4 Царств 23 глава

Четвертая книга Царств
Библейской Лиги ERV → Пераклад Антонія Бокуна

Царь Иосия велел всем вождям Иудеи и Иерусалима прийти и встретиться с ним.

І паслаў валадар, і сабраліся да яго ўсе старшыні Юды і Ерусаліму.

Затем царь пошёл в храм Господа. Весь народ Иудеи и все люди, которые жили в Иерусалиме, последовали за ним. Царя также сопровождали священники, пророки и весь народ, от самого незначительного до самого важного. Затем он прочитал все слова книги Соглашения, найденной в храме Господа. Иосия прочитал книгу вслух, чтобы все могли слышать.

І ўвайшоў валадар у Дом ГОСПАДА, і ўсе людзі Юды, і ўсе жыхары Ерусаліма з ім, і сьвятары, і прарокі, і ўвесь народ ад малога да вялікага. І прачытаў ён у вушы іхнія ўсе словы Кнігі Запавету, якую знайшлі ў Доме ГОСПАДА.

Царь встал у колонны и заключил соглашение с Господом. Он согласился следовать Господу и подчиняться Его заповедям, соглашению и правилам. Иосия согласился делать это от всего сердца и от всей души. Он согласился подчиняться соглашению, записанному в этой книге. И весь народ единогласно согласился следовать ему.

І стаў валадар на ўзвышэньні, і заключыў запавет перад абліччам ГОСПАДА, што яны будуць хадзіць за ГОСПАДАМ і будуць захоўваць прыказаньні Ягоныя, сьведчаньні Ягоныя і пастановы Ягоныя ўсім сэрцам і ўсёй душой, каб выканаць словы запавету гэтага, якія запісаныя ў кнізе гэтай. І ўвесь народ далучыўся да запавету.

Затем царь приказал первосвященнику Хелкии, другим священникам и привратникам вынести из храма Господа всю посуду и все вещи, которые были сделаны для поклонения Ваалу, Ашере и всем светилам небесным. Иосия сжёг всё это за пределами Иерусалима, в долине Кедрон, а прах они отнесли в Вефиль.

І загадаў валадар Хількіі, вялікаму сьвятару, і іншым сьвятарам, і вартаўнікам парогаў, каб выкінулі са Сьвятыні ГОСПАДА ўсе рэчы, зробленыя для Баала, і для Астарты, і для ўсяго войска нябеснага. І ён спаліў усё гэта па-за Ерусалімам у даліне Кедрону, а попел іхні занёс у Бэтэль.

Цари Иудеи выбрали несколько простых людей служить священниками. Эти лжесвященники сжигали благовонное курение на высотах во всех городах Иудеи и во всех городах вокруг Иерусалима, в которых почитали Ваала, солнце, луну, созвездия и все светила небесные. Но Иосия положил конец служению этих лжесвященников.

І прыбраў ён службітаў паганскіх, якіх паставілі валадары Юды, і якія кадзілі на ўзгорках у гарадах Юды і ў ваколіцах Ерусаліму, і якія кадзілі Баалу, сонцу, месяцу, сузор’ям і ўсяму войску нябеснаму.

Иосия убрал столб Ашеры из храма Господа. Он вынес его из Иерусалима и сжёг его в долине Кедрон, а сгоревшие части растёр в пыль и развеял её над могилами простых людей.

І вынес ён з Дому ГОСПАДА Астарту, і [занёс] па-за Ерусалім да ручая Кедрон, і спаліў яе каля ручая Кедрон, і сьцёр яе на парахно, і кінуў яе на магілы людзей простых.

Затем Иосия разрушил дома всех блудников, которые находились в храме Господа. Женщины тоже использовали эти дома и делали маленькие шатры для поклонения лжебогине Ашере.

І разваліў ён дамы распусьнікаў, якія былі пры Доме ГОСПАДА, дзе жанчыны ткалі адзеньне для Астарты.

В то время священники не приносили жертв Господу на алтаре в Иерусалиме, а сжигали благовонное курение и приносили жертвы на высотах в городах по всей Иудее, от Гевы до Вирсавии. Он также разрушил высоты, которые находились с левой стороны от ворот, если входить в город через ворота Иисуса. (Иисус был правителем города).

