Да гэбрэеў 7 глава

Ліст св. Паўла апостала да гэбрэеў
Пераклад П. Татарыновіча → New Living Translation

Гэты вось Мэльхісэдэх, валадар Салему, сьвятар Бога Найвышэйшага, выйшаўшы на сустрач Абрагаму, вяртаўшамуся з перамогі над уладцамі, пабагаславіў яго.

This Melchizedek was king of the city of Salem and also a priest of God Most High. When Abraham was returning home after winning a great battle against the kings, Melchizedek met him and blessed him.

Абрагам тады выдзеліў яму дзесяціну з усяго. Імя яго абазначае найперш ўладара справядлівасьці, а потым, і ўладцу Салему тй: ўладца супакою-згоды.

Then Abraham took a tenth of all he had captured in battle and gave it to Melchizedek. The name Melchizedek means “king of justice,” and king of Salem means “king of peace.”

Без бацькі, без маткі, без радаводу, які ня мае ні пачатку дзён, ні канца жыцьця, упадобнены да Сына Божага, застаецца Сьвятарам навекі.

There is no record of his father or mother or any of his ancestors — no beginning or end to his life. He remains a priest forever, resembling the Son of God.

А прыгляньцеся, як дастойны ёсьць той, якому й патрыарх Абрагам даў дзесяціну з таго, што меў найлепшае.

Consider then how great this Melchizedek was. Even Abraham, the great patriarch of Israel, recognized this by giving him a tenth of what he had taken in battle.

Такжа і тые з сыноў Леві, што прыймаюць сьвятарства, маюць права браць дзесяціну з народу, г.зн. ад братоў сваіх, хоць і яны ёсьць патомкі Абрагама.

Now the law of Moses required that the priests, who are descendants of Levi, must collect a tithe from the rest of the people of Israel,a who are also descendants of Abraham.

Але гэны (Леві) не належыць да іхняга роду, а ўзяў дзесяціну ад Абрагама і пабагаславіў гэтага, што меў абяцанне.

But Melchizedek, who was not a descendant of Levi, collected a tenth from Abraham. And Melchizedek placed a blessing upon Abraham, the one who had already received the promises of God.

А няма сумніву, што багаслаўленства атрымоўвае меншы ад большага.

And without question, the person who has the power to give a blessing is greater than the one who is blessed.

Ды й тут дзесяціны бяруць людзі сьмяротные, а там-той такі, аб якім сьцьвярджаецца, што жыве.

The priests who collect tithes are men who die, so Melchizedek is greater than they are, because we are told that he lives on.

І, такбы сказаць, і Леві, які бярэ дзесяціну, сам даў быў дзеесяціну праз Абрагама,

In addition, we might even say that these Levites — the ones who collect the tithe — paid a tithe to Melchizedek when their ancestor Abraham paid a tithe to him.

быў бо яшчэ ў бедрах праайца свайго, як Мэльхізэдэх выйшаў яму на спатканне.

For although Levi wasn’t born yet, the seed from which he came was in Abraham’s body when Melchizedek collected the tithe from him.

Калі, восьжа, сьвятарства Леві вяло да дасканальнасьці (народ бо часаў яго атрымаў Закон), то якая патрэба была зьяўляцца сьвятару іншаму, не водле абрадку Аарона, а водле абрадку (наўзору) Мэльхізэдэха?

So if the priesthood of Levi, on which the law was based, could have achieved the perfection God intended, why did God need to establish a different priesthood, with a priest in the order of Melchizedek instead of the order of Levi and Aaron?b

Бо як зьмяняецца сьвятарства, належыцца зьмяняць і закон.

And if the priesthood is changed, the law must also be changed to permit it.

Той-жа, аб кім тут мова, быў з іншага пакалення, зь якога ніхто ня служыў аўтару.

For the priest we are talking about belongs to a different tribe, whose members have never served at the altar as priests.

Ведама бо, што Госпад (Збаўца) наш родам з пакалення Юды, а ў пакаленні тым нічога аб сьвятарох Майжэш не гавора.

What I mean is, our Lord came from the tribe of Judah, and Moses never mentioned priests coming from that tribe.

Яшчэ ясьней гэта відно з таго, калі на падобу Мэльхізэдэха зьяўляецца сьвятар іншы,

This change has been made very clear since a different priest, who is like Melchizedek, has appeared.

устаноўлены не водле дыспазыцыі Закону цялеснага, але з моцы жыцьця нязьнішчальнага.

Jesus became a priest, not by meeting the physical requirement of belonging to the tribe of Levi, but by the power of a life that cannot be destroyed.

Бо-ж сьцьвярджаецца: «Ты ёсьць сьвятар навекі водле наўзору Мэльхізэдэха» (Пс. 109:4).

And the psalmist pointed this out when he prophesied, “You are a priest forever in the order of Melchizedek.”c

Гэтак скасавана даўнае Права дзеля ягонае немачнасьці й няпрыгоднасьці.

Yes, the old requirement about the priesthood was set aside because it was weak and useless.

Закон то не давёў да дасканальнасьці, але быў уступам да лепшае надзеі, праз якую збліжаемся да Бога.

For the law never made anything perfect. But now we have confidence in a better hope, through which we draw near to God.

А сталася гэта не бяз прысягі, бо іншые без прысягі станавіліся сьвятарамі,

This new system was established with a solemn oath. Aaron’s descendants became priests without such an oath,

а гэты за прысягаю таго, што сказаў яму: «Прысягнуў Госпад і ня будзе каецца: Ты ёсьць сьвятаром навекі» (Пс. 109:4).

but there was an oath regarding Jesus. For God said to him, “The LORD has taken an oath and will not break his vow: ‘You are a priest forever.’”d

Вось чаму Езус стаўся запарукаю далёка лепшага запавету.

Because of this oath, Jesus is the one who guarantees this better covenant with God.

Тамтых сьвятароў было многа, бо сьмерць не пазваляла ім трываць,

There were many priests under the old system, for death prevented them from remaining in office.

а вось гэты таму, што застаецца навекі, мае і сьвятарства непрамінальнае

But because Jesus lives forever, his priesthood lasts forever.

ды тых, што праз яго прыступаюць да Бога, можа збаўляць заўсёдна, жывучы вечна, каб за іх заступацца.

Therefore he is able, once and forever, to savee those who come to God through him. He lives forever to intercede with God on their behalf.

Так бо гадзілася, каб мы мелі гэткага Ўсесьвятара: сьвятога, нявіннага, вольнага ад зла, прачыстага, вывышанага па-над нябёсы.

He is the kind of high priest we need because he is holy and blameless, unstained by sin. He has been set apart from sinners and has been given the highest place of honor in heaven.f

Ён ня мае патрэбы, як іншые архісьвятары, штодня складаць перш за свае грахі, а потым народу, ахвяры; гэта бо даканаў ужо раз назаўсёды, ахвяраваўшы сябе самога.

Unlike those other high priests, he does not need to offer sacrifices every day. They did this for their own sins first and then for the sins of the people. But Jesus did this once for all when he offered himself as the sacrifice for the people’s sins.

Закон бо устанаўляе навекі дасканалага Сына.

The law appointed high priests who were limited by human weakness. But after the law was given, God appointed his Son with an oath, and his Son has been made the perfect High Priest forever.

« 6 глава 8 глава »