Откровение 16 глава

Откровение
Открытый перевод → Пераклад Сабілы і Малахава

И услышал я громкий голос из святилища, говорящий семи ангелам: Идите и выливайте семь чаш ярости Божьей на землю.

І я пачуў голас моцны са Сьвятыні, гаворачы сямём Ангелам: ідзіце і выліце чары гневу Бога на зямлю.

И вышел первый и вылил чашу свою на землю; и сделалась язва страшная и отвратительная у людей, имеющих клеймо зверя и поклоняющихся изображению его.

І пайшоў першы (Ангел) і выліў чару сваю на зямлю — і сталася рана, смуродная і балючая, на людзях, якія маюць кляймо зьвера і якія пакланяюцца абразу ягонаму.

И второй [ангел] вылил чашу свою в море: и стало кровью как от мертвого, и всякая душа живая умерла в море.

І другі Ангел выліў чару сваю ў мора — і сталася кроў, як у мярцьвяка, і ўсякая жывая душа ў моры памерла.

И третий [ангел] вылил из чаши своей на реки и источники вод: и сделалась кровь.

І трэйці Ангел выліў чару сваю ў рэкі і ў вытокі водаў — і сталася кроў.

И услышал я ангела вод, говорящего: — Ты Праведный, Сущий и Бывший, Святой, это Ты так судил;

І я пачуў Ангела водаў, гаворачы: справядлівы, Госпадзе, Ты, Які ёсьць і быў, і Сьвяты, што гэтак асудзіў,

за то, что они пролили кровь святых и пророков, и кровь им дал Ты пить: заслужили они это.

таму, што кроў сьвятых і прарокаў яны пралілí, і Ты даў ім піць кроў, таму што яны варты.

И услышал я жертвенник говорящий: — Да, Господь Бог Вседержитель, истинны и праведны все суды Твои.

І пачуў я другога з ахвярніку, гаворачы: так, Госпадзе, Бог Уседзяржыцель, праўдзівыя і справядлівыя суды Твае.

И четвертый [ангел] вылил чашу свою на солнце: и дано ему было жечь людей огнём.

І чацьвёрты Ангел выліў чару сваю на сонца — і дадзена было яму пра́жыць людзей агнём.

И были обожжены люди зноем великим, и хулили имя Божие, имеющего власть над язвами этими, и не покаялись они, воздав Ему славу.

І спра́жаны былі людзі сьпякотай моцнай, і зьняважылі Імя Бога, Які мае ўладу над гэтымі плягамі; і ня пакаяліся, каб уздаць Яму славу.

И пятый [ангел] вылил чашу свою на престол зверя: и сделалось царство его мрачным, и кусали они языки свои от мук,

І пяты Ангел выліў чару сваю на пасад зьвера — і сталася валадарства ягонае пакрытым цемраю, і яны кусалі языкі свае ад пакуты.

и хулили Бога небесного от мук своих и от ран своих, и не покаялись они от дел своих.

І зьняважылі Бога Неба з-за пакутаў сваіх, і з-за ранаў сваіх; і ня пакаяліся ва ўчынках сваіх.

И шестой [ангел] вылил чашу свою в великую реку Евфрат; и высохла вода его, для того чтобы была приготовлена дорога царям от восхода солнца.

І шосты Ангел выліў чару сваю на вялікую раку Яўпрат, і высушана была вада ейная, каб была прыгатавана дарога для валадароў, якія ад усходу сонца.

И увидел я из пасти дракона и пасти зверя и из уст лжепророка трех нечистых духов, подобно лягушкам;

І ўбачыў (я выходзячых) із роту дракона і із роту зьвера, і із роту ілжэпрарока трох нячыстых духаў, падобных да жабаў:

это духи бесов, совершающих знамения, которые выходят на царей, живущих на всей земле, чтобы собрать их на войну в великий день Бога Вседержителя.

яны ёсьць духі дэманаў, робячыя знакі, каб выходзіць да валадароў зямлі і ўсяго сьвету, каб сабраць іх на вайну Таго Дня вялікага — (Дня) Бога Уседзяржыцеля.

Вот иду, как вор. Блажен бодрствующий и сберегающий одежды свои, чтобы не ходить нагим и чтобы не видели непристойности его.

Вось, іду, як злодзей. Шчасьлівы, хто пільны і беражэ вопраткі свае, каб ня хадзіць яму голым і (каб) ня ўбачылі сораму ягонага.

И собрал Он их на место по-еврейски называемое Армагедон.

І ён сабраў іх на мейсца, што завецца па-жыдоўску Армагеддон.

И седьмой [ангел] вылил чашу свою на воздух: и вышел голос громкий от престола в святилище, говорящий: Совершилось!

І сёмы Ангел выліў чару сваю ў паветра — і прагучаў голас моцны са Сьвятыні Неба, з Пасаду, гаворачы: сталася!

И родились молнии, голоса и громы, и землетрясение великое началось, какого еще не было с тех пор, как человек появился на земле, землетрясение такое великое.

І сталіся галасы і громы, і маланкі, і зрабіўся вялікі землятрус, якога ня было з той (пары, як) людзі зьявіліся на зямлі. Гэткі вялікі землятрус, гэткі вялікі!

И распалась столица великая на три части, и города народов пали. И Вавилон великий вспомнился перед Богом, чтобы излить на него чашу вина ярости гнева Его.

І развалілася места вялікае на тры часткі, і месты паганаў зруйнаваліся, і Бабілёнія вялікая ўспомнена перад Богам, (каб) даць ёй чару віна лютасьці гневу Ягонага.

И всякий остров бежал, и гор не стало.

І ўсякі востраў счэз, і гораў ня стала;

И град великий, весом в талант, падал с небес на людей; и хулили люди Бога за бедствия от града, ибо очень велики были бедствия от Него.

і град вялікі, як талант, упаў зь неба на людзей; і зьняважылі людзі Бога з-за плягі ад граду, таму што пляга ад яго была вельмі вялікай.

« 15 глава 17 глава »