І выгнаў ён усіх сьвятароў [паганскіх] з гарадоў Юды, і апаганіў узгоркі, дзе сьвятары гэтыя кадзілі, ад Гевы да Бээр-Шэвы. І зруйнаваў узгорак брамы, які быў каля ўваходу ў браму Егошуа, начальніка гораду, з левага боку ад гарадзкой брамы.

Они ели пресный хлеб в своих городах вместе с простыми людьми. Но Иосия уничтожил эти высоты и привёл священников в Иерусалим.

І сьвятарам узгоркаў забараніў прыходзіць да ахвярніка ГОСПАДА ў Ерусаліме, толькі маглі яны есьці праснакі між братамі сваімі.

Земля Тофет, находившаяся в долине Сыновей Еннома, была местом, где люди убивали своих детей и сжигали их на алтаре во время поклонения лжебогу Молоху. Иосия осквернил алтарь в Тофете, чтобы люди не смогли больше делать этого.

І апаганіў ён Тафэт, які ў даліне Бэн-Гінном, каб ужо ніхто не праводзіў сына свайго або дачку праз агонь для Малоха.

В прошлом иудейские цари ставили коней и колесницу возле входа в храм Господа, около комнаты Нефан-Мелеха, важного вельможи. Эти кони и колесница предназначались для почитания бога солнца. Иосия убрал этих лошадей и сжёг колесницу.

І прыбраў коней, якіх валадары Юды пасьвячалі сонцу, ад уваходу ў Дом ГОСПАДА каля жытла Натан-Мэлеха, эўнуха, якое на панадворку, і спаліў агнём калясьніцы сонца.

В прошлом иудейские цари построили алтари на крыше верхней комнаты Ахаза. Царь Манассия также построил алтари в двух дворах храма Господнего. Иосия разрушил все эти алтари, а обломки выбросил в поток Кедрон.

І ахвярнікі на даху верхняга пакоя Ахаза, якія зрабілі валадары Юды, і ахвярнікі, якія зрабіў Манаса ў абодвух панадворках Дому ГОСПАДА, валадар зьнішчыў, і прыбраў адтуль, а пыл ад іх укінуў у ручай Кедрон.

Царь Соломон построил несколько высот возле Иерусалима на южной стороне Масличной горы для почитания ужасной лжебогини Астарты, которой поклонялся народ Сидона. Царь Соломон также построил одну высоту для почитания Хамоса, которому поклонялись моавитяне, и ещё одну для почитания Милхома, которому поклонялись аммонитяне. Но царь Иосия осквернил все эти места поклонения,

І апаганіў ён узгоркі насупраць Ерусаліму з правага боку гары Аліўнай, якія Салямон, валадар Ізраіля, паставіў для Астарты, брыдоты Сідонцаў, і для Кемоша, брыдоты Мааву, і для Мількома, брыдоты сыноў Амона.

разбил все памятные камни, срубил столбы Ашеры и засыпал эти места костями мёртвых людей.

І паразьбіваў ён слупы, і высек [сьвятыя] гаі, і засыпаў месца іхняе косткамі чалавечымі.

Иосия также уничтожил алтарь и высоту в Вефиле. Иеровоам, сын Навата, построил этот алтарь, чем и ввёл Израиль в грех. Иосия разбил алтарь и снёс высоту, а затем растёр камни алтаря, превратив их в пыль. Он также сжёг столб Ашеры.

І таксама ахвярнік, які ў Бэтэлі, узгорак, зроблены Ерабаамам, сынам Навата, які ўвёў у грэх Ізраіля, таксама ахвярнік гэты і ўзгорак разваліў, і спаліў, і сьцёр у пыл, і спаліў Астарту.

Иосия увидел могилы на горе и послал туда людей принести кости из этих могил. Затем он сжёг кости на алтаре и тем самым осквернил его. Это произошло согласно посланию Господа, которое объявил Божий человек, когда Иеровоам стоял возле алтаря во время праздника. После этого Иосия обернулся и увидел могилу Божьего человека.

І глянуў Ёсія, і ўбачыў магілы, якія там [былі] на гары, і паслаў, і загадаў узяць косткі з магілаў, і спаліў іх на ахвярніку, і апаганіў яго паводле слова ГОСПАДА, якое абвясьціў чалавек Божы, што абвяшчаў падзеі гэтыя.

