1 ο δε ϲαυλοϲ ετι εμπνεων απειληϲ και φονου ειϲ τουϲ μαθηταϲ του κ̅υ̅ προϲελθων τω αρχιερει
2 ητηϲατο παρ αυτου επιϲτολαϲ ειϲ δαμαϲκον προϲ ταϲ ϲυναγωγαϲ οπωϲ εαν τιναϲ ευρη τηϲ οδου ονταϲ ανδραϲ τε και γυγυναικαϲ δεδεμενουϲ αγαγη ειϲ ι̅λ̅η̅μ̅
3 εν δε τω πορευεϲθαι εγενετο αυτον εγγιζειν τη δαμαϲκω εξεφνηϲ τε αυτον περιϲτραψεν φωϲ εκ του ο̅υ̅ν̅ο̅υ̅
4 και πεϲων επι την γην ηκουϲεν φωνην λεγουϲαν αυτω ϲαουλ ϲαουλ τι με διωκειϲ
5 ειπεν δε τιϲ ει ϲυ κ̅ε̅ ο δε εγω ειμι ι̅ϲ̅ ο ναζωραιοϲ ον ϲυ διωκειϲ
6 αλλα αναϲτηθι και ειϲελθε ειϲ την πολιν και λαληθηϲεται ϲοι ο τι ϲε δει ποιειν
7 οι δε ανδρεϲ οι ϲυνοδευο̅τεϲ αυτω ειϲτηκειϲαν ενεοι ακουοντεϲ μεν τηϲ φωνηϲ μηδενα δε θεωρουντεϲ
8 ηγερθη δε ϲαυλοϲ απο τηϲ γηϲ ηνεωγμενων δε των οφθαλμων αυτου ουδενα εβλεπεν χειραγωγουντεϲ δε αυτον ειϲηγαγο̅ ειϲ δαμαϲκον
9 και ην ημεραϲ τριϲ μη βλεπων και ουκ εφαγεν και ουκ επιεν
10 ην δε τιϲ μαθητηϲ εν δαμαϲκω ονοματι ανανιαϲ και ειπεν προϲ αυτον εν οραματι ο κ̅ϲ̅ ανανια ο δε ειπεν ιδου εγω κ̅ε̅
11 ο δε κ̅ϲ̅ προϲ αυτον αναϲταϲ πορευθητι επι την ρυμην την καλουμενην ευθιαν και ζητηϲον εν οικια ιουδα ϲαυλον ονοματι ταρϲεα ιδου γαρ προϲευχεται
12 και ειδεν ανδρα εν οραματι ανανιαν ονοματι ειϲελθοντα και επιθεντα αυτω χειραϲ οπωϲ αναβλεψη
13 απεκριθη δε ανανιαϲ κ̅ε̅ ηκουϲα απο πολλων περι του ανδροϲ τουτου οϲα κακα τοιϲ αγιοιϲ ϲου εποιηϲε̅ εν ι̅λ̅η̅μ̅
14 και ωδε εχι εξουϲιαν παρα των αρχιερεω̅ δηϲαι πανταϲ τουϲ επικαλουμενουϲ το ονομα ϲου
15 ειπεν δε προϲ αυτον ο κ̅ϲ̅ πορευου οτι ϲκευοϲ εκλογηϲ εϲτιν μοι ουτοϲ του βαϲταϲαι το ονομα μου ενωπιον των εθνων τε και βαϲιλεων υιων τε ι̅ϲ̅λ̅
16 εγω γαρ υποδειξω αυτω οϲα δει αυτον υπερ του ονοματοϲ μου παθειν
17 απηλθεν δε ανανιαϲ και ειϲηλθεν ειϲ την οικιαν και επιθειϲ ταϲ χειραϲ επ αυτον ειπεν ϲαουλ αδελφε ο κ̅ϲ̅ απεϲταλκεν με ι̅ϲ̅ ο οφθειϲ ϲοι εν τη οδω η ηρχου οπωϲ αναβλεψηϲ και πληϲθηϲ π̅ν̅ϲ̅ αγιου
18 και ευθεωϲ απεπεϲαν απο των οφθαλμων αυτου ωϲ ει λεπιδεϲ ανεβλεψεν δε παραχρημα και αναϲταϲ εβαπτιϲθη
19 και λαβων τροφην ενιϲχυθυ εγενετο δε μετα των εν δαμαϲκω μαθητων ημεραϲ τιναϲ
20 και ευθεωϲ εν ταιϲ ϲυναγωγαιϲ εκηρυϲϲεν τον ι̅ν̅ οτι ουτοϲ εϲτιν ο υ̅ϲ̅ του θ̅υ̅
21 εξιϲταντο δε παντεϲ οι ακουοντεϲ και ελεγον ουχ ουτοϲ εϲτιν ο πορθηϲαϲ εν ι̅λ̅η̅μ̅ τουϲ επικαλουμενουϲ το ονομα τουτο και ωδαι ειϲ τουτο εληλυθει ινα δεδεμενουϲ αυτουϲ αγαγη επι τουϲ αρχιερειϲ
22 ϲαυλοϲ δε μαλλον ενεδυναμουτο τω λογω και ϲυνεχυννεν τουϲ ιουδαιουϲ τουϲ κατοικουνταϲ εν δαμαϲκω ϲυνβιβαζων οτι ουτοϲ εϲτιν ο χ̅ϲ̅
23 ωϲ δε επληρουντο ημεραι ικαναι ϲυνεβουλευϲαντο οι ιουδαιοι ανελιν αυτον
