Бытие 28 глава

Бытие, Пятикнижие Моисея
Новый русский перевод → Пераклад Чарняўскага 2017

 
 

Исаак позвал Иакова, благословил[146] его и дал ему такой наказ: «Не женись на хананеянке.
 
Тады паклікаў Ізаак Якуба, і дабраславіў яго, і загадаў яму, кажучы: «Не бяры сабе жонкі з дачок Ханаана.

Немедленно отправляйся в Паддан-Арам[147], в дом Бетуила, отца твоей матери. Возьми там себе жену из дочерей Лавана, брата твоей матери.
 
Устань, ідзі ў Падан-Арам, да сям’і Бэтуэля, бацькі маці тваёй, і вазьмі сабе там за жонку адну з дачок Лабана, дзядзькі твайго.

Да благословит тебя Бог Всемогущий[148] и сделает тебя плодовитым и размножит тебя, чтобы от тебя произошло множество народов.
 
А Бог Усемагутны хай цябе дабраславіць і зробіць цябе плодным, і дасць табе шматлікіх нашчадкаў, каб стаўся ты мноствам народаў.

Да наделит Он тебя и твоих потомков благословением, данным Аврааму, чтобы ты приобрел во владение землю, на которой ты ныне живешь как пришелец; землю, которую Бог дал Аврааму».
 
І хай дасць Ён табе дабраславенні Абрагама табе і патомству твайму разам, каб валодаў ты зямлёю вандравання твайго, якую паабяцаў Бог дзеду твайму».

Потом Исаак простился с Иаковом, и тот пошел в Паддан-Арам, к Лавану, сыну арамея Бетуила, брату Ревекки, матери Иакова и Исава.
 
І выправіў Ізаак яго ў дарогу, і ён пайшоў у Падан-Арам да Лабана, сына Бэтуэля, арамейца, брата Рэбэкі, маці Якуба і Эзава.

Исав узнал, что Исаак благословил Иакова и послал его в Паддан-Арам, чтобы взять оттуда жену, и что он, благословляя, наказал ему: «Не женись на хананеянке»,
 
А Эзаў, бачачы, што бацька яго дабраславіў Якуба і паслаў яго ў Падан-Арам, каб адтуль узяў жонку, ды што пасля дабраславення загадаў яму, кажучы: «Не бяры жонкі з дачок Ханаана»,

и что Иаков послушался отца и мать и пошел в Паддан-Арам.
 
і што Якуб, паслухмяны бацькам сваім, пайшоў у Падан-Арам,

Тогда Исав понял, как не по душе были хананеянки его отцу Исааку.
 
і, пераканаўшыся таксама, што яго бацька не любіць дачок Ханаана,

И он пошел к Измаилу и взял себе в жёны, помимо тех, которые у него уже были, Махалату, сестру Невайота, дочь Измаила, сына Авраама.
 
пайшоў да Ізмаэля і ўзяў жонку — апрача тых, што меў, — Махалат, дачку Ізмаэля, сына Абрагама, сястру Набаёта.

Иаков оставил Вирсавию и направился в Харран.
 
А Якуб выйшаў з Бээр-Сэбы і накіраваўся далей у Харан.

Дойдя до некоего места, он остановился на ночь, потому что солнце уже село. Он взял там один из камней, положил себе под голову и лег спать.
 
І калі прыйшоў ён да нейкага месца і захацеў там заначаваць, бо ўжо сонца зайшло, падняў ён [адзін] з камянёў, што ляжалі, і, падклаўшы сабе пад галаву, заснуў на гэтым месцы.

Ему приснился сон: он увидел лестницу, которая стояла на земле, а верхом достигала неба, и ангелы Бога поднимались и спускались по ней.
 
І ўбачыў ён ува сне лесвіцу, што абапіралася на зямлю, а верхам дакраналася да неба, і таксама анёлаў Божых, якія ўзнімаліся і спускаліся па ёй.

Над ней[149] стоял Господь и говорил: — Я — Господь, Бог твоего отца Авраама и Бог Исаака; землю, на которой ты сейчас лежишь, Я дам тебе и твоим потомкам.
 
І Госпада, Які абапіраўся на лесвіцу і гаварыў яму: «Я — Госпад, Бог Абрагама, бацькі твайго, і Бог Ізаака. Зямлю, на якой спіш, Я дам табе і нашчадкам тваім.

Твои потомки будут многочисленны, как земная пыль, и ты распространишься на запад и на восток, на север и на юг. Все народы на земле получат благословение через тебя и твое потомство.
 
І будзе патомства тваё, як пыл зямлі, і ты распаўсюдзішся на захад і на ўсход, на поўнач і на поўдзень. У табе і ў нашчадках тваіх усе пакаленні зямлі будуць дабраславёныя.

Я с тобой и буду охранять тебя, куда бы ты ни пошел, и верну тебя в эту землю. Я не покину тебя и исполню всё, что обещал тебе.
 
І вось, Я з табою, і буду берагчы цябе, куды б ты ні пайшоў, і прывяду цябе ў гэтую зямлю, і не пакіну цябе, пакуль не споўню, што табе абяцаю».

Проснувшись, Иаков подумал: «Истинно, на этом месте Господь, а я и не знал».
 
Калі Якуб прабудзіўся ад сну, сказаў: «Сапраўды, Госпад прабывае на гэтым месцы, а я не ведаў».

Ему было страшно, и он сказал: — Как устрашает это место! Не иначе как здесь дом Бога, и это — врата небес.
 
І, праняты трывогай, сказаў: «Як страшным ёсць гэтае месца! Не што іншае тут, як хіба дом Божы і брама нябесная».

Иаков поднялся рано утром, взял камень, который он клал себе под голову, поставил его памятным знаком[150] и возлил на него масло.[151]
 
Дык, устаўшы раніцай, Якуб узяў камень, які падклаў сабе пад галаву, і паставіў як памятны знак, паліўшы зверху алеем.

Он назвал это место «Вефиль»,[152] хотя вначале тот город назывался Луз.
 
І даў імя месцу гэтаму Бэтэль, а раней горад называўся Луз.

Затем Иаков дал клятву, сказав: — Если Бог будет со мной и сохранит меня в этом странствии, даст мне хлеба в пищу и одежду на плечи,
 
І даў Якуб такую прысягу: «Калі Бог будзе са мной і будзе мяне берагчы ў гэтай дарозе, якою я вандрую, і дасць мне хлеб есці і адзенне апранацца,

так что я вернусь и буду жить в мире в доме моего отца, и если Господь будет моим Богом,
 
і калі шчасліва вярнуся ў дом бацькі свайго, і Госпад будзе і мне Богам,

то этот камень, который я поставил, будет памятным знаком, и будет здесь Божьим домом, и от всего, что Ты, Боже, даешь мне, я дам Тебе десятую часть.
 
то гэты камень, які я паставіў як памятны знак, будзе домам Бога. І з усяго, што Ты дасі мне, я ахвярую Табе дзесятую частку».

Примечания:

 
Новый русский перевод
1 [146] — Или: приветствовал.
2 [147] — То есть в северо-западную Месопотамию; так же в других местах этой книги.
3 [148] — Евр. Эль-Шадда́й.
13 [149] — Или: « Рядом с ним…»
18 [150] — Это каменный столб или стела. Такие памятники часто устанавливались рядом с древними ближневосточными святилищами (см. Нав 24:26).
18 [151] — Обряд освящения.
19 [152]Вефиль означает: дом Бога.
 
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.