Иосия сказал: «Что это за памятник я вижу?» Жители города сказали ему: «Это могила Божьего человека, который приходил из Иудеи. Давным-давно тот Божий человек предрёк, что ты разрушишь алтарь в Вефиле».

І сказаў [Ёсія]: «Што гэта за помнік, які я бачу?» І сказалі яму жыхары гораду: «Гэта магіла чалавека Божага, які прыйшоў з Юды і абвясьціў тое, што ты зрабіў з ахвярнікам у Бэтэлі».

Иосия сказал: «Оставьте Божьего человека в покое. Не трогайте его костей». Тогда они не тронули его костей и костей пророка, который пришёл из Самарии.

І сказаў ён: «Пакіньце яго [ў супакоі]. Няхай ніхто не чапае костак ягоных». І косткі ягоныя пакінулі некранутымі разам з косткамі прарока, які прыйшоў з Самарыі.

Иосия также уничтожил все храмы на высотах, находившихся в городах Самарии. Цари Израиля построили эти храмы, чем очень разгневали Господа. Иосия разрушил эти храмы так же, как он разрушил место поклонения в Вефиле.

І таксама ўсе дамы ўзгоркаў, якія [былі] ў гарадах Самарыі і якія пабудавалі валадары Ізраіля, каб гнявіць [Госпада], Ёсія разваліў і зрабіў з імі так, як зрабіў у Бэтэлі.

Иосия убил всех священников высот в Самарии. Он убил священников на этих алтарях и сжёг на них человеческие кости, чтобы никто больше на них не поклонялся. После этого он возвратился в Иерусалим.

І пазабіваў ён усіх сьвятароў узгоркаў, якія там [былі] пры ахвярніках, і спаліў на іх косткі чалавечыя, і вярнуўся ў Ерусалім.

Затем царь Иосия дал приказание всему народу. Он сказал: «Празднуйте Пасху в честь Господа, Бога вашего, как написано в книге Соглашения».

І загадаў валадар усяму народу, кажучы: «Спраўляйце Пасху ГОСПАДА, Бога вашага, як напісана ў кнізе Запавету гэтага».

Народ не праздновал так Пасху с тех дней, когда судьи правили над Израилем. Ни один из израильских или иудейских царей не устраивал такого великого празднования.

Бо не была спраўляная Пасха ад дзён судзьдзяў, якія судзілі Ізраіля, і праз усе дні валадароў Ізраіля і валадароў Юды.

Израильтяне праздновали Пасху Господу в Иерусалиме в восемнадцатый год царствования Иосии.

Толькі ў васямнаццатым годзе валадара Ёсіі спраўлялі Пасху ГОСПАДА ў Ерусаліме.

Иосия уничтожил людей, которые занимались спиритизмом, колдунов, домашних богов, идолов и всё мерзкое, чему поклонялся народ в Иудее и Иерусалиме. Иосия сделал это, чтобы исполнить слова закона, написанные в книге, которую нашёл священник Хелкия в храме Господа.

І таксама Ёсія вынішчыў тых, якія выклікалі духаў памерлых, і варажбітоў, і [зьнішчыў] тэрафімаў, ідалаў і ўсе брыдоты, якія былі бачаныя ў зямлі Юды і ў Ерусаліме, каб выканаць словы Закону, запісаныя ў кнізе, якую знайшоў сьвятар Хількія ў Доме ГОСПАДА.

Никогда раньше не было царя, подобного Иосии. Он обратился к Господу всем своим сердцем, всей своей душой и всеми своими силами. Ни один царь не следовал всему Закону Моисея так, как Иосия. И с тех пор никогда не было другого царя, подобного Иосии.

Перад ім не было такога валадара, які б навярнуўся да ГОСПАДА ўсім сэрцам сваім і ўсёю душою сваёй, і ўсёю сілаю сваёй паводле ўсяго Закону Майсея, і пасьля яго не зьявіўся падобны яму.

Но Господь не перестал гневаться на народ Иудеи за всё, что сделал Манассия.

Аднак ГОСПАД не спыніў ярасьці гневу Свайго, які ўзгарэўся супраць Юды за ўсе зьнявагі, якімі гнявіў Яго Манаса.

Господь сказал: «Я заставил израильский народ оставить свою землю. Я сделаю то же самое с Иудеей. Я отвергну этот город, Иерусалим, который Я выбрал, и этот храм, о котором говорил: „Моё имя будет там”».

