1 και παλιν ηρξατο διδαϲκει̅ παρα την θαλαϲϲαν και ϲυναγεται προϲ αυτον οχλοϲ πλειϲτοϲ ωϲτε αυτον ειϲ {} [7] πλοιον εμβα̅τα καθηϲθαι εν τη θαλαϲϲη και παϲ ο οχλοϲ προϲ την θαλαϲϲαν επι τηϲ γηϲ ηϲαν
2 και εδιδαϲκεν αυτουϲ εν παραβολαιϲ πολλα και ελεγεν αυτοιϲ εν τη διδαχη αυτου
3 ακουετε ιδου εξηλθεν ο ϲπειρω̅ ϲπειραι
4 και εγενετο εν τω ϲπειρειν ο μεν επεϲεν παρα την οδον και ηλθεν τα πετεινα και κατεφαγεν αυτο
5 και αλλο επεϲεν επι το πετρωδεϲ και οπου ουκ ειχε γην πολλην και ευθυϲ εξανετειλεν δια το μη εχειν βαθοϲ τηϲ γηϲ
6 και οτε ανετειλεν ο ηλιοϲ εκαυματιϲθηϲα̅ και δια το μη εχειν ριζαν εξηρανθη
7 και αλλο επεϲεν ειϲ ταϲ ακανθαϲ και ανεβηϲαν αι ακανθαι και ϲυνεπνιξαν αυτο και καρπον ουκ εδωκεν
8 και αλλα επεϲεν ειϲ την γην τη̅ καλην και εδιδου καρπον αναβαινοντα και αυξανομενα και εφερεν ειϲ τριακοντα και εν εξηκοντα και εν εκατον
9 και ελεγεν οϲ εχει ωτα ακουειν ακουετω
10 και οτε εγενετο κατα μοναϲ ηρωτων αυτον οι περι αυτον ϲυν τοιϲ δωδεκα ταϲ παραβολαϲ
11 και ελεγεν αυτοιϲ υμιν το μυϲτηριον δεδοται τηϲ βαϲιλειαϲ του θ̅υ̅ εκεινοιϲ δε τοιϲ εξωθεν εν παραβολαιϲ τα παντα γινεται
12 ινα βλεποντεϲ βλεπωϲι και μη ιδωϲιν και ακουο̅τεϲ ακουωϲι και μη ϲυνιωϲιν μηποτε επιϲτρεψωϲιν και αφεθη αυτοιϲ
13 και λεγει αυτοιϲ ουκ οιδατε τη̅ παραβολην ταυτην και πωϲ παϲαϲ ταϲ παραβολαϲ γνωϲεϲθε
14 ο ϲπειρων τον λογον ϲπειρει
15 ουτοι δε ειϲιν οι παρα την οδον οπου ϲπειρεται ο λογοϲ οι οταν ακουϲωϲιν ευθυϲ ερχεται ο ϲαταναϲ και αιρει το̅ λογον τον εϲπαρμενο̅ ειϲ αυτουϲ
16 και ουτοι ειϲιν ομοιωϲ οι επι τα πετρωδη ϲπειρομενοι οταν ακουϲωϲι τον λογον ευθυϲ μετα χαραϲ λαμβανουϲιν αυτο̅
17 και ουκ εχουϲιν ριζαν εν εαυτοιϲ αλλα προϲκαιροι ειϲιν ειτα γενομενηϲ θλειψεωϲ η διωγμου δια τον λογον ευθυϲ ϲκανδαλιζονται
18 και αλλοι ειϲιν οι ειϲ ταϲ ακανθαϲ ϲπειρομενοι ουτοι ειϲιν οι τον λογον ακουϲαντεϲ
19 και αι μεριμναι του αιωνοϲ και η απατη του πλουτου και αι περι τα λοιπα επιθυμιαι ειϲπορευομεναι ϲυνπνειγουϲι̅ τον λογον και ακαρποϲ γεινεται
20 και εκεινοι ειϲιν οι επι την γην την καλην ϲπαρεντεϲ οιτινεϲ ακουουϲιν τον λογον και παραδεχονται και καρποφορουϲιν εν τριακοντα και εξηκοντα και εκατον
