Дзеі 12 глава

Дзеі сьвятых Апосталаў
Пераклад Сабілы і Малахава → Синодальный перевод (МП)

А ў той час кароль Гірад падняў ру́кі, каб мучыць нікаторых із царквы.

В то время царь Ирод поднял руки на некоторых из принадлежащих к церкви, чтобы сделать им зло,

А Якуба, брата Яанавага, забіў ме́чам.

и убил Иакова, брата Иоаннова, мечом.

І ўбачыўшы, што гэта прыемна жыдом, дадаў схапіць і Пятра, — а былí дні праснакоў, —

Видя же, что это приятно Иудеям, вслед за тем взял и Петра, — тогда были дни опресноков, —

дык злавіўшы яго, пасадзіў у вязьніцу, загадаўшы чатыром чацьвёркам жаўнераў сьцерагчы яго, манючыся пасьля Пасхі вывясьці яго народу.

и, задержав его, посадил в темницу, и приказал четырем четверицам воинов стеречь его, намереваясь после Пасхи вывести его к народу.

Гэтак вось Пятра пільнавалі ў вязьніцы, а царква рупліва малілася за яго Богу.

Итак Петра стерегли в темнице, между тем церковь прилежно молилась о нем Богу.

Калі ж Гірад манíўся вывясьці яго, у тую ноч Пётра спаў паміж двума жаўнерамі апутаны двума ланцуга́мі, ды перад дзьвярыма вартаўнікі пільнавалі вязьніцу.

Когда же Ирод хотел вывести его, в ту ночь Петр спал между двумя воинами, скованный двумя цепями, и стражи у дверей стерегли темницу.

І вось Ангел Госпада стануў перад (ім), і сьвятло азарыла вязьніцу. І ткнуўшы Пятра ў бок разбудзіў яго кажучы: устань хутчэй! І звалíліся з рук ягоных ланцугі.

И вот, Ангел Господень предстал, и свет осиял темницу. [Ангел,] толкнув Петра в бок, пробудил его и сказал: встань скорее. И цепи упали с рук его.

І сказаў яму Ангел: падперажыся і падвяжы пасталы твае. Зрабіў і гэта. І кажа яму: надзень вопратку тваю і ідзі за мно́ю.

И сказал ему Ангел: опояшься и обуйся. Он сделал так. Потом говорит ему: надень одежду твою и иди за мною.

І выйшаўшы ішоў за ім. Ды ня ведаў, ці праўда тое, што сталася праз Ангела, а думаў, (што) бачыць уяву.

[Петр] вышел и следовал за ним, не зная, что делаемое Ангелом было действительно, а думая, что видит видение.

Мінуўшы ж першую і другую варту яны падыйшлі да жалезнай брамы, што вяла да места, якая сама сабою расчынілася ім. І, выйшаўшы, яны прайшлі адну вуліцу калі Ангел зьнячэўку зьнік ад яго.

Пройдя первую и вторую стражу, они пришли к железным воротам, ведущим в город, которые сами собою отворились им: они вышли, и прошли одну улицу, и вдруг Ангела не стало с ним.

І Пётра прыйшоўшы да сябе сказаў: цяпер ведаю запраўды, што Госпад паслаў Ангела Свайго і вырваў мяне із рукі Гірада ды ад усяго, чаго чакаў народ жыдоўскі.

Тогда Петр, придя в себя, сказал: теперь я вижу воистину, что Господь послал Ангела Своего и избавил меня из руки Ирода и от всего, чего ждал народ Иудейский.

І аглядзеўшыся прыйшоў да дому Марылі, маці Яана, якога зва́лі Маркам, дзе многія сабраліся і маліліся.

И, осмотревшись, пришел к дому Марии, матери Иоанна, называемого Марком, где многие собрались и молились.

І калі Пётра пасту́каўся ў бра́му, падыйшла паслухаць служанка на імя Ро́да,

Когда же Петр постучался у ворот, то вышла послушать служанка, именем Рода,

і, пазнаўшы голас Пётры, ад радасьці ня адчыніла брамы а, убегшы, абвясьціла, што Пётра стаіць каля брамы.

и, узнав голос Петра, от радости не отворила ворот, но, вбежав, объявила, что Петр стоит у ворот.

А тыя сказа́лі ёй: ты ашале́ла. Але яна настойвала, што гэта так. Яны ж казалі: гэта Ангел ягоны.

А те сказали ей: в своем ли ты уме? Но она утверждала свое. Они же говорили: это Ангел его.

Пётра ж до́ўжыў сту́кацца. Калі ж адчынілі, убачылі яго і здуме́ліся.

Между тем Петр продолжал стучать. Когда же отворили, то увидели его и изумились.

І даўшы знак рукою каб маўчалі расказаў ім, як Госпад вывеў яго із вязьніцы. І сказаў: павядомце аб гэтым Якубу і братом. І, выйшаўшы, пайшоў у другое мейсца.

Он же, дав знак рукою, чтобы молчали, рассказал им, как Господь вывел его из темницы, и сказал: уведомьте о сем Иакова и братьев. Потом, выйдя, пошел в другое место.

Калі ж настаў дзень, сярод жаўнераў узьняла́ся вялíкая трывога: што ста́лася зь Пятром?

По наступлении дня между воинами сделалась большая тревога о том, что сделалось с Петром.

Гірад жа пашукаўшы і ня знайшоўшы яго, асудзіў вартаўнікоў і загада́ў сказьніць (іх). І перабраўшыся зь Юдэі ў Кесару застава́ўся (там).

Ирод же, поискав его и не найдя, судил стражей и велел казнить их. Потом он отправился из Иудеи в Кесарию и [там] оставался.

А Гірад быў моцна разгневаны на тырыйцаў і сіданíйцаў. А яны змо́віўшыся прыйшлі да яго і схіліўшы (на свой бок) Уласта, пасьце́льніка каралеўскага прасілі міру, бо іхняя краіна кармíлася ад каралеўскай.

Ирод был раздражен на Тирян и Сидонян; они же, согласившись, пришли к нему и, склонив на свою сторону Власта, постельника царского, просили мира, потому что область их питалась от [области] царской.

У вызначаны ж дзень Гірад, апрануўшыся ў каралеўскія шаты і сеўшы на судзейскім пасадзе (перад людзьмі), прамаўляў да іх,

В назначенный день Ирод, одевшись в царскую одежду, сел на возвышенном месте и говорил к ним;

а народ крычаў: голас Бога, а ня чалавека!

а народ восклицал: [это] голос Бога, а не человека.

Ангел жа Госпада зьнячэўку паразíў яго за тое, што ня аддаў хвалы Богу і, зае́дзены чарвякамі, (ён) сканаў.

Но вдруг Ангел Господень поразил его за то, что он не воздал славы Богу; и он, быв изъеден червями, умер.

А Слова Бога расло і памнажа́лася.

Слово же Божие росло и распространялось.

А Барнаба і Саўл, выканаўшы служэньне, пайшлі назад зь Ярузаліму (у Антыёху), узяўшы з сабою таксама і Яана, званага Маркам.

А Варнава и Савл, по исполнении поручения, возвратились из Иерусалима (в Антиохию), взяв с собою и Иоанна, прозванного Марком.

« 11 глава 13 глава »