І сказаў ГОСПАД: «Нават Юду Я адкіну ад аблічча Майго, як Я адкінуў Ізраіля. І адкіну горад гэты, які Я выбраў, Ерусалім, і Дом [Божы], пра які Я сказаў: “Там будзе імя Маё!”»

Остальные дела Иосии описаны в книге «Летописи иудейских царей».

А іншыя дзеяньні Ёсіі і ўсё, што ён зрабіў, запісаныя ў Кнізе летапісаў валадароў Юды.

Во времена Иосии фараон Нехао, египетский царь, пошёл на реку Евфрат сражаться против ассирийского царя. Иосия вышел навстречу Нехао в Мегиддоне. Фараон увидел Иосию и убил его.

У дні ягоныя фараон Нэхо, валадар Эгіпту, пайшоў на валадара Асірыі на раку Эўфрат. І выйшаў насустрач яму валадар Ёсія, і, калі ўбачыў яго, быў забіты ім у Мэгіддо.

Слуги положили его тело в колесницу и отвезли из Мегиддона в Иерусалим, а затем похоронили в его гробнице. После этого простые люди взяли Иоахаза, сына Иосии, и помазали его на царство. Они сделали его новым царём вместо его отца.

І павезьлі слугі ягоныя забітага на калясьніцы з Мэгіддо, і прывезьлі ў Ерусалім, і пахавалі яго ў магіле ягонай. А народ краіны ўзяў Егаахаза, сына ягонага, і памазаў яго, і паставіў яго валадаром на месца бацькі ягонага.

Иоахазу было двадцать три года, когда он стал царём в Иудее, и царствовал он в Иерусалиме три месяца. Его мать звали Хамуталь, которая была дочерью Иеремии из Ливны.

Егаахаз меў дваццаць тры гады, калі стаў валадаром, і валадарыў ён у Ерусаліме тры месяцы. Імя маці ягонай — Хамуталь, дачка Ярэміі з Лібны.

Иоахаз поступал так же, как и его предки, делая то, что Господь считал злом.

І рабіў ён ліхоту ў вачах ГОСПАДА, паводле ўсяго таго, што рабілі бацькі ягоныя.

Фараон Нехао посадил его в темницу в Ривле, в Емафской земле, чтобы Иоахаз не мог править в Иерусалиме. Царь Египта заставил Иудею заплатить ему 100 талантов серебра и талант золота.

І фараон Нэхо ўвязьніў яго ў Рыўлі, у зямлі Хамат, каб не валадарыў ён у Ерусаліме, і наклаў на краіну даніну — сто талентаў срэбра і талент золата.

Фараон сделал Елиакима, сына Иосии, новым царём. Елиаким занял место своего отца Иосии. Нехао поменял имя Елиакима на Иоакима, а Иоахаза фараон отвёл в Египет, где Иоахаз и умер.

І паставіў фараон Нэхо валадаром Эліякіма, сына Ёсіі, замест Ёсіі, бацькі ягонага, і зьмяніў імя ягонае на Егаякім. А Егаахаза ўзяў і завёў у Эгіпет, і ён там памёр.

Иоаким отдал египетскому царю серебро и золото. Он заставил простой народ платить налоги и отдавал эти деньги Нехао. Каждый человек платил свою долю серебра и золота, а царь Иоаким отдал деньги фараону.

І Егаякім даваў фараону срэбра і золата, і мусіў ён ападаткаваць зямлю, каб даваць срэбра паводле [слова] з вуснаў фараона, і ад кожнага чалавека ў зямлі [Юды] паводле вызначанага падатку ён вымагаў срэбра і золата, каб даваць фараону Нэхо.

Иоакиму было двадцать пять лет, когда он стал царём. Он правил одиннадцать лет в Иерусалиме. Его мать звали Зебудда, которая была дочерью Федаии из Румы.

Егаякім меў дваццаць пяць гадоў, калі стаў валадаром, і адзінаццаць гадоў валадарыў у Ерусаліме. Імя маці ягонай — Зэбіда, дачка Пэдаі з Румы.

Иоаким поступал так же, как и его предки, делая то, что Господь считал злом.

І рабіў ён ліхоту ў вачах ГОСПАДА, усё, як рабілі бацькі ягоныя.

« 22 глава 24 глава »