Да Галятаў 1 глава

Ліст сьвятога Паўлы апостала да Галятаў
Пераклад Яна Станкевіча → Переклад Куліша та Пулюя

Паўла апостал, не ад людзёў ані пераз чалавека, але перазь Ісуса Хрыста а Бога Айца, Каторы ўскрысіў Яго зь мертвых,

Павел апостол (не від людей і не через чоловіка, а через Ісуса Христа й Бога Отця, що воскресив Його з мертвих),

І ўсі браты з імною — цэрквам Ґаляцкім:

і все браттє, що зо мною, церквам Галацьким:

Ласка вам а супакой ад Бога Айца а Спадара нашага Ісуса Хрыста,

Благодать вам і мир од Бога Отця і від Господа нашого Ісуса Христа,

Каторы аддаў Сябе за грахі нашы, каб выбавіць нас ад цяперашняга благога веку, подле волі Бога й Айца нашага,

що віддав себе за гріхи наші, щоб збавити нас від сього віку лукавого, по волї Бога й Отця нашого,

Катораму слава на векі вякоў. Амін.

котрому слава на віки вічні. Амінь.

Дзіўлюся, што вы так уборзьдзе адхінаецеся да іншае дабравесьці ад тога, хто вас пагукаў да ласкі Хрыстовае,

Дивуюсь, що так скоро одвернулись від покликавшого вас благодаттю Христовою на друге благовістє.

Каторая ня іншая, але ё некатрыя, што вас парушаюць і хочуць абярнуць Евангелю Хрыстову.

Воно то не друге, та є такі, що вами колотять, і хочуть перевернути благовістє Христове.

Але калі б нават мы альбо ангіл ізь неба дабравесьціў, апрача тога, што мы дабравесьцім, няхай будзе пракляты.

Та, коли б і ми або ангел з неба проповідував вам більш того, що ми проповідували вам, нехай буде анатема.

Як мы казалі ўперад, і цяпер ізноў кажу: калі б хто абяшчаў вам Евангелю, апрача тае, што вы прынялі, няхай будзе пракляты.

Як перше рекли ми, так і тепер глаголю: коли хто благовіствує вам більш того, що ви прийняли, нехай буде анатема.

Бо ці ў людзёў я шукаю зычлівасьці, ці ў Бога? або ці людзём гадзіць стараюся? Калі б я яшчэ гадзіў людзём, ня быў бы нявольнік Хрыстоў.

Бо чи людей я тепер впевняю (шукаю), чи Бога? чи людям шукаю вгодити? Бо коли б я ще людям угождав, то не був би слугою Христовим.

Паведамляю вам, браты, што Евангеля, каторую я абяшчаў, ня ё подле чалавека;

Звіщаю ж вам, браттє, що благовістє, благовіщене від мене, не єсть по чоловіку.

Бо й я прыняў яе й навучыўся не ад чалавека, але з аб’яўленьня Ісуса Хрыста.

Анї бо від чоловіка не прийняв я його, анї не навчивсь, а через одкриттє Ісуса Христа.

Вы чулі праз пярэдні паступак мой у Юдаізьме, што я надзвычайна перасьледаваў царкву Божую й губіў яе,

Чували бо про життє моє колись у Жидівстві, що без міри гонив я церкву Божу, та руйнував її,

І выпераджаў у Юдаізьме шмат каго з равесьнікаў у народзе сваім, будучы нямерна рупатлівы праз навуку айцоў сваіх.

і передував я в Жидівстві перед многими ровесниками народу мого, будучи аж надто ревнителем отцївських моїх переказів.

Як жа Бог, Каторы аддзяліў мяне ад улоньня маці мае і пагукаў мяне ласкаю Сваёй,

Як же зволив Бог, що вибрав мене від утроби матери моєї, і покликав мене благодаттю своєю,

Аб’явіў Сына Свайго імне, каб я мог абяшчаць Дабравесьць Ягоную памеж народаў, — я зараз не парадзіўся зь целам а крывёй,

відкрити в менї Сина свого, щоб я благовіствував Його між поганами, то зараз не радивсь я з тїлом і кровю,

Ані зышоў да Ерузаліму да тых апосталаў, што былі перад імною, але пайшоў да Арабы і ўзноў зьвярнуўся да Дамашку.

анї не вийшов у Єрусалим до тих, що були апостолами перш мене, а пійшов у Аравию, та й знов вернувсь у Дамаск.

Потым, за тры гады, я хадзіў да Ерузаліму даведацца да Кіфы і заставаўся зь ім дзён пятнанцаць.

Потім через три роки пійшов я в Єрусалим, щоб побачитись із Петром, і пробув у нього пятнайцять день.

Ніякага ж іншага з апосталаў я ня бачыў, апрача Якава, брата Спадаровага.

Инших же апостолів я не видїв, тільки Якова, брата Господнього.

(Цяпер, што я пішу вам, вось, перад Богам, не маню).

Що ж пишу до вас, ось вам перед Богом, що не обманюю.

Тады я пайшоў да краёў Сыры а Кілікі.

Потім ходив я в сторони Сирські і Киликийські,

Але ня быў я ведамны асабіста цэрквам у Юдэі, каторыя ў Хрысту;

був же незнаний лицем церквам Жидівським у Христї,

Толькі яны чулі, што «Тый, каторы перасьледаваў нас некалі, цяпер абяшчае Евангелю веры, каторую калісь губіў»,

а тільки чували, що гонивший нас колись тепер благовіствує віру, що колись руйнував,

І славілі за мяне Бога.

і прославляли у менї Бога.

« 13 глава 2 глава »