21 και ελεγεν αυτοιϲ οτι μητι ερχεται ο λυχνοϲ ινα υπο τον μοδιον τεθη η υπο την κλεινην ουχ ινα {υπο} [8] την λυχνιαν τεθη
22 ου γαρ εϲτιν κρυπτον εαν μη ινα φανερωθη ουδε εγενετο αποκρυφον αλλ ινα φανερωθη
23 ει τιϲ εχει ωτα ακουει̅ ακουετω
24 και ελεγεν αυτοιϲ βλεπετε τι ακουετε εν ω μετρω μετρειτε μετρηθηϲεται υμιν και προϲτεθηϲεται υμι̅
25 οϲ γαρ εχει δοθηϲεται αυτω και οϲ ουκ εχει και ο εχει αρθηϲεται απ αυτου
26 και ελεγεν ουτωϲ εϲτιν η βαϲιλεια του θ̅υ̅ ωϲ ανθρωποϲ βαλη το̅ ϲπορον επι τηϲ γηϲ
27 και καθευδη και εγειρηται νυκτα και ημεραν και ο ϲποροϲ βλαϲτα και μηκυνηται ωϲ ουκ οιδε̅ αυτοϲ
28 αυτοματη η γη καρποφορει πρωτον χορτον ειτεν ϲταχυν ειτεν πληρεϲ ϲειτοϲ εν τω ϲταχυι
29 οταν δε παραδοι ο καρποϲ ευθυϲ αποϲτελλει το δρεπανον οτι παρεϲτηκεν ο θεριϲμοϲ
30 και ελεγεν πωϲ ομοιωϲωμε̅ την βαϲιλειαν του θ̅υ̅ η εν τινι αυτην παραβολη θωμεν
31 ωϲ κοκκω ϲιναπεωϲ οϲ οταν ϲπαρη επι τηϲ γηϲ μεικροτερον ον παντων τω̅ ϲπερματων των επι τηϲ γηϲ
32 και οταν ϲπαρη αναβαινει και γινεται μειζον παντων των λαχανων και ποιει κλαδουϲ μεγαλουϲ ωϲτε δυναϲθαι υπο την ϲκιαν αυτου τα πετεινα του ουρανου καταϲκηνοιν
33 και τοιαυταιϲ παραβολαιϲ πολλαιϲ ελαλει αυτοιϲ τον λογο̅ καθωϲ ηδυναντο ακουειν
34 και χωριϲ παραβοληϲ ουκ ελαλει αυτοιϲ καθ ιδιαν δε τοιϲ ιδιοιϲ μαθηταιϲ επελυεν πα̅τα
35 και λεγει αυτοιϲ εν εκεινη τη ημερα οψιαϲ γενομενηϲ διελθωμεν ειϲ το περαν
36 και αφεντεϲ τον οχλον παραλαμβανουϲιν αυτον ωϲ ην εν τω πλοιω και αλλα πλοια ην μετ αυτου
37 και γεινεται λαιλαψ μεγαλη ανεμου και τα κυματα επεβαλλεν ειϲ το πλοιον ωϲτε ηδη γεμιζεϲθαι το πλοιον
38 και αυτοϲ ην εν τη πρυμνη επι το προϲκεφαλαιον καθευδων και {εγειρουϲι̅} [9] αυτον και λεγουϲιν αυτω διδαϲκαλε ου μελει ϲοι οτι απολλυμεθα
39 και διεγερθειϲ επετειμηϲεν τω ανεμω και ειπε̅ τη θαλαϲϲη ϲιωπα πεφειμωϲο και εκοπαϲε̅ ο ανεμοϲ και εγενετο γαληνη μεγαλη
40 και ειπεν αυτοιϲ τι δειλοι εϲτε ουπω εχετε πιϲτι̅
41 και εφοβηθηϲαν φοβον μεγαν και ελεγον προϲ αλληλουϲ τιϲ αρα ουτοϲ εϲτιν οτι και ο ανεμοϲ και η θαλαϲϲα υπακουει αυτω
Примечания:
1 [7] {το}
21 [8] {επι}
38 [9] {διεγειρουϲι̅}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Марка, 4 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.