24 εγνωϲθη δε τω ϲαυλω η επιβουλη αυτων παρετηρουντο δε και ταϲ πυλαϲ ημεραϲ τε και νυκτοϲ οπωϲ αυτον ανελωϲιν
25 λαβοντεϲ δε οι μαθηται αυτου νυκτοϲ δια του τειχουϲ καθηκαν αυτον χαλαϲαντεϲ εν ϲπυριδι και
26 παραγενομενοϲ δε ειϲ ι̅λ̅η̅μ̅ επιραζεν κολλαϲθαι τοιϲ μαθηταιϲ και παντεϲ εφοβουντο αυτον μη πιϲτευοντεϲ οτι εϲτιν μαθητηϲ
27 βαρναβαϲ δε επιλαβομενοϲ αυτον ηγαγεν προϲ τουϲ αποϲτολουϲ και διηγηϲατο αυτοιϲ πωϲ εν τη οδω ειδεν τον κ̅ν̅ και οτι ελαληϲεν αυτω και πωϲ εν δαμαϲκω επαρρηϲιαϲατο εν τω ονοματι ι̅υ̅
28 και ην μετ αυτων ειϲπορευομενοϲ και εκπορευομενοϲ ειϲ ειερουϲαλημ παρρηϲιαζομενοϲ εν τω ονοματι ι̅υ̅
29 ελαλει τε και ϲυνεζητει προϲ τουϲ ελληνιϲταϲ οι δε επεχιρουν ανελιν αυτον
30 επιγνοντεϲ δε οι αδελφοι κατηγαγον αυτον ειϲ καιϲαριαν και εξαπεϲτειλε̅ αυτον ειϲ ταρϲον
31 η μεν ουν εκκληϲια καθ οληϲ τηϲ ιουδαιαϲ και γαλειλαιαϲ και ϲαμαρειαϲ ειχεν ειρηνην οικοδομουμενη και πορευομενη τω φοβω του κ̅υ̅ και τη παρακληϲει του αγιου π̅ν̅ϲ̅ επληθυνετο
32 εγενετο δε πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν και προϲ τουϲ αγιουϲ τουϲ κατοικουνταϲ λυδδαν
33 ευρεν δε εκει α̅ν̅ο̅ν̅ τινα ονοματι αιναιαν εξ ετων οκτω κατακειμενον επι κραβαττου οϲ ην παραλελυμενοϲ
34 και ειπεν αυτω ο πετροϲ αινεα ιαται ϲε ι̅ϲ̅ χ̅ϲ̅ αναϲτηθι και ϲτρωϲον ϲεαυτω και ευθεωϲ ανεϲτη
35 και ειδα αυτον παντεϲ οι κατοικουντεϲ λυδδαν και τον ϲαρωνα οιτινεϲ επεϲτρεψαν επι τον κ̅ν̅
36 εν ιοππη δε τιϲ ην μαθητρια ονοματι ταβειθα η διερμηνευομενη λεγεται δορκαϲ αυτη ην πληρηϲ εργω̅ αγαθων και ελεημοϲυνων ων εποιει
37 εγενετο δε εν ταιϲ ημεραιϲ εκειναιϲ αϲθενηϲαϲαν αυτη̅ αποθανειν λουϲαντεϲ δε αυτην εθηκαν εν τω υπερωω
38 εγγυϲ δε ουϲηϲ λυδδαϲ τη ιοππη οι μαθηται ακουϲαντεϲ οτι πετροϲ εϲτιν εν αυτη απεϲτειλαν δυο ανδραϲ προϲ αυτον παρακαλουντεϲ μη οκνηϲαι διελθειν εωϲ αυτων
39 αναϲταϲ δε ο πετροϲ ϲυνηλθεν αυτοιϲ ον παραγενομενο̅ ανηγαγον ειϲ το υπερωον και παρεϲτηϲαν αυτω παϲαι αι χηραι κλαιουϲαι και επιδεικνυμεναι χειτωναϲ και ειματια οϲα εποιει μετ αυτων ουϲα η δορκαϲ
40 εκβαλων δε πανταϲ εξω ο πετροϲ και θειϲ τα γονατα προϲηυξατο και επιϲτρεψαϲ προϲ το ϲωμα ειπεν ταβιθα αναϲτηθι η δε ηνοιξεν τουϲ οφθαλμουϲ αυτηϲ και ιδουϲα τον πετρον ανεκαθιϲεν
41 δουϲ δε αυτη χειρα ανεϲτηϲεν αυτην φωνηϲαϲ δε τουϲ αγιουϲ και ταϲ χηραϲ παρεϲτηϲεν αυτην ζωϲαν
42 γνωϲτον δε εγενετο καθ οληϲ ιοππηϲ και επιϲτευϲαν πολλοι επι τον κ̅ν̅
43 εγενετο δε ημεραϲ τιναϲ μειναι αυτον εν ιοππη παρα τινι ϲιμωνι βυρϲει
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Деяния апостолов, 9 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ефремов кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.