδατε το γενομενοϲ ρημα καθ οληϲ τηϲ ιουδαιαϲ αρξαμενοϲ απο τηϲ γαλιλαιαϲ μετα το βαπτιϲμα ο εκηρυξεν ιωαννηϲ
38 ι̅ν̅ τον απο ναζαρεθ ωϲ εχριϲεν αυτον ο θ̅ϲ̅ π̅ν̅ι̅ αγιω και δυναμει οϲ διηλθεν ευεργετων και ιωμενοϲ πανταϲ τουϲ καταδυναϲτευομενουϲ υπο του διαβολου οτι ο θ̅ϲ̅ ην μετ αυτου
39 και ημειϲ μαρτυρεϲ παντων ων εποιηϲεν εν τε τη χωρα των ιουδαιων και εν ι̅λ̅η̅μ̅ ον και ανειλαν κρεμαϲαντεϲ επι ξυλου
40 τουτον ο θ̅ϲ̅ ηγειρεν εν τη τριτη ημερα και εδωκεν αυτον εμφανη γενεϲθαι
41 ου παντι τω λαω αλλα μαρτυϲιν τοιϲ προκεχειροτονημενοιϲ ημιν υπο του θ̅υ̅ οιτινεϲ ϲυνεφαγομεν αυτω και ϲυνεπιομεν αυτω μετα το αναϲτηναι αυτου εκ νεκρων
42 και παρηγγειλεν ημιν κηρυξαι τω λαω και διαμαρτυραϲθαι οτι ουτοϲ εϲτιν ο ωριϲμενοϲ υπο του θ̅υ̅ κριτηϲ ζωντων και νεκρων
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Деяния апостолов, 10 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ефремов кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.