1 η φιλαδελφια μενετω
2 τηϲ φιλοξενιαϲ μη επιλανθανεϲθε δια ταυτηϲ γαρ ελαθον τινεϲ ξενιϲαντεϲ αγγελουϲ
3 μιμνηϲκεϲθε των δεϲμιων ωϲ ϲυνδεδεμενοι των κακωχουμενων ωϲ και αυτοι οντεϲ εν ϲωματι
4 τιμιοϲ ο γαμοϲ εν παϲι και η κοιτη αμιαντοϲ πορνουϲ δε και μοιχουϲ κρινει ο θ̅ϲ̅
5 αφιλαργυροϲ ο τροποϲ αρκουμενοι τοιϲ παρουϲιν αυτοϲ γαρ ειρηκεν ου μη ϲε ανω ουδ ου μη ϲε εγκαταλειπω
6 ωϲτε θαρρουντεϲ ημαϲ λεγειν κ̅ϲ̅ εμοι βοηθοϲ ου φοβηθηϲομε τι ποιηϲει μοι α̅ν̅ο̅ϲ̅
7 μνημονευετε των ηγουμενων υμων οιτινεϲ ελαληϲαν υμιν τον λογον του θ̅υ̅ ων αναθεωρουντεϲ τη̅ εκβαϲιν τηϲ αναϲτροφηϲ μεμειϲθε την πιϲτιν
8 ι̅ϲ̅ χ̅ϲ̅ εχθεϲ και ϲημερον ο αυτοϲ και ειϲ τουϲ αιωναϲ
9 διδαχαιϲ ποικιλαιϲ και ξεναιϲ μη παραφερεϲθε καλον γαρ χαριτι βεβαιουϲθαι την καρδιαν ου βρωμαϲιν εν οιϲ ουκ ωφεληθηϲαν οι περιπατηϲαντεϲ
10 εχομεν θυϲιαϲτηριον εξ ου φαγειν ουκ εχουϲιν εξουϲιαν οι τη ϲκηνη λατρευοντεϲ
11 ων γαρ ειϲφερεται ζωων το αιμα ειϲ τα αγια δια περι αμαρτιαϲ του αρχιερεωϲ τουτων τα ϲωματα κατακαιεται εξω τηϲ παρεμβοληϲ
12 διο και ι̅ϲ̅ ινα αγιαϲη δια του ιδιου αιματοϲ τον λαον εξω τηϲ πυληϲ επαθεν
13 τοινυν εξερχωμεθα προϲ αυτον εξω τηϲ παρεμβοληϲ τον ονειδειϲμον αυτου φεροντεϲ
14 ου γαρ εχομεν ωδε μενουϲαν πολιν αλλα την μελλουϲαν επιζητουμεν
15 δι αυτου ουν αναφερωμεν θυϲιαν αινεϲεωϲ δια παντοϲ τω θ̅ω̅ τουτ εϲτι̅ καρπον χειλεων ομολογουντων τω ονοματι αυτου
16 τηϲ δε ευποιειαϲ και κοινωνιαϲ μη επιλανθανεϲθε τοιαυταιϲ γαρ θυϲιαιϲ ευαρεϲτειται ο θ̅ϲ̅
17 πειθεϲθε τοιϲ ηγουμενοιϲ υμων και υπεικετε αυτοι γαρ αγρυπνουϲιν υπερ των ψυχων υμων ωϲ λογο̅ αποδωϲοντεϲ ινα μετα χαραϲ τουτο ποιωϲι και μη ϲτεναζοντεϲ αλυϲιτελεϲ γαρ υμιν τουτο
18 προϲευχεϲθε περι ημων πειθομεθα γαρ οτι καλην ϲυνειδηϲιν εχομεν εν παϲι καλωϲ θελοντεϲ αναϲτρεφεϲθαι
19 περιϲϲοτερωϲ δε παρακαλω τουτο ποιηϲαι ινα ταχειον αποκαταϲταθω υμιν
20 ο δε θ̅ϲ̅ τηϲ ειρηνηϲ ο αναγαγων εκ νεκρων τον ποιμενα των προβατων τον μεγαν εν αιματι διαθηκηϲ αιωνιου τον κ̅ν̅ ημων ι̅ν̅
21 καταρτιϲαι υμαϲ εν παντι εργω αγαθω ειϲ το ποιηϲαι το θελημα αυτου αυτω ποιων ε̅ ημιν το ευαρεϲτον ενωπιον αυτου δια ι̅υ̅ χ̅υ̅ ω η δοξα ειϲ τουϲ αιωναϲ των αιωναϲ αμην
22 παρακαλω δε υμαϲ αδελφοι ανεχεϲθε του λογου τηϲ παρακληϲεωϲ και γαρ δια βραχεων επεϲτειλα υμιν
23 γινωϲκετε τον αδελφον ημων τιμοθεον απολελυμενον μεθ ου εαν ταχειον ερχηται οψομαι υμαϲ
24 αϲπαϲαϲθε πανταϲ τουϲ ηγουμενουϲ υμων και πανταϲ τουϲ αγιουϲ αϲπαζονται υμαϲ οι απο τηϲ ιταλιαϲ
25 η χαριϲ μετα παντων υμων αμην
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Послание к Евреям апостола Павла, 13 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ефремов кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.